Obok nas w mgnieniu oka pojawiła się czerwonowłosa kobieta.
Przyglądałam się jej dłuższą chwilę aż w końcu podałam rękę.
Jinx.
uśmiechnęła się zwracając się do kobieta jak i chłopaka. Chwilę potem, spojrzała na chłopaka ze spuszczoną głową.
Ja również nie wiem...
rzekła zrezygnowana.

Tak, jestem. Wiesz, nie przywykłem do takiego otoczenia, a siedzę tu i siedzę od paru dni. W dodatku nie miałem jeszcze nic w ustach.
Podrapałem się po głowie.

Podniosła wzrok i spoglądając to na chłopaka to na Kobietę, zapytałam Juuzou
I-idziesz?

Przed nami stała dziewczyna.. huh.. uśmiechnąłem się swoim głupim uroczym uśmiechem i przedstawiłem się.
~ Jackie. Nie szkoda ci marnować czasu, na takiego głupiego dzieciaka jak.. ja?

Mei (Z gatunku Meicoomon)
Wiek - Około 200 lat.
Płeć - Dziewczyna
Broń - Ostre pazury. W czasie walki potrafi się zmienić w swoją inną formę, która jest mocniejsza.
Charakter - Dokuczliwa, strachliwa, czasem miła, żarłok.
Historia - Gdy kiedyś żyła w lesie z innymi Meicoomonami, które traktowały ją trochę jak wyrzutek. Pewnego razu spadła w jakiś tunel. Tunel ten prowadził do ruin, gdzie zamieszkała. Nikt tak na prawdę jej nie zna - tylko Alphys zna jej imię, lecz poza tym nic. Jako, iż jest żarłokiem często kradła i kradnie jedzenie innym.
-Ma ok. 150-160cm wzrostu
-Zachowuje się jak kot

*ciekawe czy ktoś zrobi... DA TEM SZOP! xD

Idę!
Odparłem.
Zaczynam dostrzegać dobre strony tego miejsca, mniej więcej gościnność tutejszych mieszkańców. Szedłem za dziewczyną, rozglądając się wte i wewte oraz podziwiając otaczający mnie świat. Zmieniam zdanie - tu jest przepięknie!

A! Uhh...
Spojrzałam na niego i poszłam obok niego.
DLACZEGO MYŚLAŁAM, ŻE TU JEST BEZNADZIEJNIE?!
Uśmiechnęłam się..

Obudziłam się. Od dłuższego czasu jakieś kroki, rozmowy i inne wrzaski. Wstałam i poszłam po cichu sprawdzić kto to, lub co to!
//ona zna różne tajemne tunele ok

Głowę, przewróciłem na lewo i na policzkach miałem czerwone policzki.. nie chciały schodzić!.. nie ważne.
Mruknąłem.
~ Jestem dzieckiem..młodszym od ciebie rzecz jasna.

Nagle ktoś po nas przyszedł.. uratowani.. ale przecież ten kwiatek jest.. uroczy i miły!
~ Ale ten kwiatek.. wygląda dobrze ...
trzymałem mocno patyk, maszerując za robotem. Pomachałem kwiatkowi i uśmiechnąłem się.

Jestem kim jestem... Proszę, nie mów mu, jeśli się dowie, znów stracę szansę na zdobycie przyjaciela.
Szepnęła do niej wchodząc do domku. Juuzou tego nie usłyszał. Chyba.

Wzięła coś skromnego do jedzenia, usiadła na kanapie i zjadła kęs.

Chodziłam sobie spokojnie podskakując z nogi na nogę. W ręku dalej trzymałam swój zabarwiony od krwi, czerwony nóż. Za duży, zielony sweter trochę uwierał, ale dało się wytrzymać. Dojrzałam jakiegoś chłopaka, podobnego do mnie.
Podeszłam.
Hejo!