Wzruszyłem ramionami. Oddaliłem się nieco od ognia i położyłem się na zimnym piasku.
Dobranoc
- ziewnąłem i zasnąłem

Dobranoc.
Postanowiłam też iść już spać.
Weszłam do mojej trumny, skrzyżowałam ręce jak mumia i zaczęłam po cichu śpiewać jak zwykle swoją kołysankę.
Później zasnęłam.

Ta noc bardzo szybko minęła.
Była chłodna, ale to jakoś bardzo nie przeszkadzało.
~~~~~~~~~~~~
Więc teraz jest już dzień, a godzina 8:24.
Niektóre osoby już leżą na plaży, niektóre pracują, a niektóre nadal śpią.
Zapowiada się słoneczna pogoda, jak zwykle.

Po tamtym pytaniu i tak wróciłam żeby się położyć.
~~~~~~~~~~~~~~
Obudziłam się i nadal leżałam na ławce z poduszkami.

Obudziłam się zamknięta w trumnie.
Kto... KTO JĄ ZAMKNĄŁ?
Zaczęłam pukać.
Pomóż mi ktoś ją otworzyć!

Wyszłam z trumny i przeciągnęłam się.
No już, już.

Sama się zamknęła, jak wiatr wiał.
Poprawiłam mój wianek i usiadłam sobie na brzegu.

Nie rób mu już krzywdy, proszę.

Biedna dziewczyna, miała żenującą przyszłość. Rozsiadłem się wygodnie na krześle, popijając gorącą kawę. Wyciągnąłem z kieszeni swojej koszuli średniej wielkości szkicownik oraz długopis, którym zacząłem rysować człowieka przebitego strzałą. Następnie, nie odwracając wzroku od rysunku, zwróciłem się do Yuko.
Podobają ci się moje szwy?

Pewnie bolało... Jednak mi się podobają. Są mega.
Mi się bardzo podobają... Jeśli to nie problem, to zapytam, w jakich okolicznościach je otrzymałeś?
zapytała popijając gorące Cappuccino.

Zrobiłem głupkowatą minę, ale nadal nie odrywałem wzroku od mojej pracy.
Sam je sobie wyszyłem. Czasem gdy mi się nudzi, robię właśnie to.

Uśmiechnęła się lekko.
Nie sprawia ci to żadnego bólu?
zapytała biorąc łyka gorącej kawy z pianką.
W pewnym momencie rękaw fioletowego swetra zsunął się z mojego nadgarstka pokazując również tatuaż, który posiadałam.
Przedstawiał on łapacz snów, z którego wyłaniały się potworne zjaw y i inne mityczne stworzenia.
Nieświadoma ja, dalej spokojnie piłam gorący napój, a tatuaż stopniowo się odkrywał.