Re
Emily wędrowała ciemnym korytarzem ścieków... Nic nie było widać na horyzoncie przez jakiś czas...
Do czasu!
Zobaczyła kolejne trzy rozwidlenia w różne kierunki. W lewo widniało mdłe światło.

[Brak Zdjęcia]

Mężczyzna znowu spojrzał na Cath.

- Hm...

- Raz. Spędzam dni korzystając ze swojej mocy, przeklęty nią. Staram się pomagać innym.

- Dwa. Jestem przeklętym człowiekiem, nienawidzący niemów i ludzi, których po prostu nic nie obchodzi.

- Trzy. Nie, raczej nie. Dobrze mi tak. Ale- hah, dziękuję za ofertę. Miło jest z kimś od czasu do czasu pogadać......

Spoiler

Boże, czy to wyjście?
Podążyłam za światełkiem, w nadziei na znalezienie tego, czego szukałam.
Czyli wyjścia, drabiny czy czegokolwiek podobnego. Byle prowadziło do niego.

Re
Emily wędrowała do światła, aby tylko dowiedzieć się, że to porzucona lampa naftowa obok szkieletu jakiegoś człowieka.

Spoiler

O.. nie..
Ciarki mnie przeszły, przypomniało mi się to, jak walczyłam z duszącym mnie dziadkiem anorektykiem.
Wzięłam szybko lampę i w pośpiechu udałam się do korytarza z którego się tu wzięłam. Strasznie bałam się znowu walczyć z dziadkiem.

Re
Emily bezpiecznie wróciła do miejsca startu.

[Brak Zdjęcia]

Mężczyzna opuścił znowu łeb, i zaczynał obracać swoją kością do grania.

- Ludzie dookoła mnie... Staje im się nieszczęście.

- Tą kością mogę zmienić losy innych. Nie jest to przyjemne. Mmm...

Spoiler

No cóż, pozostało mi pójść prosto.
Jak postanowiłam - tak zrobiłam.
POSZŁAM PROSTO

U-uh..
Otworzyłem oczy i.. Co do jasnego płomyczka ja tutaj jeszcze robię? Przecież byłem przy drabinie z bryłką i czarnowłosą..
Właśnie! Drabina! To musiało być wyjście!
Ale jak to się stało, że znowu pojawiłem się tutaj? Musiałem chyba wcześniej paść z wycięczenia.
Wstałem zaniepokojony i rozejrzałem się.

Josephine

Josie chodziła chwilę po parkingu szukając wejścia do ścieków. Nie było to łatwe zadanie ze względu na jej ogromne skrzydła. Po chwili znalazła je i postanowiła wrócić po wulkan i kostkę lodu na wyższe piętro.
- - -
Wleciała niepewnie na skrzydłach tam, gdzie się obudziła. Opadła na chwiejne nogi, zatoczyła się i oparła o ścianę. Po chwili odnalazła wzrokiem towarzysza.
- No, Śpiąca królewna się obudziła?

Re
Valin przybył do Saga, szukając kogoś, kto mógłby mu pomóc w wyleczeniu choroby jego młodszej siostry, Houni.
Sam nie chciał nikogo zabijać, ale warunki Saga mogłyby go zmusić do popełnienia kilku morderstw. Doskonale to wiedział.

Wszedł zachodnim wejściem, i od razu zauważył Catherine i tego dziwnego zakapturzonego faceta na śmietniku wdrążonych w konwersacji.
Dalej ulica była pusta. Każdy się chował w zniszczonych ruinach budynków i podziemiach, czekając na swoją zdobycz.

Emily poszła prosto i znalazła wyjście na powierzchnie drabiną. Tą samą co wcześniej. Właz był otwarty.

Collin zauważył, że jest teraz trochę inna dziura w podłodze niż wcześniej.
Poza tym, był zjazd na dolne piętro i wszystko zdawało się takie same. Tyle że, już nie brakowało mu dłoni i nie był poważnie zraniony.
Podobnie jak Kaeri. Nie było też lodu wszędzie.

Spoiler

- Uh, nareszcie.. znowu.. -
Mruknęłam do siebie niezadowolona. Z ciekawości poszłam sprawdzić, czy ten facet nadal jest tam, gdzie stał wcześniej.

Ruszyłem do rozmawiających osób, powolnym krokiem..

Wszystko wygląda tak samo oprócz tej dziury zrobionej przez tamtego gościa. I w dodatku - moja dłoń wróciła. Cała i zdrowa!

~A ptaszek nic sobie nie połamał podczas lotu?

Powiedziałem złośliwie, uśmiechając się delikatnie. No właśnie - dlaczego ona ma skrzydła?
Odwróciłem wzrok na bryłkę.

~Nie bardzo rozumiem co się tutaj dzieje..

Josephine

Wzruszyła ramionami.
- Ja też nie. Kiedy się obudziłam było tu jeszke kilka osób, ale wszyscy poszli.

Spojrzała ba niebieskowłosego. Wyglądał o niebo lepiej i mniej jak zimny trup. Wulkan zresztą też.
- My też powinniśmy iść

Re
Emily znalazła tam tego gościa na śmietniku i nie tylko! Catherine rozmawiała z nim, a tuż obok niej podchodził Valin.
Tłoczniej, niż wcześniej.

[Brak Zdjęcia]

Mężczyzna uniósł brew. Pomyślał przez chwilę.

- Ty możesz to kontrolować.

- Ja? Skądże. Możesz robić wiele dobrego, jeśli rzeczywiście masz taką moc.

~Mhm

Potem odwróciłem wzrok z chłopaka z powrotem na dziewczynę.

~Prowadź.

Mam nadzieję, że zdążymy stąd wyjść zanim zbierze mi się na wybuchy.

Spoiler

O dziwo był tu jeszcze raz ten sam pan, którego spotkałam wcześniej.
Nie wyglądał.. na złego, przynajmniej skoro dziewczyna z nim rozmawiała, która była z nami w grupie to raczej nie powinno nic mi się stać.
- D-dzień dobry.. -
Powiedziałam do faceta stając przy dziewczynie. Jakoś, gdy była w pobliżu nie bałam się zagadać do tego mężczyzny.

Josephine

Zeszła, a raczej sfrunęła na dolne piętro i zaczęła iść w stronę wejścia do ścieków. Gdy do nich weszli, patrywała się intensywnie w ciemność szukając drabiny.

Starałem się iść w tempie dziewczyny - nie za wolno, nie za szybko. Zachowałem też mały odstęp od niej. Tak tylko na wszelki wypadek.

~Pamiętasz drogę prowadzącą do wyjścia?

Niby kojarzę w którą stronę mamy iść, ale zdecydowanie wolę się upewnić i nie trafić na palacza lub kogokolwiek innego.