Leondre

- He? Żyjesz tam?

Zignorowałam Leondre.
Tch.
Nadal robiłam to co robiłam.

Leondre

Zbliżyłem się do krat
- H-Hej!

- ?
Spojrzałam na Leondre
TO NADAL SZCZYPIE
CHOLERA

Leondre

- Szczęście.. Myślałem, że się wykrwawiłaś!

- Jestem wytrzymalsza niż myślisz.
Wróciłam do prób ucieczki ;-;
shh.

Za nogi wytargałem tą upadłą na słońce.
Co z nią robimy?

- JEJ SKRZYDŁA SĄ MOJE!!
Rzuciłam się na upadłą i jednym cięciem miecza oderwałam jej skrzydełka.
100 000 jest moje!!

Tch, samolub.

Ale niech ma.

5 000 dla mnie.

Leondre

- Kłamiesz. Kan słabo znoszą ból! Łatwo je głęboko zranić

- Tsa!
Chodźmy teraz do Urii!
Hajsik hajsik hajsik~~~~~

Poszedłem za Nayą.

Zarzuciłam kaptur na głowę, by okryć rogi.
Radosnym krokiem poszłam w stronę ludzkiej stolicy. Starałam się ukryć skrzydła pod spódnicą

Tch, nie chodzi mi o to.
Nie będe z nim rozmawiać to może w końcu się odczepi
A JA W KOŃCU MOŻE COŚ ZNAJDE. . .
e h h ostatnia próba.
- . . .
Szukanko.

Kan widziała w głębi klatki małą dziurę. Najwyraźniej Leondre nie starczyło magii, by wypełnić calą klatkę.. Hmpf..

UCIESZONA NICZYM PTASZEK NA WOLNOŚĆI
JUŻ MAM PLAN OŁJE
Nie dając po sobie tego poznać nadal byłam. . . taka jak byłam.
Czyli smutna.
- Mhm, myślałam że nic nie wiesz o Kan.

Leondre

- Wbrew pozorom umiem czytać. A Pani Feros ma całkiem dużo książek o innych rasach..

- Ehe.
SKULIŁAM SIĘ Z BÓLU
TO TAK SZCZYPIE SHHHH
M i n u s y K a n
Przesadzam? Nieee.

Obiecuje, gdy tylko stąd wyjde czyli nwm jak będzie ze mną lepiej to się zemszcze za to co mi zrobili.

Leondre

- Dobra, przyniosę ci coś normalnego do żarcia.. Jeszcze nam wykitujesz..
Poszedłem w stronę kuchni.
Chwilę zajęło mi przekonanie służby, że to nie dla mnie. W końcu się to nawet nie udało, więc jaśnie pani dostanie mój obiad.
Eh..
Wróciłem do Kyi z talerzem jedzenia.

EHE
wzięłam kęs
- Wygląda smacznie.