O dziwo, obudziłam się na kamieniu, na środku grubej rzeki.
Nie miałam innego wyboru, musiałam skoczyć. Tak więc skoczyłam, a ja popłynęłam razem z prądem.
Spadałam i spadałam. Przez ten ogromny wodospad oczywiście.
W końcu spokojnie wypłynęłam z wody, i poszłam poszukać jabłek, malin, poziomek, jagód, i innego jedzenia...

Asha Heyber

Biegłam po łące. A nie, przepraszam. Uciekałam przed jakimiś demonami, mniej więcej w moim wieku. Już prawie im się wymknęłam, gdy.. zauważyłam jezioro. Masakrycznie głębokie jezioro. Zaczęłam się odruchowo cofać, gdy znowu spostrzegłam moich prześladowców. Zbliżali się doraz bliżej, jeden z nich rzucił się na mnie i...
I usłyszałam mój budzik. Szkoda, lubię sny, które dostarczają mi mocnych wrażeń. Zaspana, spojrzałam na zegarek. Było dość późno, chyba powinnam już wstać.
Leniwie zwlokłam się z łóżka i zaczęłam się przygotowywać do jakże przyjemnego spędzenia kolejnego nudnego dnia...

Jedno jasno zielone oko, a drugie czarne oko. Czarne włosy, oraz ciemno szara bluza z białym znakiem. spodnie z dziurami, chodzi na boso. Ciemno szary ogon, oraz uszy.

Imię-Nazwisko: Sam Kuro

Charakter-Rasa: Jest leniwy, zazdrosny czy też chamski i dokuczliwy.
Z zalet jest tolerancyjny, cierpliwy wyrozumiały i dość sympatyczny. Nie daje sobie w kasze na pluć, nie jest bezbronną kaczuszką.
Kitsune.

Miasto-Inne: Nie ma stałego miejsca. Chodzi do każdego miasta bardzo często.

*Jego broń to dość ostra kosa, oraz jakiś łuk z ostrymi strzałami.

*Często śpi na drzewach oraz żywi się ogólnie mięsem i sercem, kryształowego pająka. Nie jest mu szkodliwy.

*Kocha wszystko co się świeci, chowa kryształy i błyskotki bogów czy demonów. Po prostu roi się od tych kryształów!

*Ma czternaście lat.

Dziewczyna obudziła się i przebrała się w swój codzienny strój. Ogarnęła swoje włosy i zawiesiła naszyjnik z kryształem na szyi. Zeszła na śniadanie i zjadła je z apatytem.

Asha Heyber

~ No cóż... jakoś trzeba to przeżyć ~ pomyślałam, jednocześnie wyjmując z szafy pierwsze lepsze ubranie. Założyłam je, zjadłam coś na szybko i wyszłam z domu. Natychmiast poczułam tą przytłaczającą aurę Mrocznego Miasta i wzrok innych na sobie. Nie ma to jak być aniołem siedzącym w towarzystwie upadłych i demonów... Warknęłam i naciągnęłam sobie kaptur na głowę, po czym ruszyłam alejką w stronę centrum.

Asha Heyber

Asha Heyber

Akûma

Wstałem, przeciągając się oraz biorąc głęboki wdech. Leniwie ubrałem swoje codzienne ubrania jak i włosy doprowadziłem do porządku.
Złapałem moją torbę z jedzeniem oraz bronią, i wybiegłem z domu kierując się w stronę Mrocznego miasta.

Dziewczyna poszła do swojego pokoju, wzięła swoją torebkę i wyszła z pałacu. Poszła do pięknego ogrodu i usiadła na trawie.