-Idiotkoooo,to boliii.-skuliła się na trawie.

-Cichaj kruszynko.
Wzięła klacz na barana. -Chyba znów trza cie do świątyni Dionne, ciekawe czy już się przyzwyczaiła.
Ruszyła w stronę świątyni

-Zanieś mnie do domu,nie chcę jej znów robić problemu.

-Dobrze, ale trochę się o nią boje..

-Dlaczego?-położyła głowę na jej ramieniu.

-Nie wiem czy mogę ci to mówić, ale jesteś przecież moją przyjaciółką.
Zwróciła wzrok na ziemie
-Po operacji się okazało że jest, e no, ghulem, nie wiem czy ty wiesz co to jest bo tutaj to jest rzadkie. Ghule żywią się kucykowym mięsem, nasze jedzenie im nie smakuje a jak nie zje czegoś to może zagrażać jej śmierć z głodu

Naomi zaczęła bawić się jej policzkami.
-Ohh..Nie obawiasz się,że może Cię no nie wiem..zaatakować?

-Jeżeli będę jej przynosić jakąś zdechlizne to nie zaatakuje, bo nie będzie głodna. Ale jak widziałam to ona się wstrzymuje ale nagle może jej się odbić na psychice i zaatakuje

-Masz na pocieszenie.-oddała jej sznurówki.

-Dzięki - Błysk w oku

-Więc prowadź kocie!-teraz to ona wymachiwała kopytami jak naćpana gdzie Tunasia ma iść.

Idzie

-Tunaaaś,kiedy dojdziemyyy?Tunaaaś,jestem zmęczona.Tunaaaś,to już tuu?

Była już przed domem Naomi
-Ślepa? I marudzisz jak mój kuzyn ,,TUNAK! DZIE JEST MAMA?! TUNAAAK!! CIASTKO MNIE SIĘ CHCĘ''

-Ciastko też bym zjadła.

-To w domu zjesz
Weszła do jej domu i ułożyła na sofie

Przyciągnęła ją na kanapę.
-Zostaaaań,tu jest tak cicho i smutno mi samej.*^*

-Hm... no doobraa
Przytuliła jej głowę głaszcząc grzywę

Naomi położyła głowę na jej klatce piersiowej i zasnęła.

Ona też zasneła
~~~~~~~~~~
-TY PRZEKLĘTY NICPONIU - wrzasneła Dion