• Execute
• Batch
• System
• Architekt

Blast

Wiek: Dorosły, bliżej nieznane

Płeć: Mężczyzna

Nawyki/Sposób Zachowania: Przeważnie bardzo często kaszle. Gdy jest zaciekawiony lub wpadł na pomysł, żarówka na jego "kominie" zaświeca się.

| Imię: Nevry |

| Wiek: ""17"" |

| Płeć: Mężczyzna |

Spoiler

Thethe

Wiek: Nieznany

Płeć: Nieznany:

Nawyki/Sposób zachowania: Póki co, nie umie mówić słów zrozumiałych dla innych, rozumie co inni mówią, lecz inni słyszą tylko dzwonki.
Do momentu uzyskania normalnej formy porozumiewa się kolorem swojej smugi.

IMIĘ: aaaaaa

WIEK: 17

PŁEĆ: Kobieta

SpoilerStatystyki 10/10 MHP 10/10 MMP CP 10/10 0BP 1 LVL EQ ◭ ◭ ◭ ◭ INV 0/9 ◭ ◭ ◭ ◭ LISTA AKCJI Klasa: ◭ ◭ ◭ ◭

Spoiler

IMIĘ: "Lotus"

WIEK: 16 lat

PŁEĆ: ♂

Jesteście ARCHITEKTAMI.
Musicie OCZYŚCIĆ ten świat. To wasze jedyne zadanie.

"..."

"...?"


"Istoty z krwi i kości... Wraz z nietypowym gatunkiem widma. Interesujące."


PRZESTRZEŃ 0

Delikatna bryza leci stale w jednym kierunku. Tutejsze zapachy są przyjemne dla zmysłów, wywołujące pewien spokój w duszy.
Powierzchnia, jakby zrobiona z plastiku, zdawała się lekko unosić i opadać, utrzymując się z trudem w zakresie praw grawitacji.

Nikt nie pamięta, skąd jest. Nikt nie pamięta, jak tu się znalazł i nikt nie pamięta, co robił kiedyś.
Zesłani z krawędzi wszechprzestrzeni, ci nowo narodzeni bohaterowie znaleźli się na czymś w rodzaju podniebnej wyspy.

Przed nimi stała tajemnicza rogata istota, wpatrująca się w nich.



"Witajcie."

"Wasze nadejście było nadto niespodziewane i nieprawdopodobne."

"Rozumiecie mnie, prawda?"

Nie mrugał ani razu.
Za Pasterzem widniały różne inne kształty terenu i monumenty, którym trzeba by było się dokładniej przyjrzeć.

Spoiler

Stworzenie zamrugało kilka razy próbując zacząć łączyć z realnym światem. Pierwsze co Lotus zauważył-
była kompletna pustka w jego głowie. Kompletnie nie wiedział skąd się tu znalazł, dlaczego. Prawdopodobnie odcięty od swojego poprzedniego życia i skazany na życie w miejscu, w którym się znalazł? Po co?
Chude nóżki Lotusa trzęsły się ze strachu przed tym wszystkim. Gapił się nieruchomo w przestrzeń, próbując ułożyć swoje myśli w słowa na pytanie rogatej postaci stojącej przed nim. Chociaż-
Nie tylko nim. Było tu też kilka innych istot. Z łatwej dedukcji wynikało, że stało im się to samo co naszemu barankowi.
I również, ze słów które wypowiedziała nieznajoma i niemrugająca osoba..
Wyglądało na to, że tylko ona na ten moment była w stanie wyjaśnić im co się stało.
- Ja.. ja..
...
- Mówisz.. o-o.. czym ty mówisz?
Istotka powiedziała swoim cichutkim głosem, biorąc kilka kroków do tyłu i okazjonalnie rozglądając się po otoczeniu.
W tym za miejscem, by w razie czego móc się schować.

Spoiler

Thethe

Mocno brzmiące dźwięki dzwonków przeszyły głowę każdego i zdawałoby się, że znikąd nie dochodziły.
Nie było wiadome o czymkolwiek związanym z miejscem gdzie się znajdują ani kto jest wokół nich więc wszyscy w pobliżu Thethe zaczęli być dziwnie przepatrywani.

Każdy z nich mógł poczuć jak widmo się patrzyło prosto na nich.
Dzwonki po chwili stawały się bardziej relaksujące, a niepokojące uczucie wzroku na plecach ustawało.

"Dobre wieści."

"..."

"W moich dawnych desygnacjach nazywali mnie Met. Możecie również tak mnie nazywać,
jeżeli tego życzycie."

Ci, którzy skupili się na otoczeniu zauważyliby przede wszystkim ogromny trójkątny obelisk za Metem, na którym widniały głębokie i grube inkrustacje.
Przy jednej ze ścian monolitu stała skromna chatka z brukowaną fundacją i plastikowymi ścianami i dachem. Na przodzie wiała dość spora biała flaga.

Cała reszta tej plastikowej wyspy skomponowana była z licznych lekkich, lecz wielkich kolorowych wiatraków wymodelowanych na rodzaj kwiatów, które aktualnie swobodnie się obracały zgodnie z tempem i kierunkiem bryzy.

Poza wyspą widniała czarna pustka i parę ciemno-szarych chmur, które przypominały bardziej dym.

"Pragnę również dowiedzieć się waszych desygnacji i imion."

Met skupił się przez dłuższy czas na widmie Thethe, ale po paru sekundach odwrócił się aby odnieść się do ogółu grupy.

Spoiler

Chłopiec zacisnął dłonie na lasce którą miał przy sobie, próbując skupić się na słowach Metta.
Imię?
Tylko jakie ono było?
Lotus zastanowił się przez chwilę, w poszukiwaniu odpowiedzi na te pozornie banalne pytanie.
Rzeczywiście. Pamiętał jego "imię".
- ..Lo-tus..? Powiedział niepewnym głosem, rozglądając się po twarzach reszty, chociaż sam był wystarczająco zestresowany przez sam fakt, że to przerażające widmo się na niego gapiło. A przynajmniej, odnosił takie wrażenie.

Blast

Słychać było donośny i ciężki kaszel od strony wysokiego mężczyzny z ciekawym wyglądem. Podniósł on rękę aby zakryć wejście od ulotu z komina. Ton jego głosu wydawał się, jakby był dość gruby. Gdy skończył kaszleć, wypuścił parę z komina i powoli wstał, rozglądając się po innych ostrym spojrzeniem, które było jedyną rzeczą widoczną spod jego ciemnego "hełmu".
Nie rozumiał co się dzieje, ani czym jest istota. Blast położył rękę na biodrze i wysoko spoglądał na krainę w jakiej się teraz znajdują. Była całkiem ciekawa, ale nie tak jak istota na którą mówią Met. Rozumiał o czym mówi, lecz Blast jeszcze był niedzisiejszy. Wypuścił głośno powietrze.
~Jo żech jest Blast...
Powiedział wyraźnie z grubym tonem, po czym znowu dostał mały atak kaszlu. Gdy się uspokoił, przejechał znowuż wzrokiem po innych, byli.. Ciekawi.

Podobnie jak reszta osób chłopak był dosyć zdezorientowany obecną sytuacją. Rozglądał się nerwowo usiłując sobie na próżno przypomnieć gdzie jest i jak tu się w ogóle znalazł, jeszcze w towarzystwie bardzo nietypowych istot. Właściwie to jedyna rzecz którą jakimś cudem potrafił sobie przypomnieć było jego własne imię - Nevry, przynajmniej to już jest coś, prawda? Szczególnie, że po chwili jakaś na swój demoniczny sposób urocza kózka zadała pytanie dotyczące właśnie imion. Właściwie to dopiero teraz do niego doszło, że ta istota tutaj była i wiedziała więcej niż pozostali. Musiał mu się jakoś wtopić w tło podczas jego nerwowego rozglądania.
- Nevry. Miło.. poznać? -

"Miło mi was poznać. Blast, Lotus, Nevry i całą resztę."

"..."

"Jak mogę wam pomóc?"

Wreszcie mrugnął, oglądając się w lewo ku bezgranicznej pustce przez jakiś czas.
Oczekiwał na więcej przedstawień lub pytań. Trudno powiedzieć w jakim nastroju był, ale wydawał się być co najmniej cierpliwy.

Zastanowił się przez chwilę nad odpowiedzią.
- Jeżeli to nie problem, to chciałbym się dowiedzieć gdzie właściwie się znajdujemy.. - Odpowiedział na pytanie kozy.

"..."

"To miejsce zwane jest przez nielicznych które je zna 'Pracownią'."

"Jeśli moja pamięć się jeszcze nie zapada, numer tej przestrzeni to 0012"

"To miejsce jest opuszczone. Do tego czasu, nikt tutaj nie przebywał oprócz mnie."

Stuknął raz laską o plastikowe podłoże, patrząc się na resztę grupy.

- Numer... przestrzeni? Chyba nie bardzo rozumiem. - Powiedział nie ukrywając zaskoczenia spowodowanego przez słowa kozy. Ten świat w którym są na pewno jest... ciekawy.