Rozdział I "Podróż"
*************************
-Jak to nie wiesz gdzie
jest ?! -
pytał cały czas
podniesionym tonem.
- Mówię, że nie wiem
cholera zostawcie mnie! -
- Kłamiesz ! -
nie mogłem się przemienić
w szamana ... odebrał mi
moce..
przycisnął mnie do ściany
-Albo mi powiesz albo
twoją ukochaną Sam
spotka nędzny los.. -
- ... -
- ... -
- MÓW -
- Stary gniot -
puścił mnie, a następnie
się teleportował.
Mam nadzieję, że Cat
odebrała szept.. inaczej
uhh.
*************************
Nadal ogarniała mnie Euforia
wsiadając na chmurkę,
którą miałam jechać, pożgnałam
jeszcze mamę i braci.
Poczułam jak chmura rusza
spojrzałam ostatni raz
na rodzinę i ruszyłam
ku .. właściwie to nie
wiem gdzie jadę i teraz
mam problem a co jeśli
się zgubię .. nie mam
adresu tego kurortu
ani nawet nie wiem
jak wrócić. Zaczynają
mi się pojawiać najczarniejsze
scenariusze w głowie.
Właśnie w tej chwili zorientowałam
się, że nadal jadę i jeżeli
zaraz nie zmienie prędkości
to spowoduje wypadek.
Jeszcze parę godzin i będe
lepiej się prześpie.
*****************************

**************************
-MASZ JĄ ZNALEŹĆ I ZABIĆ-
-Thak.. panie-
powiedział to tak mrocznie, że aż
współczuje Sam. Serio w to
wierzycie?.
***************************
SAM
Dojechałam już na miejsce pachnie tutaj
sosem serowym i makaronem cały ośrodek jest
w kolorach ciepłej czerwieni i beżu.
Weszłam do recepcji gdzie spotkałam się
z wieloma myszkami o nieprzyjaznym wyglądzie,
podeszłam do recepcjonistki.
- D-dzień dobry miałam z-zabukowany rejs dziś o o 18 na p-pokładzie
serowego ptaka. -
wydukałam z siebie jakbym zaraz miała umrzeć
- Proszę podać imię nazwisko oraz numer karty. -
odpowiedziała chłodnym głosem.
Po tym wszystkim ktoś odprowadzł mnie na statek.
Pierwsze co rzuciło mi się w oczy to mysz w kolorach
niebieskich i białych z pięknymi
długimi włosami. Najpewniej była wodną boginką jest
takich wiele, podeszłam do niej z wielkim uśmiechem
gdy nagle usłyszałam krzyk, obejrzałam się
za siebie i zobaczyłam.. śmierć dosłownie i w
przenośni. Wokół niej roznosił się
czarny mglisty dym.
- Samanhta -
powiedział cichym zachrypniętym mrocznym
głosem. Odrazu zjerzyła mi się sierść
na futerku zaczął podchodzić coraz bliżej
i bliżej, aż wkońcu stał prze demną
sięgając ku mnie. Byłam sparaliżowana ze
strachu, gdy zobaczyłam wielki blask z towarzyszącym
hukiem był to szaman z srebrnymi tatuażami
była to ranga 6 najwyższa.
Ktoś złapał mnie za ramię była to niebiesko włosa dziewczyna
, która wyskoczyła ze statku razem ze mną.
- CO ROBISZ! !@$^$3 ! -
zaczęłam się drzeć kiedy powoli spadałam do wody.
- Próbuje uratować twój nieostrożny kuper -
odpowiedziała z nadzieją w głosie.
po chwili wylądowaliśmy na tafli wody ale zamiast
opadać na dno zgodnie z prawami grawitacji lub
jakoś tak chodziliśmy po wodzie.
Nadal dało się usłyszeć huki, które potęgowały
sie z każdą sekundą... wkrótce zanikły
odeszłyśmy za daleko by usłyszeć co kolwiek.
kim był ten szaman..?