*ew*
Alexa: Prenses sendromundan muzdarip olduğu ne kadar belli.

*güldü fdsjhfds*
Valerie:Kulübe hoşgeldin.

*hehehe*
*Miesha'nın yanına gitti*
*iki büklüm yatmış salak :(*
Alexa: Peki neden 'ağlak'?

Valerie:Nathen onu birkaç girişimde terk etmek zorunda kalıyordu. Çok fazla ağladığı için.

*Nathen ölüyo T_T*

*EWW*
Alexa: Cidden mi :/ Nerden buldun onu *kfkdksl*

Nathen:Cehennemin *jkdfhkfjd* dibi T_T

Valerie:O Nate'i buldu *dkjhdf*

Alexa: Belli *kdkdkld*
*ellerini ceplerine soktu*
*miesha'nın yanına oturdu*

Nathen:Beni rahat bıraksanıza^^
*Valerie saçlarını dağıttı*
Valerie:Ben seni Alexa'ya devredeyim *heuheue-

*oh no bir. Sürü şey soracak şimdi*
Alexa: Neden kendi kendine kalıp dinlenmiyorsun? :D

Valerie:Sana da tek güvenmiyorum. Birbirinize sahip çıkın^^
*Miesha'yı kucaklayıp ışınlandı*

Nathen:Ne yaptın? *dfsjhf*
*Nathen'i darla*

Alexa: Hiçbir şey.
*yattı boş sedyenin üstüne*
Alexa: Artık ölmezsin ddğil mi?

Nathen:Artık değil *fkjnfs*
*mutlu bir nate*

*boş sigara kutusunu yattığı yerden basket attı*
*tutturdu da*
Alexa: Birkaç saat önce ölüyordun ama.

Nathen:Cidden mi?

*hı hı*
Alexa: Valerie başında epey ağladı.

*üzüldü :/*
Nathen:Öyle durmuyordu :/

Alexa: Taş gelince işler değişti biraz.

Nathen:Sen geldikten sonra ne oldu? :/

Alexa: Bir şey olmadı.
*sırt üstü döndü*
*yarın okul var >_<*
*güneş doğacak birazdan.. *

Nathen:Peki sen kan görünce ne oldu? *heheh*