W szamańskim miasteczku żyło się dotąd miło, spokojnie, wesoło, cicho i zabawnie. Jednak nastały czasy chaosu.

Duchowi Przewodnicy,
Władcy Wiatru,
Mechanicy,
Fizycy,
Druidzi

Stanęli do walki między sobą, a każdy specjalizował się czymś innym, co ułatwiało mu walkę. Żyła jednak jedna szamanka, która do rzadej tej grupy nie należała - Leo. Spokojna czarna mysz. Chciała zakończyć jakoś tę wojnę, ale czy jej się to uda?

- Przygotować wojska! Najeżdżamy Mechaników! - krzyknął dowódca Niko.
Wojska Władców Wiatru zaczęły najeżdżać powoli na Mechaników, ale oni jednak mieli obronę.
- Jadą Niko i jego armia! - wrzasnął do swoich żołnierzy Mike.
Natychmiast rozpoczęła się walka.
Używając skrzydeł, Władcy Wiatru znaleźli się nad głowami mechaników strzelając w nich kulami, jednak ci mieli szybko lecące w górę baloniki. Wojna zakończyła się zwyciężeniem Mike'a i jego armii, jednak przeciwnicy zadali olbrzymie ciosy, więc większość wojska była ranna. Leo stanęła w obronie obu konkurentom. Pomogła Armii Mike'go, a potem ruszyła do Niko. Nagle, podczas biegu, udało jej się wzbić w górę skrzydłami Władców Wiatru. Szybko potem opadła na ziemię, w łapce trzymając kawałek niebieskiego piórka. Zastanawiała się, jak mogła to zrobić, jednak pobiegła dalej. Nie oglądała się w tył. Gdy już dotarła na miejsce, pomogła Władcom Wiatru i zakazała dalszej wojny, jednak Niko się na to nie zgodził. Postanowił, że pokaże Mechanikom i Mike'owi jak to boli. Niestety, Leo nie udało się jednak przekonać Władców Wiatru aby nie walczyli ze sobą. Przypomniała sobie o niebieskim piórku. Pokazała je Niko, a ten zaczął czytać z księgi Władców Wiatru pierwszą stronę.

Nie minęły setki tysięcy lat, a wielka szamańska bogini już była gotowa, by odejść
z świata Transformice. Jednak dla dobra i pokoju zostawiła jeszcze pięciu szamanów,
Duchowych Przewodników, Władców Wiatru, Mechaników, Fizyków i Druidów.
Jednak ci szamani chcieli mieć wszystko dla siebie i rozpoczęły się wojny. W
pewnym momencie, gdy szamańska bogini miała już umrzeć, wyrwała piórko ze swojej głowy
i rzuciła je na środek. Mysz, która wzbiła by się w górę szamańskimi skrzydłami, może
by je otrzymała.

- Zaraz, ale ja nie jestem Władczynią Wiatru, więc jak to zrobiłam? - zapytała.

Nie ważne czy był to Druid, Mechanik, Fizyk, Duchowy Przewodnik, Władca Wiatru czy
zwykła mysz. Ważne, że zdobyła ona pióro, pozwalające skończyć szamańskie wojny.
Tylko mysz o czystym sercu, mogła je zdobyć.

- To już wszystko wiesz. Mogę ci pożyczyć tę książkę, ale uwaga, jest z ponad 200000 lat. - rzekł szef Władców Wiatru.

Leo podziękowała i pobiegła do swojego mysiego domku.

Leo odrazu po tym, jak dostała się do swojego domku, zastała jej siostrę, Cleo, oraz jej córkę Kingę. Ubierała się ona zawsze na różowo i była gwiazdą w swojej szkole. Leo tak się zastanawiała, jak jej siostra urodziła Kingę, a ona ma już 16 lat. Zapytała się.
- Bo... Ja wcale nie urodziłam Kingi. Kiedy miała 10 lat, zobaczyłam ją na ulicy i przygarnęłam. - odpowiedziała zmartwiona Cleo.
Wtedy, Leo przypomniała sobie o książce, którą zamiar miała czytać.

Jest pewna przepowiednia, że jeśli znajdzie ktoś
jeden z diamentów, które występują w kolorach:

Różowym
Błękitnym
Zielonym
Czerwonym

oraz

Niebieskim,
być może otrzyma moc, jakiej dotąd
nikt nie odkrył, ani nie umiał
odkryć.

- Przecież Kinga ma jeden diament!!!

Ale są również diamenty które


- Czytaj!
- Nie mogę, tekst się zamazał. Niko mówił, że ma ponad 200000 lat.

Ciąg dalszy rozdziału wkrótce!