Wiek ~ Płeć Już w wieku 10 lat przestała liczyć, jednak wygląda na 15-17. Zdecydowanie jest kobietą.
Osobowość ~ Kim jest Jest nieśmiałą osóbką. Nie lubi jednak osób które ubierają się na czarno... Ani tych, którzy ciągle są wesołe. Dla niej, ludzie to potwory. Jest zwykłym człowiekiem.
Historia ~ Broń Od zawsze była sierotą i nigdy nie miała żadnego przyjaciela. Uważa, że inni ludzie chcą jej tylko zaszkodzić i omija ich z daleka. Nigdy nie poznała rodziców, nigdy nie miała przyjaciela. Ale choćby tak znajomego, też nie.
Jej broń to biały pistolet oraz sztyety.
Inne
~ Nigdy nie interesowała się płcią przeciwną. Nie chce mieć stałego związku. Jak na razie, jej serce jest skute lodem i nikomu nie udało się go rozmrozić.
~ Lubi truskawkowe Poki.
~ Nie lubi kolorów bardzo ostrych.
~ Ma wadę wzroku i nosi okulary z białymi oprawkami. (Czego nie widać na obrazku)

Nowe Klejnoty i ludzie właśnie jadą autobusem do Beach City,
aby zamieszkać właśnie w tym miasteczku.
Kierowca się śpieszy, bo boi się właśnie tych oto klejnocików. Jeszce tylko 10 minut... (15 - 20 postów lub 5 minut)
A klejnoty i ludzie którzy są już w Beach City, właśnie zbierają się do pracy, albo do czegokolwiek innego.

GODZINA 10:24

Siedziałam w autobusie, co chwilę sprawdzając w moim lusterku, czy podkład się nie zmywa.
Było naprawdę gorąco!
Oprócz tego było tu naprawdę dużo dziwnych ludzi...
Jakim cudem mają takie kolory skóry?
Może też się maskują?
I te klejnoty, skały, kryształy na różnych częściach ich ciała.
Uuh, może taka jest dzisiejsza młodzież?

Obudziłem się na jednym z siedzeń w autobusie. Cóż, pewnie zachciało mi się spać i usnąłem właśnie tutaj.
Wokół mnie aż roiło się od dziwadeł - ludzi z kamykami na różnych częściach ciała.
Podszedłem do jednego z nich, który słuchał jakąś muzykę. Następnie krzyknąłem do niego.
Co słuchaasz?

Jak inni, jechałam autobusem do Beach City.
Nie mogę się doczekać aż zobaczę swój dom!
A tak poza tym, widzę, że mamy tu Tanzanit, Szafir, Howlite... No i ludzi.
A ten no, pamiętam że wybrałam średni domek, obok wielkiej panny, albo jakiejś takiej rzeźby..
Oby nie było tu żadnych klejnotów z Homeworld.
Hej, czy tamta kobieta jest w sukni ślubnej, czy mi się tylko wydaję?
Spojrzałam na kobietę parę siedzeń za mną.

Z początku na jego twarzy malowało się istne zdziwienie. Coś ze mną nie tak?
A i piosenki o której wspomniał nie znałem.
Fajny ten twój kamyk. Też chciałbym taki mieć.

Ah! Jestem w dziwnym miejscu?! Z tłumem ludźmi?! Pomocy.. ja..ja chcę wyjść! To wszystko ma coś błyszczącego...
Usiadłam na tym zimnym czymś zwanym podłogą... i czekałem aż ktoś coś zrobi ...

Zauważyłam, że ktoś się na mnie patrzy.
Uśmiechnęłam się szeroko i pomachałam mu.
Zmartwiłam się nieco moim miejscem zamieszkania, ponieważ takowego tutaj nie znalazłam.
No cóż, będę spała na plaży.
Też wygodnie.

Szybko znudziła mnie ta rozmowa, więc wróciłem na swoje miejsce i zacząłem bawić się swoim patykiem.
Co jakiś czas spoglądałem na innych pasażerów, uśmiechając się do nich i wesoło machając rękoma.

Obudziła się na niezbyt wygodnym siedzeniu, w autobusie. Spojrzała na siebie. Białe okulary, obroża na szyi, różowy, luźny sweter, białe legginsy i czarne trampki. Spojrzała na siedzenie obok, na którym błyskawicznie pojawił się chłopak. (Juuzou)
Egh.
Wstała i otworzyła okno, a ciepły wiaterek powiał w jej białe włosy.
Usiadła i chwilkę patrzyła na chłopaka.

Gdy usłyszałam kamyk, troszeczkę się zdenerwowałam. Ale no cóż, ludzie.
Gdy ta pani w sukni ślubnej pomachała mi, ja zrobiłam to samo.
Spowrotem normalnie usiadłam i przyglądałam się chłopakowi, który siedział obok mnie..
Niebieskii. Fe, jak lód.