Anastasia

"Taki Jikku jak on, nie musi cię widzieć, by spuścić ci wpierdol" - mruknęłam.
Tchi. Dostanie lepszy miecz, parę kopów w tyłek i się postara

Hai!

Proszę!

A co do tego leczenia...

...Po prostu jestem Jikku, nie potrzebuje leczenia.

Hmph.
Dobrze wiedzieć, że rasa psów na coś się przydaje.

- Zobaczymy, czy będzie taki waleczny
Wróciłam w róg
Myślałam.

Anastasia

XDDDDDD
"Yhy, zobaczymy. MOŻE SIĘ POCZĘSTUJESZ????"
Wyciągnęła zupkę w stronę Kan

Wzięłam miskę z zupą i trzasnęłam nią o podłogę.
- Bon Appétit
Usiadłam.

Anastasia

"Oh.. Potem polecę Leondre zebrać jeszcze trochę twojej krwi.. Zmarnowałaś tyle dobrej zupy.. hmm"

- Proszę.
Choć nie radzę by znowu to robił
Paniusia będzie zmuszona ruszyć swój leniwy tyłeczek by szukać nowego służka.

Wiesz, smiesznie było patrzeć jak zdesperowana dziewczynka wpada w panikę gdy jest na krok od śmierci.

A więc chodźmy!
Imain idziesz z nami?
Powiedziałam orientując się w którym kierunku mamy iść.
Już ogarnięte, teraz czekamy na niego i idziemy.

Oh..?
Kiwnąłem ochoczo głową w kierunku Inu.

Anastasia

"Jednak to nie ja siedzę teraz w klatce na łasce obcych ludzi, czyż nie, nędznico?"
Ana zaśmiała się

- Możecie mnie zabić.
Mam to tak głęboko gdzieś
choć wątpie że dasz radę sama z Leo.
K I E D Y W R Ó C I L E O

Anastasia

"Hm? Sugerujesz, że nie ogarnę jakiegoś podrzędnego Jikku??"

- Nic nie sugeruję.
Nie wiem, wątpie żeby ktoś chciał pracować dla ciebie z własnej woli.
Jedynie tylko ze względu że pani jest córeczką burmistrza.

No to tak stawiam.
LEO DEBILU

Anastasia

Zaczęła się otwarcie śmiać
"Haha! A tamto? Co to było? Ten głupi Jikku mógł dać mi umrzeć od twojego noża! Ale nie! Obronił mnie, haha!

- Hmpf, ciekawe czy każdego tak traktujesz.

Anastasia

"Hm! Hm!"
Anastasia się obruszyła
"Leo, chodź tu! Nie wytrzymam z nią dłużej! Zaknebluj jej usta, czy coś!" - krzyknęła wkurzona kobieta.
Parę sekund później obok klatki pojawił sie Leondre

- Oh, raczył się pojawić.
Witam.
Spojrzałam na Leo.

Leondre - Jikku

- T-Tak, Pani Feros..
Nadal ledwo trzymał się na nogach, ale wyglądał lepiej.

Tknij mnie a pożałujesz.

Leondre

Wzruszyłem ramionami
- Witaj, n-ę-dz-n-i-c-o - powiedziałem naśladując Panią