Drugie, Ostateczne Wyzwanie...?

Cicho podążałam za Haną na piętro.
"Dzięki za EXP"...? Zaczynałam się powoli przerażać tym miejscem.

Stanęłam w wejściu do pokoju.
Umm...Moze lepiej przygotujmy sie na ewentualną walke?
Ten somsiad wydaje sie być trochę rypniety na umyśle...

#183

Zrezygnowałam z szukania po szafie.
Meeh, nie ma nic ciekawego tutaj.
Została nam piwnica której się najbardziej obawiam..
- No na to wygląda! Jest ostro rypnięty, i do tego używa jakiejś dziwnej magii od której się ostro dostaje.
Tutaj nic ciekawego nie ma. Została nam piwnica i może tam będzie ten dziwny sąsiad..
I Aili, uleczysz mnie? Proszę. -
Spytałam wychodząc z pomieszczenia.

#184

"Jasne."
Uleczyłam Hanę. Po tym poszłam za nią.

#185

- Dziękuję.

Dobra! Chodźmy do tej piwnicy.. -
Zaczęłam się denerwować. Ale przyjęłam to zadanie by je wykonać..
Schodziłam po schodach na dół wprost do piwnicy..

#186

Poszłam za Haną.

Dernière modification le

#187

Poszłam za Haną, rozglądając się dookoła, czy niczego nie ma.

#188

Gdy grupa schodziła do piwnicy, znalazła mroczny i zimny korytarz zrobiony z bruku. Na ścianach były ślady krwi sprzed kilku lat...

...Na samym końcu tunelu tliło się ciepłe światło. Jakby ogień się tam palił. Dym leciał stamtąd do korytarza.

#189

- Ohho, drogie panie szykujcie się... -
Szepnęłam..
Powoli poruszałam się wgłąb korytarza..

#190

Zaczynam się coraz bardziej bać tego miejsca...Ostrożnie szłam w stronę tego światła, powstrzymując się od kaszlnięcia.

Dernière modification le

#191

Nerwowo machałam ogonem.
Nie lubię już tego miejsca.
Spojrzałam na ściany krwi, na ścianach.
Mam wrażenie że tego sąsiada już tu nie spotkamy...
Cały czas mówiłam szeptem, choć nad tym nie panowałam. Bałam się.

#192

...Grupa szła coraz bliżej światła... Zaczęli widzieć siedzącą za potężnym ogniem sylwetkę... Dobrze zbudowaną, z włosami chyba na jeża...
Grupa się zbliżyła jeszcze bardziej... I dotarła do wielkiej komnaty pełnej głów smoków, ludzi i zwierząt powywieszanych na ścianach. A po środku, ogromny płomień, który nie ustępował i był strasznie gorący...

...Mężczyzna stał się ujawniony. Uniósł spokojnie głowę w stronę przybyszów, zdejmując okulary.

Zmarszczył brwi.

- ...Co wy tu robicie.

Jego głos był głęboki, i brzmiał jakby miał się za chwilę załamać albo zacząć krzyczeć.

Dernière modification le

#193

- Uhm, Pani Elizabeth w mieście napisała ogłoszenie o panu, że nie odzywa się pan od 5 miesięcy. Przyszłyśmy tutaj sprawdzić czy nic tobie nie jest. -
A JA NADAL MAM TE BUTY
ALTRUISIE

Dernière modification le

#194

Trzęsłam się ze strachu. Nic nie mówiłam. Bałam się.

Dernière modification le

#195

Dalej nerwowo machałam ogonem.
Chciałam się wycofać, albo uciec kiedy widziałam to pomieszczenie,ale nie mogłam tu zosta-
CZY TO JEST MÓJ WUJEK EUSTACHY?
Wzięłam wdech i wydech.
Potem usłyszałam co Hana mówi i lekko skinęłam głową.
Ona dalej ma te buty na sobie... Altruisie, błagam niech nie zrobi teraz czegoś głupiego.

#196

Dobra.. Stwierdziłem że nie warto czekać na odpowiedzieć dziewczyny.
Wyszedłem ze stodoły i zacząłem kierować się w stronę najbliższej wioski, nieco śpiący.

#197

- ...Kto?

- ...Nic mi nie jest! A teraz odejdźcie...

- ...Po potraktuję was moją Kulą Ognia.

Przywołał u swojej dłoni potężną, płonącą kulę, patrząc gniewnie na grupę.

Dernière modification le

#198

- O-okeej.. -
Szyybciutko biegłam do schodów przez które się dostałam.

#199

Pobiegłam ciągnąc za sobą Aili.
Do widzenia!
POCOTOBYŁONWMJACHCESTĄDIŚĆ.

#200

- I ZAPAMIĘTAJCIE TO IMIĘ!...

- MARIGO! PRZYJDĘ PO WAS WSZYSTKICH!

Słychać było, i widać z tyłu jak wielki płomień zaczyna się powiększać...

...Na szczęście, trójka wyszła stamtąd cała i zdrowa.

English	Français
Português do Brasil	Español
Türkçe	Polski
Magyar	Română
العربية	Skandinavisk
Nederlands	Deutsch
Bahasa Indonesia	Русский
中文	Filipino
Lietuvių kalba	日本語
Suomi	עברית
Italiano	Česky
Hrvatski	Slovensky
Български	Latviešu
Estonian

Langue