Odpowiednim spellem łucznicy zmienili w łuki w miecze i odbijały ataki skierowane w Dana.
Kilkoro została w swojej pozycji i strzelało. Tym razem przez słowa Kiri skupili się tylko na niej.

Ruth

Byłam w połowie drogi do lasu. Szłam wąskimi uliczkam poprzez miasto.

Yhh!
Szybko teleportowalem wszystkich z pola bitwy, do domu Kiri, przed tym wysyłajac ostatnią wiązke laseru do Dana.
*Mow, co było w tej książce!*
Krzyknałem telepatycznie do prześladowcy.

~ C h a e s o o ~
~~~~~~~~~
- Dzięki, prześladowco - szepnęłam.
Jako iż zostało mi jeszcze parę nożyków, zaczęłam rzucać nimi w Dana.

Przetrwali wszyscy z ekipy Dobrych, Dan został tylko trochę zraniony bo większość zablokowali Słudzy.
Neeril zabrała Sługów i Dana do kamienicy Szlachcica. Wszyscy już się opatrywali.

Spoiler

Po cholerę? To czysta głupota.
Nie użyłem nawet żadnych silnych ataków.
Xami pewnie dobrze wie o co mi chodzi.

Ruth

Kilka metrów przede mną znajdował się las.
Weszlam do niego powolnym krokiem. Spacerowałam między drzewami, aż w końcu usiadłam na pniu jakiegoś powalonego drzewa.

- Jestem duchem, strzały nie robią na mnie większego wrażenia. Co innego ataki.
Powiedziałem chowajac miecz.
- Czuję, że najpierw musimy pokonać tą Neeril... gdyby Narvitii była.. ona by nas porządnie podszkolila!
Albo gdyby Neeril żyła...

Siedziałem. Wkurzony.

Patrzyłem cały czas na innych.

Spoiler

Jakbym nie miał o tym bladego pojęcia.
- Nie jestem ''idiotą'' wiem co spowodować mogą ów strzały. Z resztą, poradził bym sobie w tej bitwie. Nie użyłem nawet żadnego poważnego ataku. -

Uleczylem wszystkich.
- Też nei jestem idiotą, ale wiem że byś i tak zginął. Neeril jest silniejsza niz myslisz.
Ide szukac Narvitii.
Teleportowałem się do miejsca, które Neeril mi kiedyś pokazała, i szukałem jej.

~ C h a e s o o ~
~~~~~~~~~
Ja zostałam raz zaatakowana przez Neeril, ale wszystko jest okej - powiedziałam smutno - Gdybym była szybsza, mogłabym jej uciec wraz z książką, a tak...
Spuściłam głowę.
- Przeze mnie nie macie tej książki.

Spoiler

Spojrzałem pogardliwie na ducha.
- Nie lekceważ moich umiejętności w walce. -

Ruth

Okej, chyba wystarczy mi już tego świeżego powietrza. Zawracam.
Szłam już chyba 5 minut, ale nie kojarzyłam żadnego z miejsc. O nie.
Zgubiłam się.
- Jest tu ktoś?