Julka obudziła się w pokoju rodziców. Była bardzo tchórzliwa i bała się dosłownie wszystkiego, zwłaszcza wieczorem.
Miała ogromną wyobraźnię która miała swoje plusy i minusy. Minusem był strach. Potrafiła zawsze wytłumaczyć sobie że ktoś jest w jej pokoju.
Tak samo jak wczoraj - spadł śnieg, nie było prądu. Obudziła się o trzeciej w nocy i chciała oświecić światło. Dopiero wtedy uświadomiła sobie że nie może oglądać telewizji bo brakło prądu. Położyła się i zamknęła oczy. Światło zaczęło lekko się zapalać. Uszczęśliwiona włączyła telewizję do prądu. Oglądała swoje ulubione kreskówki, a telewizor zaczął gasnąć i się zapalać. Postanowiła iść wtedy do rodziców. Chciała zapalić światło - ale się nie dało. I jak zwykle spała u rodziców.
Zadzwonił jej telefon. Była to Ania, powiedziała że dzisiaj razem z Oliwią przyjdą do niej i będą tam do wieczora, ponieważ ich rodzice mają ważny wyjazd. Julka się zgodziła. Bardzo chciała aby dziewczyny zostały u niej na noc, ale w środku tygodnia jakoś nie wypada. Minęło około pięciu minut i
przyjechała Ania.
- Cześć! Gdzie jest Oliwka? - zapytała zdziwiona Julka.
- Niedługo przyjedzie, musiała jechać po coś do koleżanki.
- Aha, wchodź.
Rodzice Julki pojechali do sklepu. Zaraz mieli wrócić. Ania i Julka pobiegły na górę. Potem przyszła Oliwia. Bardzo szybko minął ten czas i była już osiemnasta. Julia bardzo lubiła swój malutki, miętowy pokój, ale nie lubiła przesiadywać w nim sama. Zwłaszcza wieczorem. Serce wtedy bije u niej jak szalone, a ona czuje że coś nadchodzi. Oliwia sprawdzała coś na telefonie i nagle powiedziała:
- Lubicie się bać? - zapytała.
- T-tak.. - powiedziała Julia.
- To wam coś przeczytam.. - Oliwka powiedziała to tak, jakby miała zabić Julkę..
Ania przestała tańczyć i usiadła na podłodze.
- No dawaj - powiedziała pewnie Anka.
- No więc... podobno istnieje taki świat, do którego można dostać tylko gdy ma się coś w stylu "świadomego koszmaru". Mówią też że kiedy tam zginiesz, nie obudzisz się ze snu.
- Pff! Na pewno tak jest! - powiedziała Julia, która udawała że nie wierzy w tą historię.
W tej chwili zadzwonił telefon mamy Ani i Oliwki..
- Mamy zostać na noc. - powiedziała Anka gdy już się rozłączyła.
- To chyba musimy jechać po pidżamy!
- Powiedziała też, że mamy spać w ubraniach.
W końcu nadeszła godzina 22, a w pokoju było jasno, w przeciwieństwie do tego co jest na dworze.
- Może położymy się już spać? - zapytała ospale Julia.
Dziewczyny zgodziły się i rozłożyły się na podłodze.

Niedługo dodam więcej!