• Dominus
• Ankora
• Łowy
• Łowcy

Spoiler(sama postać nie posiada tych zapinek)

IMIĘ:
Felicia

WIEK:
17

PŁEĆ:
Kobieta

RASA:

POWÓD:
Stara się znaleźć lepsze miejsce do życia,
zapisać się na kartach historii,
i udowodnić swoją niewinność.

| Wiek: 21 |

| Płeć: Mężczyzna |

| Rasa: Sylfen |

| Powód: Pragnie poznać bardziej świat i w końcu zacząć co robić. |

| Historia: |

Ian Webb
Wiek: 19
Płeć: Facet
Powód: W historii jest
Historia: Ian pochodzi z wpływowej rodziny, bo królewskiej. Sam nie miał zbyt wiele doświadczenia z walką, ale z tym które ma postanowił pomóc z tępieniem potworów, bo widzi jakie problemy powodują.

Sylior

Wiek: 25


Płeć: Mężczyzna


Powód: Dowiemy się w rp, nie ukrywa on powodu.


Historia: Soon™

Jack Vendetti

Wiek - 28 lat


Płeć - Chłop


Powód - Znajdzie się w historii.


Historia -
Soon™

Saria

KURNA robię znów sarie bo sobię nią nawet nie pograłem ostatnio


Płeć: Kobieta
Rasa: Elf
Wiek: 23
Wzrost: 120cm
Powód: Potwory zabiły ojca i matkę Sarii podczas rzezi wywołanej w małej wiosce osadzonej nieopodal lasu. Nik nie spodziewał się iż w tym małym lesie ostały się jeszcze jakieś bestie.

SpoilerStatystyki 10/10 MHP 10/10MMP 0G 1 LVL 10 SPD EQ ◭ ◭ ◭ ◭ INV 0/9 ◭ ◭ ◭ ◭ SPELLBOOK Klasa: ◭ ◭ ◭ ◭

[MUZYKA]

-

Świat Floris, Mint i wszystkich krain poza to świat pokryty tajemnicą i nieskończoną przygodą. Choć blizny z podbojów Avalonu czy brutalnych Wojen Nano pozostają w sercach ofiar, to od dłuższego czasu panuje czas pokoju. Ale na jak długo? Kraje obolałe po konflikcie i trwodze odpoczywają i koją swe rany, aby były gotowe na kolejne starcia i wojny. Choć powodów nie ma, ludy pokładają coraz większy nacisk na produkcje broni i zwiększanie swych armii. Pokój tego świata stoi w wiecznej niepewności... Czy da się w ogóle do niego dążyć?

Ta przygoda rozpoczyna się z dala od spraw takiej skali - Na rozległym morzu, gdzie niebo było takie sobie, a fale delikatnie osuwały jeden ze statków na strony. Ten statek o wielu żaglach, zwany Dziewiczą Cnotą płynął na południe - ku Rimie. Kurs statku obiegał wszystkie najważniejsze miasta świata, zbierając chętnych lub mniej chętnych łowców potworów aby przyłączyli się do Gildii Łowców Dominy.

Słyszeliście najpewniej o Rimie - skromnym, lecz dużym mieście, które skonstruowane było wyłącznie ze stoczni. Reszta była siecią wielkich domków na drzewach połączona mostami i drabinami. Był to nie tylko dom Gildii Łowców, ale też piratów, złodziei i imponujących osobowości. Po całym świecie można słyszeć głoski o chaosie panującym w tym mieście - w lokalnych tawernach i w ciemnych uliczkach.

-

Poranna bryza łagodnie pieściła każdego znajdującego się na burcie Dziewiczej Cnoty, która powoli chybotała się na lewo i prawo - do czego zapewne każdy już się przyzwyczaił. Minął tydzień od ostatniego widoku na ląd. Przesmyk Nowych Lądów był ostatnią przeszkodą w drodze do Rimy, i grupa docierała do jej końca. Każdy już był po śniadaniu - oprócz tych, którzy możliwie zaspali.

Podczas waszej potencjalnie miesięcznej wyprawy zapoznaliście się z charyzmatycznym kapitanem Dziewiczej Cnoty - Finnem Marią. Był to młody elficki mężczyzna o złotym sercu i przyjaznym obliczu. Choć był kapitanem - najczęściej zostawiał stery swojej prawej ręce; Alyssi, sam najczęściej schodząc na burtę statku i grając wesołe melodie, śpiewając szczęśliwe szanty i opowiadając różne historie z jego życia, których prawdziwość nigdy nie była do końca potwierdzona.
Przebywał aktualnie obok poręczy statku, nucąc jakąś melodię bez większego namysłu, i spoglądając okazjonalnie na osoby wokół niego z lekkim uśmiechem.



W pewnym momencie, Maria zaprzestał, gwałtownie składając dłonie przed sobą.
- Już niewiele do lądu, towarzysze! Musicie się radować! - zaśmiał się pod nosem, i oczekiwał reakcję reszty.
Poza grupą pracowało parę podrzędnych żeglarzy, którzy raczej ignorowali typowe pogadanki kapitana gdy nie były bezpośrednio skierowane do nich.

Spoiler(sama postać nie posiada tych zapinek)

Felicia

Dziewczynka właściwie.. prawie że się obudziła. Możliwe, że nawet zaspała. Felicia nie miała większej ochoty by wstać, jak zwykle. Korzystała ze swojej wolności jak mogła. Przetarła leniwie swoje powieki, kątem oka próbując wyjrzeć przez okno i zrealizować, która właściwie była godzina..
I porządnie zaburczało jej w brzuchu. No fakt, od wczoraj nic nie jadła.
I właśnie, prawdopodobnie, była już ta pora, gdzie każdy już był po śniadaniu. I chuj.
Ranyy~ Sturlała się z łóżka, leniwie ogarniając swoje rozczochrane włosy i próbując doprowadzić się do porządku.
Powiedziała krótkie "Dzień dobry" do kapitana, wychodząc z pokoju, i próbując przybrać uśmiech na swojej zmęczonej twarzy, podreptała do miejsca w którym.. może.. dostałaby śniadanie..

FINN MARIA

Finn uniósł brwi widząc dziewczynę, odprowadzając ją wzrokiem ku jadalni statku.
- Ahoy, Felicia! - odpowiedział swoim naturalnie sprężystym i radosnym głosem.
- Jak będziesz miała chwilkę, przystań z nami. - kiwnął głową nonszalancko, pozwalając jej swobodnie iść dalej.

Jadalnia była czymś na rodzaj baru. Normalnie ciemne wnętrze z dwoma dziurami po obu stronach, aby pozwolić światłu słonecznemu wprowadzić swą sprawiedliwość. Poza tym, na półkach i na samej ladzie rozłożone było parę świec. O tej porze, nie było tutaj zbyt wesoło - zresztą, służba a 'pasażerowie' mają swoje posiłki oddzielnie, a po drugie; na Dziewiczej Cnocie nie ma zbyt wielu ludzi.

Opiekunem baru był Joachim - starszy, napakowany mężczyzna z łysym łbem, wąsikiem i złotym uśmiechem - dosłownie, jego zęby były ze złota. Albo z czegoś bliżej przypominającego złoto. Ścierał akurat jakąś plamę z podłogi, trochę zamyślony.

Felicia już tu była sporo razy, jak i cała reszta grupy. Każdy otrzymywał swój darmowy posiłek w postaci jakiejś ryby, pomarańczy i chleba. Do picia była zwykła woda lub tani alkohol. Finn ostatnio też dopowiedział grupie, że na prośbę, Joachim potrafi zrobić dość popularny u jego załogi miks, który był podobny do soku pomarańczowego. Resztę rzeczy trzeba było sobie dokupić - dodatkowa porcja szła po 5 Glis. Więcej piwa - też 5. Spichlerz statku nie był bogaty - w końcu nie przewoził tylko ludzi, ale też dobra, które miały być punktualnie i dokładnie przeniesione w te i nazad.

Felicia aktualnie miała 320 Glis na sobie.

Saria




Sari jako ranny ptaszek, już od wczesnej godziny siedziała w barku zajadając się w ramach śniadania. Nie za dobrze znosiła podróże morskie a więc czuła się jednym słowem źle. Z racji tego, jadła je powoli aby uniknąć niestrawności, przez co wszyscy, którzy przyszli na strawę razem z nią, zdążyli już dawno opuścić bar. Po chwili dołączyła do niej pewna dziewczyna, nie za bardzo pamiętała jej imię, nawet nie wiedziała czy kiedykolwiek je słyszała. Postanowiła zignorować ją z racji na swój niecodzienny humor.

SpoilerStatystyki 10/10 MHP 10/10MMP 0G 1 LVL 10 SPD EQ ◭ ◭ ◭ ◭ INV 0/9 ◭ ◭ ◭ ◭ SPELLBOOK Klasa: ◭ ◭ ◭ ◭

Ian Webb

Sylior

Generalnie trzymał się on gdziekolwiek mógł się trzymać i pomagać na tym statku przez cały swój rejs. Sylior do wytrenowanych należy, jednakże najzwyczajniej w świecie miał.. Chorobę morską. Ciążyła ona na nim od dziecka, i mimo iż sam zadecydował na rejs statkiem, który był ostatecznością do podróży do Rimy to i tak nie czuł się najlepiej. Chłopak wstał dość rano na rutynowe oczyszczenie, lecz nie wychylał się za bardzo. AKTUALNIE wychodził z baru, gdyż zdążył zjeść troszkę wcześniej śniadanie.

Chłopak podszedł do Finna i poprawiając słomkowy kapelusz , z uśmiechem pomachał mu.

~Dobry dzień, Kapitanie! Dzisiaj czuć dobre wiatry!

Obrócił się przodem do masztu i wyszukiwał wzrokiem jakiegoś lądu.

FINN MARIA

Finn w końcu wstał i zaczął wyglądać na morze. Spojrzał momentalnie na Syliora, uśmiechając się gdy ten go powitał.
- Ahoy. -
- Czuć, czuć. -

Minęło parę chwil ciszy, po czym kapitan odwrócił się w stronę Syliora, a konkretnie jego wyposażenia - długiego, lśniącego miecza. Katanę, ale Finn nie do końca wiedział, że to tak się nazywa.

- Nie uszło nie zauważyć tej broni, którą trzymasz przy sobie. -
- Zakładam, że nie jest tylko na pokaz, hm? -
- Powiedz, kim jesteś, Sylior? -

Chłopak z podekscytowaniem spoglądał na morze wypatrując czegoś poza nim starając się za bardzo za burtę. Jeszcze tylko trochę i dotrą do Rimy! Jak można się nie ekscytować, prawda? Szczególnie, że to będzie pierwszy raz, kiedy on i pewnie reszta zwerbowanej ekipy zawitają w 'stolicy'. Ciekawe czy naprawdę jest ona taka jak mawiają? Znaczy nie żeby to miało i tak wielkie znaczenie, niezależnie jak by miało tam być na pewno będzie to dosyć fascynujące doświadczenie dla chłopaka.

Jack Vendetti

Jack Vendetti wstał z całkiem długiego snu dalej odrobinę zmęczony.
Wyszedł z kabin pokładowych, rozciągając się.
-Allo! Daleko jeszcze do Rimy?
Rozglądnął się za pokład by zauważyć może jakiś ląd i odwrócił się ponownie do reszty, siadając na jakimś taboreciku nieopodal.

Sylior

Chłopak zdziwił się pytaniem Kapitana, ale z większym uśmiechem sięgnął za rękojeść miecza.

~Nie nie! To nie jest na pokaz.

Na drugą część jego pytania chłopak podrapał się po policzku, próbując ułożyć zdanie.

~Hmm..! Jestem najzwyklejszym podróżnikiem. Po prostu chcę się pozbyć potworów, zobaczyć coś i zarobić! Na tym opierał się cały ten rok dla mnie.

Chłopak zaśmiał się lekko, po czym machnął ręką jakby chciał wyrzucić słowa na wiatr. Nie był do końca zwykły, gdyż uznawany był przez tych którzy go dłużej znali za Mistrza Ostrzy. Gdy pojawił się Jack, ten tylko przytakował głową. Już niedługo.

Spoiler(sama postać nie posiada tych zapinek)

Felicia

Dziewczynka podreptała po swoją darmową porcję śniadania, zdobywając się na rozweselający uśmiech.
I tak, w dobrym humorze, trzymała w rączkach swoje jedzenie zastanawiając się gdzie by tu usiąść.
Jedną z nielicznych osób w barze była zielonowłosa elfka. Właściwie, niekoniecznie chyba się znały, a nie było tu nic więcej specjalnego do roboty..
Więc nic nie stało na przeszkodzie by się dosiąść.
Ta podreptała do Sari, stając obok jej stolika i oczywiście pytając o pozwolenie, zanim mogłaby usiąść.
- Cześć! Nikt tu nie siedzi, prawda? Wskazała palcem na wolne krzesło przy stoliku, oczekując jakiejś odpowiedzi.

Saria




Dziewczyna siedziała sobie dokańczając już swoje śniadanie gdy z za jej pleców wyłoniła się postać dziewczynki.
"- Oh o wilku mowa" Pomyślała, przypominając sobie że to właśnie o niej i o jej imieniu rozmyślała chwilę temu.
- Eeehh.. tak wolne
Oznajmiła babie po czym lekko odsunęła się na bok stolika przesuwając również swój talerz.
Prawdę powiedziawszy nie miała ochoty na pogaduchy z nieznajomą ale nie chciała stwarzać nieprzyjemnej sytuacji.
"-Przecież nie musimy ze sobą rozmawiać, co nie?"
Miała taką cichą nadzieję.

SpoilerStatystyki 10/10 MHP 10/10MMP 0G 1 LVL 10 SPD EQ ◭ ◭ ◭ ◭ INV 0/9 ◭ ◭ ◭ ◭ SPELLBOOK Klasa: ◭ ◭ ◭ ◭

FINN MARIA

Elf uniósł swój uśmiech. Jego stosunkowo krótkie, szpiczaste uszy zatrzepotały wraz z nadchodzącym wiatrem, który posunął jego chustę i włosy na drugą stronę. Ten szybko poprawił grzywę, biorąc energiczny wdech.
- Mm. Rzadko widzi się ludzi z tamtych zakątków świata. Nie nazwałbym cię najzwyklejszym, 'podróżniku'. -
Zaśmiał się pod nosem, i odwrócił się do reszty, po tym jak Jack się wreszcie pojawił.
- Już niedaleko! -
- A wy, powiedzcie mi jak machacie swymi broniami. Czy też... jakimkolwiek voodoo, jakim władacie. -

Każdy otrzyma bronie, inne itemy itd. w swoim czasie. Proszę się nie obawiać.