W końcu usiadłam na pierwszym-lepszym kamieniu i patrzyłam tylko na ranę...lecz nadal grałam melodię, jednak nieco cichszą..
Rozejrzałam się..uf spokojnie mogę wyronić kilka łez..

W oddali ujrzałem płomień. Wysoki jęzor ognia pochłaniał trawę pod sobą, nie przemieszczał, ani nie rozprzestrzeniał się.
Dziwne...
Ognik układał się w kształt młodej kobiety machającej mi... Chyba jestem chory na głowę, ale odmachałem.

To nie płomień, tylko kobieta z Królestwa Ognia!
Nie znam jej, ale zdaje się, że jest kimś ważnym. Takich kryształów nie posiada byle kto!
Cześć! - powiedziałem z entuzjazmem lekko unosząc się nad ziemią.

Od rana leżała w powietrzu już na kolorowej łące.
Oczywiście, w swoim plażowym kapeluszu.

Zająknęła się, ale domyśliłem się z kim mam do czynienia.
Pocałowałem ją szarmancko w dłoń. Ciutkę się poparzyłem, ale trzeba być grzecznym.
Marschall. - przedstawiłem się z uśmiechem
Nigdy cię tu nie widziałem! Dużo razy bywałem w Królestwie Ognia, jest tam pełno dziewczyn, ale żadna nie ma takich kryształów! - zaśmiałem się. Czyżby ten perfekcyjny król miał jakiś sekret? To napewno jego córka!
Myślę, że mam do czynienia z królewną, co? - spytałem z miłym uśmiechem

Zaczęła cicho nucić swoją ulubioną piosenkę. Jednak.. Cicha nuta, po chwili przerodziła się w głośny, piękny śpiew.
Nadal lewitowała. Oczywiście.
Oh oh oh oh oh
Oh oh oh oh oh
Oh oh oh oh oh
Oh oh oh oh oh

I messed up tonight
I lost another fight
I still mess up but I'll just start again
I keep falling down
I keep on hitting the ground
I always get up now to see what's next
Birds don't just fly
They fall down and get up
Nobody learns without getting it wrong

lucianoslawn a dit :

Było już takie rpg (chyba) ;_;

lucianoslawn a dit :

Było już takie rpg (chyba) ;_;

Zanim ognista zdążyła odpowiedzieć, usłyszałem głos.
To chyba znowu Marcelina.
Odwróciłem głowę w stronę, z której dobiegał dźwięk. Rzeczywiście, to ona. Wisiała w powietrzu.
Pomachałem jej z entuzjazmem, lubię ją

Przestałam śpiewać. O, Marshall!
Również mu pomachałam entuzjastycznie ręką.
Podleciałam do niego.
Hej!

Uśmiechnąłem sję do niej.
Patrz, kogo znalazłem! .... Albo raczej, kto znalazł mnie!
Szturchnąłem przyjacielsko Fire.
Au! Znowu się poparzyłem!!!
Przy okazji, masz spoko głos!

BMO

Uśmiechnęła się lekko do Marshall'a.
No widzisz, kogo można tu spotkać.

Zdążyłem poparzyć się już dwa razy.
Popatrzyłem na Królewnę.
Pff, kit z tym. Królestwo Ognia pozostawia wiele do życzenia

otarłam łzy, mając nadzieję że nie będzie widać ...tego jak płakałam. Poprawiłam czapkę, a flet schowałam do kieszeni krótkich czarnych spodenek i zaczęłam kopać wszystkie rzeczy przed sobą..hmpf.

Też tak uważam.
Wzruszyła ramionami.
Jego poparzenie... Było widać, ale nie aż tak mocno.