Kero spojrzała na ogień.
Nadal mruczała sobie pod nosem.

Niemożliwe, aby Honomera miała tak słabe oświetlenie...

...Prawda?

Odłożyła notatnik. Oczy ją bolały.
Poza tym, była głodna i zmęczona.

Może to obóz tych zabójców co wtedy po skrzydlatą przyszli...?

Chyba nie mają powodu mnie zabić.

Postanowiła powędrować do ognia, i trochę poudawać zamarzniętą i jeszcze bardziej głodną i zmęczoną.
Co? Kto by się nie ulitował nad małą głodną, zmęczoną i wychudzoną dziewczynką!

Ymm...
- Imain.. -

Yass! Udało się!
Uuu, zimnobsie robi...
Miło mi!

Tobito

Po chwili Kero została zauważona przez jednego z ludzi. Wszyscy Tobito wymierzyli nożami, mieczami, a jeden z nich nawet łukiem do dziewczynki.
Dopiero po chwili do końca zrozumieli z kim mają do czynienia. Opuścili broń
"Młoda, ale nas nastraszyłaś!" - zaśmiał się jeden z nich.

Przy ognisku siedziała w sumie piątka dorosłych ludzi. W tym jedna kobieta i czterech kolesi.
Mieli przy sobie skrzynkę zapełnioną piwami, a niektórzy z nich piekli kiełbaski.

Ziewnęłam. Jest już ciemno..
- Nie powinieneś być w domu, piesku? - zagadnęłam Inu, próbując ignorować roślinę.

Leondre - Jikku

- Dobranoc..
Ziewnąłem i przesunąłem się pod drzewo. Mam wrażenie, że zaraz zdechnę.
Muszę szybko wrócić do Any..

Tej roslince jest chyba bardziej zimno...
Chodźmy poszukać jakiegoś schronienia.
Nie uśmiecha mi sie przebywanie całej nocy na tym zimnie!

Kero się wystraszyła, gdy pięć ludzi chciało ją na chwilę zabić.

W-Wybaczcie...

W nieznanych okolicznościach znalazłam się w tym lesie...

Pochodzę z Urii, jestem Kero. Dziękuję za litość.

Ukłoniła się przed piątką obozowiczów a następnie usiadła na jednym z pni dookoła ogniska.

Ale przyjemne ciepło... Ah...

Tobito

Po chwili powróciła luźna atmosfera wśród ludzi.
Poczęstowali Kero piwem i mięsem. Raczej nie wydawali się źli.
Mężczyźni śmiali się i żartowali. Tylko ta kobieta.. dziwnie się zachowywała. Wyglądała na bardzo młodą i nieco zdenerwowaną.

Kero również się w miarę bawiła i śpiewała szanty wraz z upitymi obozowiczami.

Miesiączka, huh?

Spojrzała na zdenerwowaną kobietę na chwile.

Nadal się uśmiechała, żarła kiełbasy i piła

Pokiwałem głową...
Naprawdę nie chcę chodzić w tym zimnie..
Br..

Tobito

Kobieta również zaczęła śpiewać, kiedy zajarzyła, że jest obserwowana. Uśmiechnęła się nerwowo do Kero

Kero prawie pół nocy wiwatowała i jadła.

Zmienna kobieta...

...A ja... zmęczona...

Następnie, postanowiła, że idzie spać...

(Byle gdzie)

Godzina 8:54 - ranek

Kya, Yaounde i Kero 'spokojnie' przespali noc. W tym czasie Azor, Naya, Imain, Stella oraz Kiko włóczyli się w poszukiwaniu schronienia...
Leondre zniknął. Na ramieniu Kya pozostała tylko spora rana.. Najwyraźniej Jikku wrócił do swojej pani z tym, czego potrzebował.

Kero z rana obudziła się bezjakichkolwiek rzeczy, nawet ciuchy jej zabrali. Ugh.

Imain i Stella byli wyziębieni.

Wstałam i poczułam ogromny ból
- Przeklęty człowiek!
jak mogłam się tego nie spodziewać. . .
tylko tego chciał.
Wstałam i starałam się to ignorować.
Poszłam przed siebie.

Hm, może jakieś ślady zostawił.

Leondre zostawił za sobą ślady krwi. Łatwo będzie go odszukać.

Żaden mistrz zbrodni, pfi.
Mógł nie zostawiać tak oczywistych śladów.

Ale to lepiej dla mnie
Poszłam za śladami krwi.

Kya w oddali widziała już pierwsze miasto - Urię.
To właśnie do niej prowadziły ślady.

Idealnie.

Biegłam za śladami

Zjawa dotarła pod jeden z większych domów. Wyglądał niemal jak zamek!
Drzwi były otwarte