Mika

Dzwonek. Mhm... Szybko wstałam, wzięłam swój plecak i pędem ruszyłam w stronę drzwi. Oczywiście, usiadłam się w ostatnim rzędzie przy oknie. Ładne widoki... Będzie przynajmniej na co popatrzeć i podziwiać. Po kryjomu otworzyłam okno i lekko wychyliłam głowę. Ślicznie jest tutaj. A zwłaszcza te drzewo wiśniowe!

Imię i nazwisko: Kumiko Suzuna.
Płeć: Dziewczyna.
Wiek: 14.
Typ: Yandere.
Broń: Cyrkiel.
Osobowość: Kumiko to pozornie grzeczna dziewczynka, tryskająca uprzejmością i dobrocią.
Jednak skupmy się na prawdziwych cechach, Potrafi być naprawdę upierdliwa. Często się śmieje i stara się nie płakać, a jeśli już to w miejscu gdzie nikt jej nie znajdzie.
Inne:
Miała okropne dzieciństwo, pełne bólu i rozpaczy. Mieszka sama w piętrowym domu, ma sporo kasy przy duszy.

Mika

Usłyszałam jakiegoś chłopaka. Odwróciłam się i przerwałam podziwianie drzewa. Uch. No to oczywiste, że mnie nie widział!

~Długa histor-ria...

Powiedziałam cicho, bawiąc się włosami. Jednak, kiedy podniosłam głowę, chłopaka już nie było. Może to halucynacje, może nie. Ale czy to ważne? Na czym w życiu każdemu zależy? Na niczym tak właściwie.

Weszłam do klasy i zajęłam miejsce w ostatniej dwuosobowej ławce przy oknie. Wypakowałam się.

Wyskoczyłam z łóżka jak oparzona, szybko zabrałam się do jedzenia przygotowanych płatków z mlekiem. Gdy już skończyłam, ubrałam się w pierwsze lepsze ciuchy i wybiegłam z domu z plecakiem w ręku, oglądając się za siebie czy przypadkiem nie zamknęłam drzwi.
Wbiegłam do szkoły i weszłam do klasy, przepraszając nauczycielkę za spóźnienie i siadając na samym końcu.
Głupia, głupia.
Zaczęłam to sobie w kółko powtarzać, nerwowo zaciskając pięści.

Mika

Uśmiechnęłam się, blado. Huh. Czysty zbieg okoliczności. A może nie?

~Mhm...

Wyjrzałam przez okno. Nie wiedziałam zbytnio co powiedzieć... Dopiero teraz zdałam sobie sprawę, z kim rozmawiam...
Cholercia!
Czy to ten bogaty chłopak? Co go skłoniło do rozmowy z brudną dziewczynką, z podartymi lekko ubraniami?

Mika

Nauczycielka upominała nas. Ogólnie, to bardziej jego. Ale ćśśś...

~Mika

Huh. Alois. Ładnie. Nigdy nie widziałam osoby o takim imieniu.

Mika

Ciekawski jest on, nie powiem. Zmierzyłam go łagodnym spojrzeniem

~Źle się c-czuła-am

Postanowiłam go okłamać. Uznałby mnie za wariatkę, gdybym mu opowiedziała, że tak nagle znikąd znalazłam się w lesie

~Twoje i-imię również je-est ładnie i z-zgaduję, że n-niezwy-ykle rzadkie.

Wciąż mówiłam swoim cichym głosem. Myślałam, że osoby takie jak on, wyśmiałyby mnie z powodu biedy. Cóż, nie oceniaj książki po okładce, he?

Nauczycielka kazała mi dzisiaj iść przygotować gazetkę klasową.
Huh,no cóż, ciekawe czemu akurat ja, a nie ten przebogaty przewodniczący.

Mika

"Gdy właściciel Saiki skaleczy się nią, nie będzie odczuwał bólu"...
To dlatego mnie wczoraj nie bolało!
Zamyśliłam się.

Mika

Umm... Dobrze, a więc... Zakładam, że chłopak ma na oko 15 lat, może 16. Pora się dowiedzieć ile ma naprawdę.

~Hmmm... Ile m-masz lat?

Głupie pytanie, ale... No co tam, raz kosi śmierć

Mika

Również Zaśmiałam się, nieco zakłopotana

~R-równie dobrze m-mogłeś mieć 1-15...!