Naide
Dziewczyna sprzątała w jednej z komnat w zamku, dzisiaj ma być wszystko przygotowane. Ktoś przyjedzie do zamku, ale kto? Może inna załoga zamku, ale ona nie. Pozostało jej tylko sprzątanie..

Pozostało mi tylko gapienie się w okno.
Nigdy nie byłem tak daleko od 'domu'.
Było tu pięknie

Oparłam głowę o dłoń..
Ze skupienia, na liczeniu swoich włosów wyrwał mnie dźwięk trąb.
Moja mama wyszła z karocy, ja za nią.

Nieśmiało wystawiłem głowę przez drzwiczki. Trąbki ucichły.
Czuję się jak przybłęda, ale poszedłem śladem Yu i Królowej.
Wyszedłem z Arią (teleportowała się) na rękach i chowałem się za plecami Yu.

Naide
Gdy usłyszała trąbki, natychmiast zeszła na dół i stanęła w korytarzu, czekając na gości, królową..

Moja mama dała dłonią znak, by trąbki przestały trąbić.
Otworzyły się przed nami wrota.
A coś miękkiego wskoczyło mi na głowę.
Aria? A ta co tu robi?
Uśmiechnęłam się lekko ściągając zwierzę z głowy, i podając je Ayato.
Mama rzuciła coś w stylu, żebym się rozgościła, i powiedziała mi, gdzie jest moja komnata.
Wait.
Przecież nie powiedziałam, że zostaję na zawsze! ;_;
Westchnęłam i udałam się powolnym krokiem w stronę wskazanego mi miejsca, mając nadzieję, że Ato idzie za mną.

Zakryłem twarz kapeluszem przed wzrokiem ludzi.
Wszedłem do zamku, Yu otrzymała komnatę. Lazłem za nią, ot co. Przyzwyczaicie mnie do braku obiadu, ale do spania na podłodze nie zamierzajcie próbować

Naide
Nagle, weszła królowa i jakaś dziewczyna z chłopakiem. Kim oni są? Oczywiście, ukłoniłam się i poszłam na górę, w stronę niby swojej komnaty. A tak na prawdę, poszła za nimi i przyglądala sie tym nowym.

W końcu weszliśmy.
Była ogroomna!
Podeszłam do łóżka.. Na którym leżała biała sukienka.. I pantofelki.
Usiadłam obok i westchnęłam...

Wszedłem do komnaty za Yu, ale zostałem przy drzwiach.
Ej, a ja gdzoe mam spać? Nie przywykłem do podłogi.
Kotek zaczął mruczeć
I Aria też

Zaczęła patrzeć na chłopaka. Skądś go znam, tylko skąd?

Hmhmmhmhmhmhmhmhmhmmhmhmhmhmmhmmhmhm
Skoro to ma być mój zamek..
Wstałam i wybiegłam przed drzwi.
Otworzyłam drzwi do losowej, wolnej rzecz jasna komnaty i uśmiechnęłam się w stronę Ayato.
Załóżmy, że tu.
Uśmiechnęłam się lekko.
Komnata była tylko odrobinkę mniejsza od mojej...
Ale była piękna.
Tu wszystko jest piękne!

Uśmiechnąłem się i zanim rozgościłem się w komnacie, pomachałem obserwującej nas służońcej. Przypominała kogoś i od razu poczułem do niej wielką sympatię
Kto to jest?

Naide
Uśmiechnęłam się. Co mam zrobić? Podejść czy nie podejść czy nie..

Wróciłam do swojej komnaty zamykając ją.
Upewniłam się, iż zasłony są zasłonięte...
Zrzuciłam z siebie ubrania i myk myk włożyłam suknię, oras pantofelki.
Podeszłam do toaletki i przeczesałam włosy, splatając je w luźny kok.
Na głowę nałożyłam rzecz jasna diadem..
Otworzyłam drzwi i odsłonęłam okna.

Rzuciłem się na łóżko, a Ari natychmiast usadowiła się na mojej twarzy.
Zwaliłem ją szybko i zdjąłem kapelusz, pod którym pobłyskiwała mała, złota korona

Usiadłam na łóżku.
Zazdroszczę Ayato..
On ma kotkę.. A ja nie mam nic.
Westchnęłam ciężko.
Czuję się jak śnieżka... Ta z opowieści mamy.
Która czeka na swojego księcia, a ten zjawia się, kiedy ona umarła.
Przynajmniej ja taką wersję słyszałam..
No.

Naide
Postanowiła, ze wejdzie do komnaty tego gościa. Lekko zapukala do drzwi komnaty.
- M-mozna?

Nawet nie otworzyłem oczu.
Jasneee, wchooodź

Weszła i usiadła na skraju łóżka. Zauważyła koronę na głowie gościa.
- Skądś Cie znam.. - Mruknął patrząc na niego.