*NE DİYECEKTİNNNN oldu bir*
*sonra o da vazgeçti*
Nathen:Karar verirsen yazmana yardım edebilirim. *çok fazla tez yazdı lol*
Nathen:Sakin. Biraz para bulmamız lazım ama halledilir.
*düzelmiş görünce o da mutlu oldu*

*hala bir şey yemedi lol*

Alexa: Tarımla uğraşacaktınız, değil mi?
*tabağa baktı*
Alexa: Yavaş yavaş da yiyebilirsin? :/

Nathen: Hı hı. **eee...**Zaten biraz sonra yavaş yediğim için çıldıracaksın *hehehd*
*birkaç yılda yer artık*
*her şeyden az az alalım bakalım*

*çatalıyla tabağındaki yemekle azar azar oynamaya başladı*
Alexa: Neden çıldırayım? *jdjdjdks* Ben de çok hızlı yiyemem zaten.
*çatalını bıraktı *

Nathen:Ne kadar uğraştın bunlarla?
*tattı*
*woah*

Alexa: Birkaç saat. Hiperaktif olunca işler kolay ve çabuk bitiryor ^^
Alexa: Aslında... *hala kafasında tartar gibi hali var* Özür dilemek istiyordum. Yine. :/

*yaaa :') oldu*
*çok tatlı gülümsedi*
Nathen:Teşekkür ederim.

*o da gülümsedi *
*ama bu gibi zamanlarda gözlerini kaçırmak istem dışı gerçekleşiyor*
Alexa: Sıkıcı değilsin... Hipoaktifsin.

*anlıyor sorun değil*
*eskiden o da öyleydi*
*güldü*
Nathen:Ve senin standartların çok yüksek *lol*

Alexa: Aslında pek yüksek sayılmaz. Çocuk kalmayı tercih ederdim. Dolayısıyla çocuk gibi davrananları sevmemem beklenemez, değil mi?
*şu an aşırı tatlı konuşuyor *

Nathen:Aslında haklısın. Ama terapistinin çocuk gibi davranmasını ister miydin? *jsdfhjfsf*

Alexa : Belki. Biraz. Azıcık ^^

*güldü*
Nathen:Cidden mi?

*başını salladı*
*saçlarını arkadan toplayınca daha da çocuk gibi gözüküyor*
Alexa: Cidden. Başka türlü nasıl çekilebilir ki? Yöneticilerin çocuksu olmasını isterdim. Bir çocuk gibi hayal kurmalarını, bir çocuk gibi kıpır kıpır olmalarını...

*gülümsedi*
Nathen:Bir süre sonra ruhunun öldüğünü kabul edeyim o zaman.

Alexa: Neden ölüyor? Senin ruhun neden öldü?
*çok samimi konuşuyor*
*ilk kez art niyet yok*
*saf merak*

*hehehehehe....*
Nathen:En çok huzursuzluktan oldu. Çok fazla şey düşünmek zorundaydım.

Alexa: Düşünmek bizi öldürmez ki? Sorunlara bir çözüm bulabilmek en çok kişinin ruhunu tatmin ve mutlu etmez mi?
*birden bir amacı olmuş gibi*
*kararlı bir şekilde ama oldukça samimi konuşuyor*

Nathen:Peki ya bulamıyorsan? Sadece bir şekilde ertelemeyi başarabiliyorsan?

Alexa: Her ne kadar şu zamana kadar başaramasam da ertelememeyi denemek lazım. Erteledikçe fırsatlar yok oluyor. Çaresizlik duygusu baskın çıkıyor. Şüphen varsa harekete geçmen gerek. Yakın zamanda öğrendim bunu.