Po jakiś 5 minutach usłyszeliśmy że ktoś biegnie.
- Kto tam jest?- Powiedziała Florence zbliżając się do pobliskiego drzewa.
Nikt nie odpowiedział, poszłam za Florence zobaczyć kto to mógł być, zauważyliśmy myszkę która... Przypominała mi kogoś...
- To ona, ona mnie próbowała zabić!-powiedziałam do siebie w myślach.
- Nie chowaj się!- krzyknęłam -Wiemy że tam jesteś.
Dziewczyna wyszła z ukrycia jak miałam rację to była ona.
- Łatwo było was znaleźć-powiedziała.
- Czego tu szukasz?-zapytała Florence poprawiając swoją czapkę.
Ale wtedy poczułam ostry ból w moich skrzydłach, zerknęłam i.. Były dziurawe, za mną była ta biało włosa.. Musiała mi przebić skrzydła.
- Oszalałaś?!-krzyknęłam ze złości i bólu.
Florence nie ruszała się z miejsca była zbyt przestraszona.
- Więc wygrałam- rzekła Dziewczyna biorąc mnie i przyciskając mi miecz do gardła, próbowałam się wyrwać ale nie mogłam.
-Puść ją!- powiedziałam z przerażeniem Florence.
- Bo?- odpowiedziała nieznajoma.
Florence nie odpowiedziała próbowała mnie wyciągnąć jakoś z tego, ale kiedy się zbliżała, białowłosa przesuwała się ze mną bliżej przepaści.
- No to... Do zobaczenia..-powiedziała ze sarkastycznym uśmieszkiem, puszczając mnie.. (Byłyśmy bardzo blisko przepaści)
...
Spadałam i spadałam.. Widziałam że nieznajoma się śmiała a Florence miała łzy w oczach...


Pov. Micha
Wstałam gdzieś około o 9:12, inni jeszcze spali więc pomyślałam że zrobię im śniadanie.
Nie wiedziałam dokładnie co jedzą smoki ale uszykowałam co miałam w ręku, znalazłam jagody, maliny po drodze znalazłam jabłka i winogrona pomyślałam że zrobię sałatkę owocową. po 3 minutach śniadanie było gotowe. Chciałam obudzić innych ale zawahałam się bo, czy warto ich budzić? Przecież jestem bardzo głodna, a jak ich obudzę w szczególności Yahoo, to... Będą źli...
Myślałam nad tymi głupkowatymi rzeczami z 6 minut, przerwała mi moje myślenie Vallery.
-Oh, już wstałaś?- zapytała.
- Tak.. Zrobiłam wam śniadanie- odpowiedziałam biorąc miskę zrobioną z lian i wysuwając pod nos Vallery, lecz nie raczej nos tylko skrzydła.
-Dzięki- powiedziała biorąc miskę.
- Obudzę resztę- rzekłam, wstając z lodowatych kamieni.
Próbowałam z Aliss obudzić Yahoo ale było bardzo trudno, po 10 minutach Vallery nam pomogła, ale nic nie dawało więc pomyślałam że obudzę go ciasteczkami czekoladowymi, które Yahoo miał w plecaku. I jak myślałam się udało..
*15:11*
- Nuda...- rzekł Yahoo jedząc czekoladowe ciasteczka.
- Może pójdziemy się we czwórkę przejść?-spytała Aliss, lecz po spojrzeniu Yahoo wiedziałam że nie.

Wiedziałam że to będzie koniec, ale kiedy próbowałam coś powiedzieć. Nie mogłam...
W pewnej chwili spadłam gdzieś gdzie nie kojarzyłam to miejsce zobaczyłam pewną postać... Czyżby to... Twórczyni Świata?
-Witaj moja droga-powiedziała uśmiechając się.
-Gdzie ja jestem..?-odpowiedziałam jej z przerażoną miną.
-W Niebie... Pięknie tu, prawda?-uśmiechnęła się jeszcze bardziej.
-C-co..?-zapytałam a po chwili spojrzałam w dół i zobaczyłam moich przyjaciół i.. Siebie..
-Oh, nie martw się...-rzekła Twórczyni Świata.-Będziesz mogła wrócić..
- Na razie to nie ten czas gdzie musisz zginąć-ciągnęła dalej.
-Czy ja.. Zemdlałam..?-zapytałam ponownie.
-Oczywiście że tak.-Odpowiedziała poważnie.-No cóż... Musisz już wracać- Podeszła i popchnęła mnie na dół.
Czułam ten sam ostry i nie przyjemny ból. Wróciłam do świata żywych.
Po chwili Vallery wysunęła rękę w moją stronę a nieznajomy leżał, czyżby zemdlał?
-C-co się stało?-zapytałam ze łzami w oczach.
-Cóż...-zaczęła Micha.-Zemdlałaś a potem Yahoo wziął kamień i uderzył nim w tego nieznajomego.
Spojrzałam na Yahoo, miał małe zadrapania.
Wstałam trzymając się za szyję która mnie bolała jeszcze bardziej.
Ale nie zastanawiałam się tym.
-Powinniśmy szukać nowego schronu.-rzekła Lorna spoglądając kątem oka na chłopaka który leżał.
Szliśmy z dwie godziny by szukać czegoś co można by było wsiąść za schron.
-Może to miejsce-powiedziała Vallery patrząc na jakieś postarzałe drzewa.
-Mamy spać w drzewie? One są stanowczo za małe!-Oburzyła się Micha.
-Heh, nie! Można z nich zrobić mały szałas i zrobić ognisko.-odpowiedziała Vallery.
Wszyscy wzięli się to pracy, Yahoo ciągle mówił że mam odpocząć bo moja rana jest zbyt głęboka i musi mnie bardzo boleć. No cóż.. Miał rację, ale pomyślałam że poszukam jakiejś suchej trawy i gałązek.
Po ok. 5 minutach miałam ręce pełne gałązek i trawy, wzięłam dwa patyki i próbowałam zrobić z nich jakikolwiek płomyczek na stertę trawy i gałązek. Byłam w tym słaba więc Lorna mi pomogła.
Mimo iż ona była bardziej ranna pracowała jakby była zdrowa.
Po chwili wrócił Micha z Yahoo z dużymi gałęziami, widać że mieli z tym problem bo były za ciężkie i wielkie, ale potem szałas czy też schron był gotowy. Pomyśleliśmy że na pierwszą wartę pójdzie Micha z Vallery a później Yahoo.

---

Nie mogłam spać, w nocy widziałam kątem oka że Micha zasnęła a miała być na warcie, tylko Vallery spoglądała na nią z oburzeniem że śpi na warcie. Zauważyłam że Vallery teraz patrzy na mnie, szybko zamknęłam oczy i udawałam że śpię.
-Wiem że nie śpisz, Alliss-rzekła Vallery z powagą.
Wstałam z małym przerażeniem.
-Czemu nie śpisz?-zapytała.
-Owszem, boli mnie szyja lecz, nie mogę zrozumieć co widziałam jak zemdlałam...-Odpowiedziałam Vallery, a po chwili wszyscy się obudzili.
-Opowiedz-powiedział Yahoo jedząc ciasteczka czekoladowe.
-Nie powinieneś o drugiej w nocy jeść ciasteczek-rzekła Micha.
Yahoo miał to gdzieś i nadal je jadł.
-No więc... Widziałam Twórczyni Świata która mówiła mi, że jestem w niebie... Po chwili spojrzałam na dół i... Widziałam tam siebie i was..Potem powiedziała że to nie na razie ten czas gdzie muszę zginąć, i mnie popchnęła..-powiedziałam rumieniąc się trochę ze wstydu.
-To raczej niemożliwe..-powiedziała trochę tonem sarkastycznym Lorna.
-A jednak, możliwe-rzekł Yahoo.
Po godzinie chciałam iść spać, a na warcie stał Yahoo. Ale zauważyłam że Micha spogląda na księżyc więc przyłączyłam się na oglądanie księżyca, księżyc migotał swym białym światłem.
Po chwili Micha się mnie chwile przestraszyła, najprawdopodobniej nie wiedziała że siedzę koło niej.
-Oh, to ty...-powiedziała.
-Tak, to ja. Powinniśmy iść spać jest późno.-rzekłam wracając na swoje łoże zrobione z gałązek i lian które znalazłam koło lasu.

Pov. Maya.
- Gdzie oni są?-oburzyła się Amy.
-Zaraz przyjdą nie histeryzuj-rzekł Nik.
Po chwili usłyszeliśmy coś w krzakach. Nik poszedł przodem a Amy chowała się za mną przerażona.
Potem ktoś szedł w naszą stronę, Nik rzucił się na nią i przycisnął swój trójząb do szyi, ale wtedy osłupiał...
To była Wika.
Nik się zarumienił i rzucił trójząb na Ziemie jakby była przeklęta.
-A gdzie Dany?-zapytał spoglądając na Wikę.
-Nie wiem.. Myślałam że już przyszedł do was.-odpowiedziała uśmiechając się niezręcznie.
Milczałam, Amy nadal chowała się za mną ale wtedy się oburzyła i powiedziała:
-Nie stójcie tak!!!! Trzeba go znaleźć!!-krzyknęła.
Wszyscy patrzyli się na Amy lecz nie na chwile, bo wszyscy poszli na poszukiwanie Danie'go.
Po jakiś pół godzinach stres nasilał się, miałam łzy w oczach i bałam się co się mogło stać mojemu bratu...
-Znalazłam coś!-powiedziała Wika, a po chwili wszyscy poszli do niej.
Była tam maska Danie'go szara i z czarną czaszką na środku maski. Myślałam nad najgorszym...
Po chwili usłyszeliśmy głośny i straszny ryk.
Wtedy zobaczyliśmy wielkiego kościstego smoka który ział ogniem i miał na ogonie kapkę lawy i ognia. Miał sporo rogów z kości i ogromne pomarańczowe skrzydła.
Zaczęliśmy uciekać.
Smok nas gonił, schowaliśmy się w jakiejś jaskini z małymi wodospadami.
Próbowałam być jak najciszej jak potrawie lecz to było trudne...
Po jakiejś godzinie ryki i zianie ogniem ustało więc poszliśmy dalej szukać Danie'go.
Pov. Dany.
Byłem w jakiejś dziwnej jaskini która była cała w lianach i kwiatach, poczułem ostry ból dochodzący do szyi.
W tym samym czasie zobaczyłem dziewczynę o żółtych włosach, okularach i tęczowym wianku na głowie, w ręku trzymała różową różę.
-Obudziłeś się już..-powiedziała splatając wianek z stokrotek.
-Gdzie ja jestem?-zapytałem.
-Cóż.. W moim miejscu odpoczynku.-rzekła.
Nieznajoma wstała i wyczarowała duży fioletowy liść i podeszła do mnie.
-Przytrzymaj to przy szyi-powiedziała z powagą podając mi liść.
Wziąłem liść i przytrzymałem przy szyi, nadal czułem ból ale ustawał...
-Jak się nazywasz?-uśmiechnąłem się.
-Vivian..-odpowiedziała dziewczyna nieśmiało.
-Miło mi.. Jestem Dany-rzekłem.
Po chwili dziewczyna wzięła ode mnie liść i zamieniła go w proch.
Potem, podała mi wianek z stokrotek i odeszła.
-To było dziwne...-pomyślałem i poszedłem poszukać reszty.
Usłyszałem czyiś szloch, potem zauważyłem Mayę i resztę znajomych, podbiegłem do Mai i ją przytuliłem.
-Dany, ty żyjesz!-krzyknęła Maya, która jeszcze szlochała.
-Powinniśmy znaleźć miejsce do odpoczynku i spania.-powiedział Nik pokazując palcem w las.
Poszliśmy w głąb lasu była już 3:55 a każdy z nas był wyczerpany i miał ochotę spać i nigdy nie wstać.
-Może odpocznijmy?-Zapytała Wika siadając.-Ale musimy rozpalić ognisko.
-Mam w moim plecaku trochę gałązek i jedzenia-rzekła Amy biorąc plecak i wyjmując kilka gałązek i truskawek.
Ja jak to ja wybrano mnie na zebranie gałęzi i suchej trawy, a dziewczyny miały zrobić kolację.
Kiedy przyszedłem kolacja byłą gotowa, a Nik trzymał w ręku kilka jeżyn. Maya wzięła ode mnie wianek.
-Skąd go masz?-zapytała.
-Dała mi taka jedna dziewczyna..-powiedziałem zerkając na księżyc.
-Uu.. Dziewczyna? Jaka dziewczyna?-rzekł Nik śmiejąc się.
-No po prostu mi dała!-oburzyłem się.
Po kolacji wszyscy wyczerpani podróżą poszli spać, a Maya spoglądała na gwiazdy.
Oczy mi się sklejały a po chwili.. Zasnąłem.