Spoiler

- Jak masz na imię?
Ja jestem Emily. -
Powtórzyłam.

Spoiler

- ...
Byłam z tobą na tym parkingu. -
Powiedziałam, słysząc kroki.
O, ktoś tu idzie! I, czy to nie Collin?
Spojrzałam na niego, przecież szedł gdzieś, czemu nagle tu wraca?

Speszyłem się. Chyba nie powinienem jednak wracać. Co powiem? Że odwidziało mi się? Bo na pewno nie to, że odczuwam strach będąc samemu przed tamtym małym lasem.
Uhh, to krępujące. Ale chyba Emily i tak mnie już zauważyła. Nie ma sensu znowu się wracać.
Wolnymi krokami podszedłem do dwóch dziewczyn. Chłopaka najwyraźniej już nie było.
Podniosłem tylko rękę na przywitanie.

Spoiler

- Wróciłeś, Collin? -
Spytałam z uśmiechem. Czyżby się bał?

Wymusiłem uśmiech.

~Moja duma nie pozwalała zostawić Cię..

Spojrzałem na blondynkę.

~...Was samych.

W sumie to myślałem, że spotkały się one całkiem przypadkiem, ale z każda chwilą mam coraz większe wrażenie iż są towarzyszkami.

~Nie w taką ciemną noc.

Spoiler

- Oh, na prawdę? Miło z twojej strony że się o nas dwie boisz, hihi. -
Trzymałam lampę w dłonii chichocząc przez chwile pod nosem.
- Czyli chcesz iść razem z nami, zgadza się? -
Spytałam.

Chyba jakoś wybrnąłem z tej sytuacji!

~Mhm!

Uśmiechnąłem się szerzej, tyle że tym razem to był szczery uśmiech.

Spoiler

- Niech ci będzie. W takim razie chodźmy. -
Czekałam aż Collin zacznie iść, ja postanowiłam iść przy nim oświetlając drogę.
Jak widać moja lampa się przydała, nie to co za pierwszym razem.

Ruszyłem, idąc obok Emily.

~Collin

Przedstawiłem się drugiej dziewczynie.
Zdecydowanie nie żałuję tego, że się cofnąłem.

~A tak właściwie.. To gdzie idziemy?

Przydałoby się jakieś schronienie. Nie wydaje mi się, że o takiej porze jest tutaj bezpiecznie.

Spoiler

- Właściwie to sama nie wiem. -
Wzruszyłam ramionami. Szczerze to miałam wielką nadzieję że nie pojawimy się znowu na tym okropnym parkingu.

Ou. Trochę kiepsko. Może uda nam się znaleźć schronienie w ruinach jskiegoś budynku?

~Myślę, że powinniśmy znaleźć miejsce w którym będziemy czuli eię chodź odrobinę bezpieczniej i nikt nas nie napadnie.

Josephine
Josephine wyszła ze ścieków otrzepując skrzydła z brudnej wody. "Obrzydlistwo".
Pierwszą rzeczą którą zobaczyła to to, że znajdują się w jakimś mieście... Sadze, jeśli dobrze pamięta. Rudzielec zdążył już zapoznać się z nowymi przyjaciółmi i powoli odchodzili. Ona powinna znaleźć schronienie, zwłaszcza że jest noc. Zaczęła iść w poszukiwaniu mniej zniszczonych domów.

Re

Valin zamienił średniej wielkości zbiorowisko cegieł w pojedynczego małża. Jakie były jego intencje?
Wszedł do apteki. Wszystkie półki były poprzewracane, a małe czerwone, awaryjne światełko umieszczone obok jakiś schodów prowadzących na dół.
Znalazł tam głównie rozbite leki, ale w otwartej, nadal trzymającej się półce znajdowały się nadal zachowane antybiotyki i syropy.
Kilka z nich... to ibuprofen. Chyba był przeterminowany, ale Valin nie do końca pamiętał tak archaicznego konceptu jak daty.

Carrie w końcu obudziła się w parkingu. Znalazła tam zjazd na dół i dziurę w podłodze prowadzącą w dół. Był też wyjazd z parkingu, ale był
zawalony gruzem i jednym zardzewiałym samochodem. Było strasznie ciemno, ale elegancka forma Carrie pozwalała jej na widzenie w ciemności.

Collin, Catherine i Emily wędrowali po ciemnych ulicach Saga. Było... strasznie. Jak miasto duchów.
Dzięki świetle Emily, ujawnione zostało znajome zawalone wejście do parkingu, tyle że od drugiej strony.
Parking zdawał się być niegdyś częścią jakiegoś potężnego budynku. Niestety, tego już prawie w cale nie było.

Josephine trzymała się blisko ścian. Nie potrafiła widzieć w ciemności. Z daleka widziała światło trzymane przez jakąś osobę z dwoma osobami obok.
Byli to Emily i ekipa. Niestety, Josephine nie mogła być pewna, że to oni.

Spoiler

- Dziwne.. -
Mruknęłam oglądając budynek.

Nie byłem zachwycony możliwością wejścia do budynku. Kto wie, może tam też wali tą ropą?

~To.. Co teraz?

Coś mi mówi, że powinniśmy tam wejść na noc. Ale z drugiej strony mam obawy.
A same te miasto wygląda okropnie!

Spoiler

- Możemy iść dalej, nie mam zamiaru tam wracać.
Znowu. -
Odpowiedziałam Collinowi, zapowiadało się na to, że chyba już tam nie wrócimy, miałam dość tamtego miejsca jak na trzeci raz.
Brrr, nie wiem co by mogło mnie jeszcze tam spotkać. Westchnęłam stojąc w miejscu wpatrując się w budynek.
- Mhm, tak. Chodźmy.. -
Zaczęłam iść dalej.

Posłusznie ruszyłem za Emily. Nie wiem czy wymijanie tego parkingu było słuszną decyzją. Nie chciałem tam wracać, ale..

~...

Czułem się odrobinę niezręcznie.

Re

Emily i ekipa szli dalej, wgłąb miasta. Emily poczuła dreszcze, i to samo uczucie bycia obserwowanym, co w tamtym czasie.
Collin oddychał troszeczkę ciężej i poczuł, że może się zbliżać kolejny wybuch.

Zaczyna się.
Ale przynajmniej po tym wybuchu będę spokojny na jakiś okres czasu. Po tylu latach przyzwyczaiłem się do tej kolejności rzeczy i ta tryskająca lawa zazwyczaj nie sprawia mi większych problemów.
Odsunąłem się od dwóch dziewczyn. Nie chcę przez przypadek im czegoś spalić. ( ͡° ͜ʖ ͡°)