Siedziałam sobie przy drzewie i rysowałam coś w moim zeszycie. Byłam spokojna, nie martwiłam się niczym, po prostu sobie siedziałam, ale coś siedziało mi na krańcu głowy. Coś za chwilę musiało się stać. Nagle poczułam zapach dymu. Przestraszona spojrzałam przed siebie i zobaczyłam, że moja rodzina ucieka z domu. Gdy już wszyscy wybiegli zorientowałam się, że nie ma Ney.
- Zaraz, a gdzie jest...? - zapytałam cichutko, ale przerwałam, bo zobaczyłam moją siostrę.
Wyszła płonącymi drzwiami i padła na ziemię. Podbiegłam do niej i usłyszałam tylko spokojny głos.
- Sarah... Kiedyś wszystko zrozumiesz. Pamiętaj jedno. Ja zawsze cię będę kochać.
Gdy tylko usłyszałam te słowa uśmiechnęłam się i przytuliłam martwe ciało mojej siostry, a po policzku kapnęła mi łza. Długo zastanawiałam się co to znaczy. Następnego dnia czas było rozpocząć naukę w szamańskiej szkole.

W budowie!