On się cieszy. Ja chyba też powinnam, nie?
Zaczęłam iść za nim.

A ja Akame

Ahh.. Niebieski? Biały?

Wszyscy się na mnie tak patrzyli... Um..

Weszłam do zamku pierwsza. Myślę że jest... Ogromny.
Przynajmniej taki się wydaję.

Prowadź proszę.

Kolejne godziny czekania na jakiegokolwiek klienta, a w knajpie taka cisza że w uszy gwiżdże. Po co ja się w ogóle męczę z przygotowaniem tego wszystkiego skoro i tak nie daje to skutków? Wstałam, dałam Lynn jakąś rybę i wyszłam z karczmy trzaskając drzwiami. Skierowałam się do wyjścia z miasta.

Zajrzałam do pięknej niebiesko-białej komnaty. Jak już wspomniałam, według mnie jest piękna.

Może być, i to w 100%.

Co ja sobie wyobrażałam? Że może książę mnie polubi? Może spodziewałam się rycerza na białym koniu? Jestem TYLKO służką!

Wstałam i pozbierałam zakupy. Z nadal trochę krwawiącą wargą poszłam do zamku.

Weszłam do pałacu. Zostawiłam rzeczy w kuchni i poszłam powoli w stronę swojej komnaty, tej obok komnaty księcia.

No, poczekałam. I co?

Dalej przechadzałam się miastem. Mam nadzieję, że spotkam kogoś ciekawego.

Złapałam sukienkę którą Ayato mi rzucił. Była... Ładna. Jak wszystko w tym zamku.

Noo.. Podoba mi się.

Nieogarnięta ja, weszłam do komnaty naprzeciw komnaty księcia.

Kiedy ujrzała tam księcia i nieznajomą, natychmiast spuściła głowę i kłaniała się księciu.
Przepraszam...
To było jedyne co zdołała wyszeptać.

Chodziła sobie korytarzami. Często tak spędzała czas.

Miała nadzieję, że nie spotka nikogo, z kim będzie musiała rozmawiać