Minęło już całe popołudnie i nastał wieczór. Spakowałam plecak, zjadłam kanapki, dokończyłam pracę na wakacyjny konkurs, jaki zorganizowała biblioteka niedaleko mojego domku i poszłam spać. Rano, najadłam się, napiłam, spakowałam rysunek i ruszyłam do szkoły. Gdy wchodziłam do autobusu, podgryzając rybie ości, natknęłam się na kartkę, którą upuściła jakaś kobieta w czarnej bluzie, spodniach, butach i włosach. Karta nie wyglądała mi na jakąś normalną. Była brudna, pochlapana, pobrudzona, a litery ledwo czytelne.

Minęło parę lat
odkąd cię widziałam.
Masz zadanie w
nowej szkole.
Dowiesz się, co cię
czeka. Podążaj za śladami
głosu swojego serca.
Kieruj się zawsze
tylko nim.
Nic więcej ci nie przeszkodzi,

Calisso.

Podpisane moim imieniem i rzucone w moją stronę. Coś takiego. Tylko, jaką misję to ja mam do spełnienia. Nie wyspałam się i przysnęłam.
Gdy już dotarłam do szkoły ocknęłam się trochę i zauważyłam Wielki napis

AKADEMIA ARDEMIDA

Szkoła była ciemna, ponura i długa. Gdy odnalazłam swoją klasę, weszłam, zastała mnie nie miła niespodzianka.

- Dzień dobry, jestem... - wpadłam do klasy.
- Spóźniona. - odpowiedziała nauczycielka.
- Nie mogłam znaleźć sali. - wypaliłam.
- A to ty, Calisso. Usiądź w ostatniej ławce.

Byłam uradowana, siedziałam sama ;-;
Przez pół lekcji nauczycielka gadała o powstaniu szkoły, a potem kazała nam pisać wszystko co dyktowała. Brr, już się boję. Zadzwonił dzwonek.
Zdenerwowana usiadłam na ławce na korytarzu i zaczęłam myśleć co może gadać nauczycielka matmy....

- Hahahaha patrzcie na tę poje**** dziewuchę - słyszałam głos uczniów.
Ale nie patrzyli się na mnie tylko na jakąś dziewczynę...

Ciąg dalszy rozdziału wkrótce!