| KIER |
| Pomiot Chochlika |

Kier po otrzymaniu kopniaka w łeb który sprawił mu ból posłał płomyk w stronę Goblina i uciekł do poprzedniego miejsca pobytu, gdzie była larwa.
Był bardzo głodny, i do tego ból w głowie był nie do zniesienia. Po chwili bez namysły wziął larwę, i biorąc ją do ręki użył delikatnie magii ognia by zabić larwę. Po chwili wrzucił ją do swojej buzi gryząc i połykając.
Bał się walki, więc staral się po tym wszystkim siedzieć cicho i nie wydawać żadnych dźwięków.

: Iro :
{ Mniejsza Taranea }

}{EqpƎ}{

}{Mniejszy Goblin Dzieciak}{

Aghh! Powiedział Goblin i od razu po tym jak Kier rzuciła w niego płomyk próbował się z niego otrzepać, lecz mu się nie udało więc pobiegł do tego pomiot chochlika, którego zobaczył dzięki płomykowi przybliżając jego ciało do miejsca podpalonego, by oziębić miejsce podpalone.
Następnie uderzył Kier full power-on i w ostatnim momencie, gdy płomień zgasł stracił siłę w nogach i upadł na ziemię..
-Aghh!!! Ja Ekupea sę ni podd!!!-
Powiedział jakieś słowa..

Nuvi
→ Pisklę Albaora ←

Nuvi widząc, jak zachowują się chochlik, spróbował wzlecieć w powietrze i zaatakować stworzenie w twarz.

| KIER |
| Pomiot Chochlika |

Kier myśląc, że już po wszystkim poczuł dotyk kogoś na swoich plecach. Zanim zdążył zabić swoim ogniem larwę i wrzucić ją do swojej gęby, dostał kopniaka od Goblina i tym samym puścił larwę gdzieś wgłąb jaskini. Jego pożywienie uciekło, a on popadł w większą depresje głodową niż był. Tym razem jego celem stał się goblin, leżący bezsilnie na zimnym podłożu, zaczął do niego biec ze swoim stalagmitem szykując dla niego porcję ognia, kiedy ptak minął się z jego głową nie zwrócił na to uwagi i przywalił stalagmitem w jego ciało.

: Iro :
{ Mniejsza Taranea }

Nuvi
→ Pisklę Albaora ←

Po nieudanej próbie wzbicia się w powietrze, pisklę spróbowało ponownie energicznie machając skrzydłami. Nie czuło się bezpiecznie w towarzystwie głodnego chochlika.

- Virtue -
- Mniejszy Proroczy Skarabeusz -


Skarabeusz przebudził się w stosunkowo nie sprzyjającym czasie. Nie będąc zbytnio inteligentnym stworzeniem był kompletnie zdezorientowany tym co się dzieje w miejscu, w którym to się przebudził. Dochodząc do wniosku, że nie powinien się zbliżać do istot,, ukrył się jak najdalej było to możliwe od nich obserwując z dala.

}{EqpƎ}{

}{Mniejszy Goblin Dzieciak}{

Ughhh, co się dzieję....
Ta istota do mnie biegnie z stalagmitem i wygląda wrogo.... Przy odrobinie szczęścia uda mi się obrócić nogami i wywalić jej kopniaka... To będzie moja deska ratunku.. Jeszcze czuję, że mam trochę sił..
Pomyślałem i używając odrobinę zręczności gdy Pomiot Chochlika zbliżał się obróciłem całym ciałem podnosząc nogę w górę, celując prosto w twarz i kopnąłem ją w stronę pisklęcia... Nie było to zbyt porządne, lecz jeśli imp jest mądry i ma uważność to po dostaniu 3 obrażeń powinien się poddać..
Tuż po tym stalagmit wypadł mu z ręki i z małym impaktem wbił mi się odrobinę w ramię, gdy się podnosiłem i upadłem..
Nie mogę teraz spać...
Pomyślałem i wyrwałem stalagmit i wstałem z chwiącymi się nogami..

}{EqpƎ}{

}{Mniejszy Goblin Dzieciak}{

Pomyślałem, by się ukryć za jakimś głazem...
Uhh...
Zauważyłem małą sylwetkę larwy i wpadłem na pomysł, by zasłonić ranę jej małym ciałkiem, więc przycisnąłem ją delikatnie gdy wciąż była nieprzytomna.. Ruszyłem z zawrotem głowy za głaz i ukryłem się tam, opierając się o niego..
Zaburczało mi w brzuchu odrobinę, lecz zbyt cicho by ktokolwiek poza mną to usłyszał...

| KIER |
| Pomiot Chochlika |

Kier tuż po otrzymaniu kolejnego kopniaka przestraszony był metr od Goblina. Zaczął strzelać usiłując tylko trafić i dobić Goblina z którego byłoby dobre mięsko.

: Iro :
{ Mniejsza Taranea }

Nuvi
→ Pisklę Albaora ←

Pisklę desperacko próbowała wzbić się w powietrze - Nuvi dreptając przed siebie i nieznacznie podskakując usiłował się unieść i uciec od zagrożenia. Choć potrzebował również jedzenia, więc co zrobić?

}{EqpƎ}{

}{Mniejszy Goblin Dzieciak}{

Kier trafiła raz, odrobinę denerwując EqpƎ, więc gdy się już schował, wytarł ostatnie wylewające się krople krwi larwą i rzucił ją w stronę, w którą myślał że jest Pomiot...
Boże, widzę, że się stąd prędko nie wydostanę... I nie ma szans na przykrość..
Chociaż trochę szkoda larwy...
Pomyślał z smutkiem i zasłonił ranę, powoli przesuwając się i lekko ocierając o głaz o który jest oparty do następnego głazu w pobliżu..