Kairei

Na początku się rozejrzałam.
Wokół mnie nie było nikogo prócz dziwnego nastolatka.
Mówi do mnie? Widzi mnie?

Z grzeczności zaprzestałam czytać i odłożyłam lekturę.
Nie podnosiłam czoła.
Witaj - powiedziałam cicho.
Nie jestem przyzwyczajona do kontaktów z innymi.

Lynn
Co. To. Za. Zadupie ._. Same zjawy, bosze, żadnych budynków, nic, żadnych ludzi, nic, poza zjawami. Idę stąd...

Kairei

Czym jestem?
Boginią.
Nadal zachowywałam zimną barwę głosu w swoich wypowiedziach

Kairei

Wyciągnęłam dłoń
Nic za darmo

Imię: Haruka
Status: Drobna duszyczka mająca predyspozycje do pozostania świętą bronią (konkretnie - szpadą)
Charakter: Grzeczna, wierna, pracowita i małomówna. Z reguły unika kłopotliwych sytuacji. Nie lubi się kłócić, stosunkowo łatwo jest nią manipulować. Zrobi wszystko, by chronić najbliższych, co może się dla niej źle zakończyć... Ma tendencje do "wyłączania się" z rozmowy. Aż nazbyt lubi marzyć. Bywa naiwna.
Wygląd:

Strona: dobra
Coś o postaci: Podobnie jak inne dusze, nie pamięta skąd się wzięła, kim była i jak umarła. Zna jedynie w przybliżeniu swój wiek (ok. 13 - 14 lat). Jest zwinna, ale słaba fizycznie. Jej ulubionym kolorem jest biel.
Przyjaciele: na razie brak

Kairei

Płaciło się pięć, biedaku xD
Bieda..
Ale pomogę ci.
Co mam zrobić?
Westchnęłam i schowałam monetę do kieszeni.
Nie jestem jakaś przesadnie biedna - mam jedną świątynię,
ale nie trwonię pieniędzy na byle zachciankę.

Haruka

Ciężkie jest życie po śmierci...
Nikt mnie nie zna. Nikt się nie przejmuje. Nikt nie pamięta. Ja sama nie pamiętam. Nawet nie wiem, czym dokładnie jestem. Jetem w niebie, czy w piekle? A może włóczę się po ziemi, niczym zjawy, o których gdzieś słyszałam? Nie mam pojęcia... Nie czuję nic, oprócz tej dziwnej, aczkolwiek intrygującej pustki. Zabawne...

Jak zwykle próbuję posegregować swoje myśli, przypomnieć sobie cokolwiek. Ani razu mi się to nie udało. Może kiedyś... w przyszłości...

Kairei

Prowadź do niej..
Miejmy nadzieję, że to tylko jakaś drugorzędna zjawa, która po prostu
chciała uprzykrzyć komuś życie.

Wstałam i założyłam sobie miecz na plecy.
(W sensie, oparła na ramieniu)
Męczące jest ciągnięcie go po ziemi...

Julie, musisz schudnąć..

Haruka
Zaczęłam się rozglądać wokół siebie, próbując ustalić moje położenie, niestety bezskutecznie. Nagle zobaczyłam kogoś. Lekko przymrużyłam oczy, żeby zobaczyć więcej... Był to ciemnowłosy mężczyzna ubrany w czarny dres. Niby nic nie wyróżniało go z tłumu, ale jego oczy... Były aż nienaturalnie niebieskie. Nigdy wcześniej nie widziałam kogoś takiego...

Zaprowadziłem ją do niej ...

- spróbuj jej nie zabić... to dość ważna osoba...- odpowiedziałem dotykając ręką swoją obrożę...

Kairei

Ta obroża..
Ten koleś to jakiś uke?

Westchnęłam i pochyliłam się nad dziewczyną.
Szepnęłam parę słów i nawet mnie obcym języku i nakreśliłam znak na jej czole.
Wybaczcie, ale ja to tak dawno oglądałam, że nie pamiętam 'egzorcyzmów'
Powinna się obudzić za jakiś czas...

Kairei

Wstałam i poprawiłam kaptur, by na pewno zasłaniał moją twarz.
Nikt nie powinien tego widzieć..
Jeśli to tyle, to powinnam się zbierać.
Miłego dnia.
Skierowałam się w stronę wyjścia