Drugie, Ostateczne Wyzwanie...?

Nieumarła najpierw się niespokojnie wzdrygnęła. Niby gadanie jakichś dziadków w jej umyśle nie było niczym nowym, ale to nadal dziwne uczucie.
"H-Hę?"

× Staty ×

#242

Meh..
Zdarłem kartkę z tępieniem szczurów.
I zacząłem szukać Eleonory, tego demona czy coś...

#243

Głos Marigo w umyśle Eleonory:

...Proponuję sojusz. Teraz jesteś słaba przez utratę Wielkiego Nekromanty. Możesz znowu być potężna. Nic nie stracisz na tym.

Wtedy, przez twarzą Eleonory pojawił się S a r g o n

Dernière modification le

#244

Dziewczyna niezbyt wiedziała, co ma na to odpowiedzieć. Wizja odzyskania dawnej mocy była bardzo obiecująca, jednak jednocześnie nie do końca potrafiła zaufać Marigo.
"...Cześć", powiedziała swoim cichym głosem do Sargona.

× Staty ×

#245

Głos Marigo w umyśle Eleonory:

...Mój wnuczuś! AAAA- W sensie, *kaszel* Uwierz mi. Możemy podbić ten świat razem. I tym razem nic nas nie powstrzyma.

Pomagaliśmy sobie nawzajem... Te 50 lat temu? Nie pamiętasz Kyro? Nie pamiętasz walk? Nie pamiętasz tej głupiej peleryny, o którą się biliśmy?

Głos się zaśmiał.

#246

Cześć, szukam pomocy do zadania..
Mogłabyś?

#247

Nieumarła pokiwała głową.
"...mhm", powiedziała odrobinę głośniej, lecz nadal nieco niepewnie.
Eleonora dobrze pamiętała i pelerynę, i Kyro.

× Staty ×

#248

Dzięki!
..
To mozemy juz isc czy chcesz się o coś zapytać?
Zrobiłem zyczliwy uśmiech.

#249

Spotkaj mnie niedaleko Mostu Arcymaga.

...Będę czekać...

#250

...Ailive, Aneko i Hana po długiej drodze na północ dotarli do malutkiej wioski z wielkim młynem z wiatrakiem na pagórku...
Każdy z 10 mieszkańców przez chwilę spojrzało na przybyszów ale po tej chwili wrócili do robienia swoich czynności codziennych.

- Tawerna
- Sklepik

#251

Eleonora również się przyjaźnie uśmiechnęła. Nie znała tego chłopca, więc chciała zetrzeć niekorzystne pierwsze wrażenie, jakie zapewne na nim wywarła.
"Chodźmy"

× Staty ×

#252

Ok..
W takim razie lecim..
Poszedłem w miejsce napisane w zleceniu..

#253

Nieumarła trzymała się w odległości dobrych pięciu metrów za Sargonem, ale grzecznie szła za nim
"...."

× Staty ×

#254

Rzeczywiście mała ta wioska.
Postanowiłam iść do tawerny i czegoś się napić. Godzinna droga jest męcząca.

Dernière modification le

#255

Eleonora i Sargon zastali wychudzonego i starego farmera stojącego na słońcu z fajką w ustach.
Uniósł brew i wyciągnął fajkę z pyska.

- Hę? Wy o to zlecenie?

- Jak tak, to za mną są te szczury.

- Zabij z pięć a się wystraszą i uciekną pozostałe. Tak sąsiadka mówiła.

- Jak ich ni będzie to dam te glisy.

Za nim było ogrodzenie, a w nim wielkie pole zjedzonej kukurydzy, dyń i marchew. Było tam pełno półmetrowych szczurów.

Dernière modification le

#256

"Masz jakąś broń?", spytała (o dziwo nie jąkając się) Eleonora.

× Staty ×

#257

Spojrzałem na Eleonorę.

Tak.
Sierp, nie jest zbyt dobry..

#258

"Sierp? No cóż. Lepsze to niż nic"
"A pan?", zagadnęła już bardziej niepewnie do farmera,

× Staty ×

Dernière modification le

#259

...Gdy Hana przysiadła do skromnego stolika, zauważyła że nikogo nie ma w tawernie... Nawet szynkarza.
Wtedy, gdy się obróciła przed siebie, pojawiła się przed nią dziwnie wyglądająca Neko.

Uśmiechała się do niej.

- Witam, turystko...

Jej głos był łagodny i tajemniczy.

...Dziwne.

Dernière modification le

#260

Farmer spojrzał znudzony na Eleonorę.

- Ja nie umiem walczyć. Mam kilka takich sierpów i grabi w komórze, jak cecie.

Wzruszył ramionami i przechylił głowę w stronę otwartej komórki kilkanaście metrów od niego.

English	Français
Português do Brasil	Español
Türkçe	Polski
Magyar	Română
العربية	Skandinavisk
Nederlands	Deutsch
Bahasa Indonesia	Русский
中文	Filipino
Lietuvių kalba	日本語
Suomi	עברית
Italiano	Česky
Hrvatski	Slovensky
Български	Latviešu
Estonian

Langue