Prolog
W świecie ludzi wybuchły wojny. Bóg usunął świat ludzi, czyli wszystko co stworzył aby stworzyć inny, magiczny świat!
Żyły tam głównie myszy, trochę sourisów, troszkę szamanów i duchy - tyle znaleziono.
Souris - u mnie określenie myszy która nic nie umie mówić. Sourisy także nie mają innego futerka niż brązowe.

Gdy najlepszy szaman zwany Div'em (czytaj: Dajvinem) dotknął kryształu, zaświecił jak słońce koloru niebieskiego! Kryształ zaczął formować się w mysz, a sam zmienił się w jej serce. Mysz była mała, futerko miała brązowo białe, miała piękne błękitne oczy.. i rogi! Żadna mysz nie miała rogów! Gdy otworzyła oczy zalano ją pytaniami. Div uciszył innych szamanów od zadawania pytań i sam zadał pytanie:
-Jak masz na imię? - spytał.
Cisza...
-Może jest sourisem? - spytał któryś z szamanów.
-Sourisy nie mają rogów, futra ani nie pochodzą z kryształu! - Powiedział div - Pacan...
-J...ja... c...co s...się ..... st....ao ? - spytała mysz.
-Witaj. Jestem Div. Jak masz na imię? - spytał.
-N... nie... w...wi... em! - mruknęła.
-Nazwijmy cię... Snowy! Jak płatek śniegu, bo gdy cię znaleźliśmy jako kryształ byłaś położona w kupce śniegu (w lato? O.o)

Gdy tylko Snowy wyszła z pracowni Div'a podbiegły do niej dwie myszki.
-Witaj, jestem Iza. Ty pewnie jesteś tą znalezioną myszką z kryształu.
-Ja jestem Zippy!
-Witajcie. Co to za miejsce? Nie wiem gdzie jestem, ale jest tutaj pięknie - oznajmiła Snowy.
Iza była myszką o białym kolorze futerka z brązowymi łatami i brązowymi włosami, miała zielone oczy. Zippy miała pomarańczowe futro, pomarańczowe oczy, ciemno brązowe włosy i porośniętą włosami końcówkę ogona.
-Tak, to piękne miejsce, lecz miasto 801 jest piękniejsze! - odpowiedziała Iza.
-Oprowadzimy cię! - dodała Zippy.
Iza i Zippy pokazały Snowy miasto i kilka charakterystycznych miejsc: Wierzę, jezioro i las, ale przerwało im to zachodzące słońce.
-Chodźcie! Szybko! - zawołała Iza.
W ciągu biegu Snowy zapytała Izę, gdzie biegną.
-Biegniemy do domku na drzewie. - odznajmiła Iza.
-Czemu nie do domu? - spytała Snowy.
-Bo go nie mam. - odpowiedziała Iza.
-A dom rodziców? - spytała.
-Ich też nie mam!!!!!! - wydarła się Iza.
Akurat dotarły do jej domku na drzewie. Zippy zapaliła światło a Iza z płaczem pobiegła na piętro. Snowy też poszła na piętro.
-Ja.. tak bardzo przepraszam! - wydusiła z siebie Snowy.
-To nie twoja wina... - wzdycha Iza.
-Ja też nie mam rodziców. - dodała Snowy.
-Aaaaaaaaaaaaaaaaaa!!!!!!!!
-Co to było? - obie się spytały.
Gdy zeszły na dół zobaczyły Zippy trzymającą się łapkami okna i ciągnącego ją ducha!
-Pomocy! - krzyczała Zippy.
Zanim zdążyły złapać Zippy zły duch ją porwał i upuścił skrawek papieru. Był tam napis i obrazek:
Proszę przynieść kryształ z sercem w środku do... Kartka była urwana! Lecz na obrazku było zdjęcie kryształu, z którego właśnie Snowy się obudziła!
-Jak mogłaś! - Krzyczała Iza.
-Ale co? - Odpowiadała Snowy
-Przez ciebie ją porwał! - Wykrzyczała Iza.
-Przeze mnie ?
-TAK!
Ostatni raz krzyknęła Iza, po czym wybiegła z domku na drzewie do miasta.

Snowy zobaczyła, że na dworze rozpętała się burza. Pioruny były jasne jak słońce... Snowy przeczekała burzę. Był ranek. Snowy poszła do miasta szukać Izy. Na szczęście ją znalazła.
-Przepraszam, wybacz mi! - prosiła Snowy
-No dobra, wybaczam ci.-odpowiedziała Iza.
-SERIO?
-Nie. Żartuje xd
Nagle zobaczyły mysz którą goniły vampiry - kolejne złe myszy!
Snowy i Iza pobiegły za tajemniczą myszką aż pod straszny las Ovy.
-STÓJ! -zawołała Iza.
-Czemu?
-To straszny las Ovy. Mieszkają tam vampiro-myszy. Nikt jak dotąd z tamtąd nie powrócił - ostrzegła Iza - a pozatym tam jest strasznie ciemno i są tam te obrzydliwe pająki...
Nagle snowy złapała się za głowę, zaczęła świecić na niebiesko a jej ogon stał się biały... Koło niej pojawiła się bariera przez którą nie dało się przejść. Div usłyszawszy tę nowinę podszedł tam i zaczął czarować, gdy nagle usłyszał:
-Stój, jeśli spróbujesz jej pomóc ona zginie...
-Czemu? - Spytał zdziwiony Div.
Cisza. Gdy Div jednak chciał pomóc Snowy za łapkę złapała go tajemnicza mysz.
-Jestem Karoe. Znam się na tych przypadkach.
Bariera opadła, Snowy była taka jak przedtem...

-Nic ci się nie stało, Snowy? – zapytała od razu Iza.
Karoe odeszła w stronę lasu… Nikt tego nie zauważył!
-Nic… Miałam... wizje!
-Jaką? – spytała Iza i Div.
-Zippy… zabrali ją do mrocznego pałacu!
-CO? – zdziwiła się Iza.
-To daleko stąd. Trzeba przejść las Ovy, Wielkie Miasto 801 oraz Wulkan Nieszczęść. – Odpowiedział stanowczym głosem Div.
-Musimy wyruszać. – oznajmiła Iza.
-Weźcie tą mapę, latarkę i kompas. Pomogą wam. – W tym momencie Div wyciągnął owe rzeczy i wręczył je Izie i Snowy.
Przyjaciółki wyruszyły do lasu Ovy. Na pierwszym kroku było widać jakieś magiczne, świecące grzyby – one jedyne dawały jakieś światło. Poza tym były tam wielkie, straszne drzewa z ‘’łąką’’ liści, trawa… oraz oczy! Świecące oczy które obserwowały przyjaciółki.
-Strasznie tutaj… jeszcze te oczy! – oznajmiła Iza
-Wiem o tym, nie przypominaj.
-Włączmy latarki, chociaż jest środek lata i samo południe, tutaj jest ciemno.
Wędrowały, aż natrafiły na małą, starą chatkę… w samym środku lasu!
-Czemu tu jest chatka? – zapytała Snowy
-Nie wiem…
Iza i Snowy zapukały do chatki. Ble! Wszędzie były pajęczyny i pleśń. Ku ich ździwieniu drzwi otworzyły… kości! A dokładniej myszka-szkielet. Bardzo rzadkie myszki. Przyjaciółki miały już uciekać, gdy…
-Czekajcie! Nie chciałem was przestraszyć!
Przyjaciółki ze strachem wróciły. Zobaczyły teraz dokładniej, myszko-szkieleta z… chyba czarną peruką, ‘’obrożą’’ i… strzałą wbitą w głowę!
-Jestem Mentalix. Nie wiedziałem, że myszki jeszcze tu wchodzą… znaczy do lasu.
- Ja jestem Snowy, a to moja przyjaciółka, Iza.
-Miło mi. Wejdźcie, niebezpiecznie tutaj.
-Czemu nam pomagasz? – zapytały
-Zły bóg zła chce zawładnąć nad światem… a poza tym pochodzę z rodu ‘’dobrych myszko-szkieletów’’ więc nie jestem zły. CICHO!
Z poza chatki było słychać szelest liści… myszo-vampiry! Niosły… piórko! Żółte piórko! Takie piórka zostawiają szamani po śmierci…

Złe myszy podeszły do chatki. PUK PUK! Zaczęły pukać.
-OTWIERAĆ! BO WYWAŻYMY DZWI! – krzyczały.
-Szybko! Chowajcie się… jeśli nie wrócę, zajmijcie się chatką.
-ale… - nie zdążyły dokończyć , bo musiały się chować.
Mentalix otworzył drzwi. Grupka myszy-vampirów!
-Pójdziesz z nami. Bóg myszy chce cię widzieć.
Po czym Mentalix musiał iść z myszami-vampirami. Po 5 minutach przyjaciółki zorientowały się, że las ucichł.
-Co teraz? – Spytała Iza.
-Nie wiem… weźmy potrzebne rzeczy i ruszajmy. Patrz! Plecaki! – powiedziała Snowy.
Iza i Snowy przeszukały chatkę. Znalazły baterie do latarek (zapasowe), dwa plecaki, wodę, łuk i linę. Gdy zabrały rzeczy, znów ruszyły do mrocznego lasu. Zapadła noc, gdy były daleko od domku.
-O nie! Noc! – bała się Snowy.
-Nazbierajmy patyki…
- Patrz! – przerwała Snowy
Na gałęzi drzewa było widać deski, ognisko i liście – jako łóżko. Przyjaciółki niechętnie wspięły się na drzewo.
-Przenocujmy tutaj – i tak zrobiły.
Rankiem usłyszały głos, ponury głos. Potem uderzenie… spadły z kładki!
-Uciekajcie! Bo was zjem! – krzyczał młody vampir.
Przyjaciółki opuściły kładkę, był ranek.
-Stój! – ostrzegła Snowy.
Iza była tak zamyślona, że nie usłyszała ostrzeżenia. Wlazła w pokrzywy!
-Ała… boli. – jęknęła.
- Zatrzymajmy się na chwile, poza tym jestem głodna. – westchnęła Snowy.
Iza położyła się na kupce liści. Snowy poszła szukać roślin leczniczych i jedzenia, lecz nic nie znalazła.
-Uh… - gdy tylko weszła do obozu upadła.
-Co się stało?
Cisza. Oczy snowy z błękitnych miały kolor czerwony, tak samo jak jej błękitne, kryształowe serce. Gdy tylko otworzyła oczy, odepchnęła Izę i uciekła w las. Nie była sobą!
-Czekaj! – Krzyczała Iza, która próbowała się podnieść.
Czy Izie uda się rozwiązać tajemnicę Snowy i uratują Zippy? Czekaj na następne rozdziały…

W tym samym czasie u Zippy…
-Ała! Puśćcie mnie! – wydarła się Zippy – Gdzie Iza i Snowy!
-Iza i Snowy? – zapytał jakiś głosik.
-Tak, Iza i Snowy! – darła się.
-Są w lesie Ovy…
-Skąd wiesz? – spytała Zippy…
-MILCZEĆ! – zdenerwowały się vampiry – jesteśmy prawie na miejscu.
Każda mysz od urodzenia, oprócz sourisów, może w myślach rozmawiać z inną myszką – nazywają to ‘’szeptaniem’’.
-Jestem Mentalix… Były u mnie… - W szeptaniu do Izy.
-Ja jestem Iza. Gdzie nas prowadzą? Nic im nie jest?
-Nic im nie jest… prowadzą nas do złego, mysiego boga...
-Po co ? – spytała Iza.
-Tego nie wiem… patrz!
Zobaczyli wielki i straszny zamek, a pod nim wiele, wiele myszo-szkieletów, myszo-vampirów, szamanów i duchów!
-Armia… szykują się do wojny! – ostrzegł Mentalix już nie w szeptach.
-Mówiłem, CISZA!
Wydarł się vampir prowadzący ich do zamku i rzucił w Mentalix’a żelaznym kamieniem.
Gdy podeszli pod bramę zamku, na najwyższej wieży pokazała się mysz… dwie myszy!
Pierwsza, po lewej, na tej kamiennej wierzy porośniętej mchem i pajęczynami to Darex – zły mysi bóg. Zaś po prawej… Mysz, bardzo podobna do Snowy! Tylko inne futerko, włosy, rogi, czerwony kryształ jako serce i… skrzydła!
-W pełnie księżyca pójdziemy i zaatakujemy Zamek w mieście 801! Zawładniemy całym światem! Buahahah! – odezwała się Mysz po prawej…
W lesie Ovy Iza biegła ze swoją raną, bolącą raną za Snowy, zgubiła się. Natrafiła na sourisa, na szczęście znała Souriski.
Souris wymachiwał łapkami po Sourisku, a Iza go rozumiała. W tłumaczeniu:
-Cześć! Jestem Frixy, souris. Wyjście z lasu jest na północ, godzinka drogi stąd. Proszę, weź mnie ze sobą, boje się tu być! – wymachał łapkami.
-Dobrze. Zaprowadź mnie tam. – odpowiedziała wymachem łapek…
Iza i Frixy szły po lesie, było południe. Po godzince drogi doszły do Miasta 801.
-Przepraszam cię, ale musze cię opuścić. Idę do ośrodka Sourisów – miejsca, gdzie sourisy mogą żyć w spokoju, żegnam! – wymachała łapkami Frixy.
Iza poszła do baru 801, zobaczyła… Myszko-vampira, który chciał ugryźć i zarazić Vampirozą inną myszkę! Iza rzuciła się w NIE odpowiednim momencie – vampir ugryzł ją! Na jej łapce pojawił się szary bąbel. Nie piekł, nie bolał, tylko był…