~ S A V A__S E R E F A M ~
Sava spojrzał na Tanri, a następnie na podłogę, głowiąc się nad czymś. Uważnie rozważał wszystko co mógł sobie wyobrazić, i uważniej jeszcze przysłuchiwał się aktualnym konwersacjom. Drapał się lekko po jego obrośniętej klacie w zastanowieniu.

Cyril spodziewając się, że już więcej tak naprawdę nie zmieni, kiwnął głową na zgodę o zmniejszeniu obrony o parę lat.

Niech będzie.
Rozumiem, że nikt już więcej nie jest zainteresowany?

Jego wzrok skupił się na młodym blondynie, a sam Cyril gotowy był zakończyć spotkanie by przejść do rozmowy z Ak'karukatem.

Skupił swój wzrok na Cyrilu, a później na Adelheidzie w oczekiwaniu.

Powiedział wcześniej to co musiał. Gdy Cyril powiedział że dadzą im to jadło, on przytakował i popatrzył się w dół. To z jednej strony dobrze że odda jedzenie, ale z drugiej strony nieprawdą jest, że ludzie głodują. Zawsze znajdzie się ktoś, kto głoduje.. I nic się z tym nie zrobi, chyba że jest się bogiem.

Negocjacje Nagi i Cyrila były dość.. Dziecinne, i ich sprzeciwy i wymuszenia trochę nie fajne, no ale tak działają negocjacje. Spędził czas pijąc trochę wina i miodu, przez co.. Spodobały mu się. Słuchał innych mówiących o swych propozycjach, pijąc sobie po cichutku miodzik. Gdy Cyril ostatni raz spytał się o czyjeś zainteresowania, zauważył że on sam i dziadek gapią się na niego.

~Ten miód jest wyśmienity, to samo można powiedzieć o winie. Pragnąłbym go mieć więcej w swoim królestwie. Drewna również można zamówić. Podobnie do szanownego Króla Gotai, mogę wesprzeć waszą krainę gdy zostaniecie zaatakowani, ewentualnie mogę dać waszej krainie zboże, jeśli rzeczy wymienione powyżej nie wystarczą. Jest miejsce na taki układ?

Skończył, cały czas patrząc się i na Króla Gotai, jak i na Cyrila. Króla Gotai serio szanuje, a ponieważ z drewnem jest samowystarczalny, większa odrobinę ilość nie zaszkodzi. Jednakże, nie wie co inni w kraju pomyślą o tym pakcie, ale spróbuje im później wytłumaczyć to. Narazie czeka, czy pakt przejdzie czy nie.

Urati w ciszy słuchała rozmów między poszczególnymi władcami, przy okazji częstujac się jednym z dań. Wiedziała, że przyszła tutaj aby wesprzeć Ak'Karukata i razem z nim zawrzeć jakiś niezły dla państwa interes. Jednak, co z tego, skoro to wszystko zostało ustalone w bardzo szybkim tempie, a kobieta nie znała się aż tak bardzo na polityce i gospodarce? Pozostało jej milczeć i ewentualne szczegóły dotyczace sojuszu ustalić na osobności razem z królem Gotai i Cyrilem.
~Czy jest coś jeszcze o czym chciałeś pomówić na tym spotkaniu?
Zapytała, kierujac swoje słowa do Cyrila.

Satyr patrzył spokojnym wzrokiem na młodego Adelheida, jakiś mały uśmiech pojawił się na twarzy Cyrila gdy ten pochwalił wino Edenu.

Tak jak bardzo chcielibyśmy wesprzeć wasz kraj drewnem, obawiam się, że konkurencja cię wyprzedziła, panie. Jednak wino jak i miód jesteśmy w stanie zapewnić, w dość dużej ilości, przez długi czas, jeżeli to cię interesuje. Chciałbym tylko wiedzieć, na jaki czas?

Na fakt że drewna nie będzie jakoś specjalnie nie zareagował, tylko ruszył głową sygnalizując że nie ma problemu, przez co uśmiechnął się mile.

~Nie widzę problemu, jednakże wtedy zostanę tylko przy pomocy gdy będziecie w tarapatach. (W sensie że zboża już nie da, dla tych co nie skapli się). Przewiduję ten okres na około 7 lat, ale można będzie ten okres przedłużyć lub skrócić, zależnie od sytuacji.

Cyril uśmiechnął się z powrotem do Adelheida, ucieszony z wyniku większości obrad.

Z chęcią przyjmiemy te ofertę.
Myślę, że to na tyle, jeżeli chodzi o dzisiejsze spotkanie. Eden zapewni wam straż do eskorty aż do granic.

Satyr przez chwilę czekał w ciszy, jednak gdy nikt nie miał nic do dodania, wstał, opierając się o własne krzesło.

Mam nadzieję że współpraca między nami będzie owocna.

Dodał ,czekając aż każdy opuści salę, by mógł porozmawiać o detalach kontaktu z Ak'karukatem.

Tanri-kiza częściowo wyciszając inne rozmowy, wewnętrznie roztrząsała co powinna zrobić w obecnej sytuacji.
Nim jednak zdążyłaby cokolwiek powiedzieć, już obrady się kończyły, a Cyril odchodził na bok negocjować z królem.

Tanri odwróciła się do swojego doradcy i skinęła głową na jakieś oddalone miejsce na boku, dając do zrozumienia, że chce z nim porozmawiać, podczas negocjacji Cyrila i króla.
Gdy byli już na boku, przeszła szybko do sedna sprawy, mówiąc na tyle cicho, by tylko Sava ją słyszał.
Nie ma opcji, że w takiej sytuacji wywołam wojnę. Myślisz, że warto negocjować do 6 lat?

~ S A V A__S E R E F A M ~
Sava odetchnął wiedząc, że już w większości po sprawie. Stary wstał, i wyprostował i przeciągnął się, wydając z siebie cichy, ociężały jęk z grymasem na twarzy. Phew.
Stanął poprawnie po chwili i spojrzał na Tanri, która go gdzieś zaciągała. Czy coś schrzanił? O bogu. Ojcu Raj, zawiodłem cię.
Sam skinął głowę w tą samą stronę, unosząc brwi i patrząc się niewinnie na Tanri. Gdy ta zaczęła się kierować ku wskazanym kącie, on wziął się w garść i lekko chrząknął, podążając za nią.

Stał na baczności, jak posłuszny żołnierz, gdy Tanri do niego szeptała.
Przełknął ślinę i zmarszczył lekko brwi po tym co usłyszał. Po krótkiej chwili milczenia, odpowiedział trochę niepewnie.
Jego głos brzmiał zaskakująco młodo - zdecydowanie nie pasował do ogromnego, poważnego i potwornego doradcy z rasy ludożerców.
Brzmiał jak jakiś przyjazny dzieciak pełen nadziei.
- Hm... - NIE! CZEKAJ! Aj...
Ugryzł się w język na moment i uśmiechnął się delikatnie. Skłonił się trochę, i wtedy dopiero zaczął mówić po cichu:
- Wielki Sułtanie...
- Każda decyzja, jaką wykonasz, będzie wykonana z moim... pełnym poparciem. - stanął prosto, a jego twarz przybrała poważniejszą barwę.

- ... - Sava wziął głęboki wdech i po prostu zadecydował się kiwnąć stanowczo głową - jego włosy bujały się razem z tym ruchem.

Tanri-kiza westchnęła.
Sava, jesteś moim doradcą. Pytam sie ciebie o to, bo chce wiedzieć, jaka jest opinia osoby, która jest wojownikiem.
Gdybym chciała, by ktoś śpiewał mi pieśni o tym, że wszystko co robię, jest boskie, to bym wzięła kogoś innego jako mojego doradce na te obrady.
Powiedz mi, jako wojownik, co możemy zrobić.
Tanri podniosła lekko kąciki ust. Niby podjęła już decyzję, lecz chciała zobaczyć to z perspektywy kogoś innego.

Wstał z tronu i podszedł do Cyrila
-Chciałbyś z nami porozmawiać, chłopcze?
Powiedział donośnie do Adelheida.

~ S A V A__S E R E F A M ~
Ponownie uniósł brwi - tym razem na krócej. Zaoferował bardzo skrępowane spojrzenie, najpewniej upokorzony sobą.
Ukłonił się znów, trochę lżej niż wcześniej, i mówił nieco bojaźliwym głosem:
- Ostatnia oferta satyra... powinna zostać przyjęta w obecnej sytuacji.
- Dalsza walka poskutkuje ostateczną przegraną. A przemilczenie tego poskutkuje krwawą wojną.
Wziął wdech przez nozdrza, unosząc oczy ku Tanri nadal kłaniając się. Był w nieustannym wewnętrznym konflikcie, od momentu wstąpienia do Kholas.
Kto wypędził dobre duchy z tych lądów?

Adelheid przytakował na ostatnie słowa Cyrila, po czym spotkanie się zakończyło. Wstał z krzesła jak inni i miał już się ewakuować, kiedy to dziadzia go zaczepił. Odwrócił się do niego, z dość niewinną twarzą, pure i wgl. Ostatecznie ruszył głową na przytaknięcie, po czym do tej dwójki poszedł. Gdy dotarł do nich, patrzył na nich, żeby to oni coś zaczęli gadać i tym podobne.

Tenri uśmiechnęła się, ciesząc się szczerą odpowiedzią Savy.
Dziękuję, teraz jestem pewna moich działań.
...
Coś się stało, Sava? Wydajesz się... zaniepokojony...

-Zauważyłem, że ustalone zostały pakty.. Ale chciałbym je dla nas dodatkowo polepszyć..
Zaproponowałbym stworzenie pomiędzy naszymi wszystkimi tutaj państwami szlaków handlowych..
By ułatwić dostęp do jakichkolwiek surowców potrzebujemy. W tym aliancję, czyli gdy ktoś zaatakuje Eden, to będziemy zoobowiązowani zaoferować pomoc i vice versa dla nas obu.-

Podrapał się po brodzie..

-Co wy na to, młodzieńcy..-

Popatrzył się na Cyrila.
-Zaraz omówimy szczegóły importu i długości pomocy.-

~ S A V A__S E R E F A M ~
Obniżył wzrok ku podłodze. Wyprostował się, starając się unikać kontaktu wzrokowego od zabójczego spojrzenia Meduzy.
- To nie czas i miejsce na tkliwe rozmowy. - zabrzęczał pod nosem, trochę arogancko. Pomyślał pewnie, że brzmiał profesjonalnie tym sposobem.

Tanri-kiza powstrzymała się od prychnięcia. Założyła, że jeśli coś niepokoi jej doradcę, to by została powiadomowiona o tym, wlaszcza na wrogich lądach.

Jesteśmy na obcym lądzie, jeżeli uważasz coś za na tyle niepokojące, by się nad tym teraz zamartwiać to zakładam że to coś ważnego... Lecz skoro mówisz, że to drobnostka..
Lekko wzruszyła ramionami.
Miałeś okazję spróbować ten miód pitny? Czy byłeś zbyt pochłonięty dyskusją? Myślę nad __reprodukcją__ podobnego miodu pitnego u nas, w domu. Ludziom raczej spodobałby się koncept alkoholu i miodu, zwłaszcza jeśli użyjemy naszego sławnego miodu do tego...

~ S A V A__S E R E F A M ~
Sava złapał się za twarz na moment, robiąc coś na rodzaj facepalma przez moment, zakrywając oczy i część ryja.
Mówiliśmy przed chwilą o wojnie... Jak mam się przestawić na dyskusję o... miodzie?... Aaaaah!
Sava chrząknął cichutko.
- ...Tak. Spotkanie z Kazą... Agrykultury i Wyżywienia... będzie zorganizowane.
- Starania wydobycia... przepisu nie powinny stanowić kłopotu. - westchnął jak najciszej, jak mógł. Jego uszy już nie były aż tak nadęte w górę jak wcześniej. Spojrzał się znów na Tanri, opuszczając łapy. Czuł się bardziej komfortowo, niż wcześniej.
Zerknął na bieżącą konwersacje kapłana, satyra i starca na moment.

Cyril uważnie słuchał propozycji Ak'karukata i musiał przyznać, że wyglądało to dość dobrze jak dla Edenu. Szczególnie teraz, gdy musiał spotkać się z myślą już nadciągającą wojna ze strony wschodniej.

Hmm...
Panie, Eden jest szczęśliwe że zaproponowałeś taką propozycje. Jednak ufam, że można by jeszcze bardziej polepszyć relacje między naszymi państwami. I mówię tu o sojuszu, gdzie nasze państwa zyskałyby na tym czterokrotnie. Wierzę jednak, że na to powinno zostać przeznaczone kolejne spotkanie, z panem Adelheidem, jeżeli jest zainteresowany...