Zamknęłam drzwi, tak żeby nikt nie wszedł i szybko się przebrałam.
Akurat w komnacie jest lustro. Wyglądałam lepiej niż wcześniej. No, to teraz otworzyłam drzwi.

No, już.

Hej? ..

Podniosła głowę i uniosa zraniony kącik ust, który jednak szybko opadł.

- Chodzenie po zamku jest takie interesujące..

Imię i nazwisko: Nastia Adenss
Wiek: 14 lat
Płeć: Dziewczyna
Jest odważna i pewna siebie, nerwowa. Leniwa. Czasem może być sympatyczna i miła, a później złośliwa i agresywna. Jest szalona.
Krewni: Brak.
Miejsce zamieszkania: W sumie, włóczy się. Nie ma stałego miejsca zamieszkania.
Posada: Mieszkanka miasta.
Inne:
- Zawsze interesowało ją co się dzieje w zamku. Chciała zostać księżniczką.
- Lubi zapachy kwiatów.

Uśmiechnęła się nieśmiale, lecz tym razem trochę szerzej.
A..Y.. Om.. U.. - odetchnęła i westchnęła. - Wiesz, że mn się nie musisz przejmować? Przecież jestem służką.. - szepnęła i dodała ciszej - tylko służką...

Weszłam do pokoju. Cóż, medyk załatwił to szybko, lecz zażądał pieniędzy, dokładniej 10 złotych talarów. Rzuciłam okiem do kieszonki w fartuszku..

Mam tylko 5..

Szepnęa do rozgoryczonego medyka, który wyrwał jej pienidze z ręki.

Dziewczynka obudziła się na trawie, w lesie. Otrzepała swoją sukienkę i poszła w stronę miasta. Rozkładali właśnie stragany. Zauważyła stragan z owocami. Jabłko kosztowało 5 talarów, a ona miała tylko 3. Z burczącym brzuchem poszła w stronę zamku.

Medyk zabrał pieniądze które wyleciały ze szpary. Uśmiechnął się do mnie, a ja wyszłam. Przed drzwiami stał książę. Uśmiechnęłam sie lekko i przekierowałam się do swojej komnaty, wolnym krokiem.

Dziewczynka usiadła pod murem i rozglądała się. Westchnęła.

Ano tak, zamyśliłam się. Ogarnęłam się kiedy tylko Ayato zapukał do drzwi.

Tak, pójdę, potrzebuje świeżego powietrza..

Powoli wyszłam z komnaty.

Patrząc w podłogę, doszła do swojej komnaty. Usiadła na łóżku i poszła do swojej mini łazienki. Do miski nalała wody i przemyła nią twarz.

Wytarła się, podeszła do szafy. Spojrzała na białą suknię którą kiedyś uszyła, sprawiła sobie prezent na swoje 16 urodziny.

Biała, balowa suknia połyskiwała cekinami.. Zrzuciła swoje łachmany i ubrała suknię. Nadal idealnie na niej leżała. Rozpuciła swoje lekko falowane włosy i nałżyła na czubek głowy diademik. Zrobiła piruet i otworzyła swoje drzwi wyglądając przez nie.

Czysto. Wyszam zamykajc pokoj.

Przy wyjsciu dojrzalam ksiecia i.. pewnie jego wybrankę. Na samą myśl po prostu poczułam kłucie w sercu.
Poszłam przed siebie wychodząc z zamku. Moja suknia i włosy delikatnie powiewały na wiosennym wietrze

Cały czas szłam przy nim. No i uśmiechnęłam się.

Mhm, ok.

Cieszyłam się z dzisiejszego dnia. Miejmy nadzieję że to nie jest sen..
Ale dobra. Nie chwal dnia przed zachodem słońca. Czy wschodem..E, nie wiem.
...