*güldü*
Nathen:Sana bir şey itiraf edeyim mi *djfshkjfs*

Alexa: Et bakalım *jdkdkksks*

Nathen:300 yıldır psikolog moduma hiç dokunmamıştım ve çalıştığım alanda bir hasta bile değildin *hehehehe*

*şaşırdı biraz*
Alexa: Çalıştığın alan neydi ki?

Nathen:Çok daha ağır vakalar...mesela kendini portakal suyu sanmak gibi *acayip ciddi söyledi ama bunu*

Alexa: Portakal suyu?
*gülmeyecek*
*gülemez oha*
Alexa : Uğraştığın en ağır vakka olmadığımı öğrenmek güzel ama *kfkdkskks*

*güldü*
Nathen:Buna gülmeyen tek kişi sensin *sjfhjkksdfhj*

Alexa: Birinin kendini meyve suyu sanması çok acı bir şey de ondan.
*duraksadı biraz*
Alexa: Etrafındakiler için çok ama çok zor olmalı.
*döndü nathen'a*
Alexa: Sonra ne oldu o hastaya?

Nathen:Kısmen iyileşti. Onu ikna etmeyi başarabilmiştik ama ara ara hala eskiye dönüyordu. Şuan ne olmuştur bilmiyorum.

*haydaaa*
Alexa: Anladım... Peki neden 300 yıl ara verdin?

Nathen:Boşver onu^^ Ama düşündüğümden daha az çocuksu davranyorsun. Gülsen dana kızmazdım mesela *değiş değişş konuyu değiş*

*ya ama :(*
*gülümsedi *
Alexa: Çocuksu olmak bebek taklidi yapmak değil. Daha zıpır biri olmak. Daha otoriteye karşı olmak. Daha çok sormak.
*omuz silkti*
Alexa: Bebek taklidi yapsam çocuksu olmam şımarık olurum *kxkxkksks*

*güldü*
Nathen:"Ağlak" da kendine çocuksu derdi

Alexa : o prenses sendromu. Karıştırma onu *kdkdkkdkd*

*güldü*
Nathen:Senin pişman olduğun biri var mı peki?

Alexa: Öz babam *lol*

*girl same*
Nathen:Dalga geçebileceğimiz biri yok mu yani? Valerie benimle daha az uğraşırdı *dsfjhfd*

Alexa: Barda gördüğün arkadaşlarım var. Onun dışında dalga geçebileceğim ya da pişman olduğum biri olmadı.

Nathen:Bardakiler gayet normal gözüküyordu?

Alexa: O iki çocuk gözcü. Beni idare eden o ikisi. Devamlı kavga edip barışanlar *kdkdkdkks* Okuldan beri tanıyorum o ikisini