Mglisty Ogon

Kotka siedziała przed legowiskiem czyszcząc sierść. Zastanawiała się kto mógłby zostać zastępcą Bladej Gwiazdy. I kto zostanie mentorem jej młodszej siostry - Puszystej Łapy. Gdyby to ona była Bladą Gwiazdą wybrałaby Miedziany Upadek lub Miodową Sadzawkę. A na mentora Puszystej Łapy... Sama nie wiedziała. Jej młodsza siostra potrafiła być niezwykle uparta i porywcza. Burzowa Skórka byłby dość dobrym wyborem, tak samo Zimny Strumień. Rozejrzała się po obozie zdrowym okiem, gdy nagle zauważyła Miedziany Upadek. Szybko wstała i nawet nie myśląc o zjedzeniu czegokolwiek pobiegła za kocurem.
-Witaj Miedziany Upadku. - miauknęła - Wybierasz się może na polowanie?

Miodowa Sadzawka

Z głębokiego snu wybudziły ją ciche pomruki i szelest liści. Otwierając oczy zauważyła, że wszystkie koty już wstały i właśnie wybierają się na polowanie. Zwykle pewnie dołączyłaby do nich, jednak tego dnia nie miała na to ochoty. Wyskoczyła z legowiska wojowników i wyprężyła się. Rozmyślała nad tym kto zostanie mentorem Puszystej Łapy. Młoda uczennica była trudna do okiełznania, więc miała nadzieję, że przywódczyni nie wybierze właśnie jej.

Burzowa skórka

- Burzowa skórko? - Kocur natychmiast się odwrócił, spoglądając na młodą uczennicę. Tą, która została znaleziona na terytorium dwunożnych.
 - Słucham Cię. - skinął głową do kotki. Pomimo jego wiecznego zakłopotania potrafił wykazać manierami.
 - Ja... Myślałam... Wiesz może gdzie jest moja mentorka? - kotka przysiadła obok wojownika - Wczoraj powiedziała mi...
 - Uh, uhm, pewnie wyszła dziś na polowanie... - Burzowa skórka jednym okiem spoglądał na wychodzących z obozu Miedziany Upadek i Mglisty Ogon. - Co powiesz na to żebyśmy poszli z nimi?
 Termimatorka zakłopotanym wzrokiem zerknęła na wskazany przez wojownika ogonem kierunek. Koty akurat rozmawiały przy wyjściu, dlatego niebieskooki popędził do nich, a uczennica podreprała za nim.
 - Miedziany Upadku! Mglisty Ogonie! Gdzie idziecie? - zagadał szary wojownik. Rudy kocur zmierzył go i jego towarzyszkę wzrokiem.
 - Mglisty ogon właśnie pytała się czy może iść ze mną na polowanie, ale możecie iść z nami, jeśli chcecie. - rzucił bez emocji kocur, wskakując do tunelu z ostrokrzewu, który prowadzi do lasu. Pozostałe koty wyruszyły za nim.

Zaczęła beztrosko biegać po lesie, nieświadomie oddalając się od reszty
Zauważywszy tłustą nornice, przykucnęła i podchodziła coraz bliżej. Jednym ruchem zabiła ofiarę, po czym starała się wrócić do pozostałej części kotów.

Spoiler

Błotnisty Krzyk

Klan Pioruna

Kocur

15

2 blizny, po ostatniej dużej Wojnie

Pomocny, radosny

Jest bardziej puszysty niż na scr.

to rpg jeszcze zyje???? bo jak tak to boze chce dolaczyc T_T

apdejtuje potem z kotem

Spoiler

Biała Stopa
Klan Pioruna
Kocur
8 księżycy
Posiada kilka blizn na ciele, spowodowanych bójkami z ptakami czy innymi kotami
Arogancki kocur, uważa siebie za najlepszego. Chętnie wpakuje się w każde bójki, a każdą z blizn uważa za trofeum wygranej walki.
Dosyć duży kocur jak na swój wiek, nic specjalnego.

Borsucza Stopa
//to zdecydowanie trzeba ożywić!//
Borsucza po toalecie nie była pewna co robić. Po chwili zastanowienia wyszła na polowanie.
Spojrzała w niebo szacując ile czasu zostało do południa, chcąc zobaczyć ceremonie pasowania nowego zastępcy i mentora Puszystej Łapy.
Ruszyła w przeciwną stronę do tej co ostatnia grupa idąca na polowanie.

Wędrowałem po lesie, szukając innych kotów. Nagle zobaczyłem dużo upadłych liści i postanowiłem się zdrzemnąć. Ciągle myślałem o reszcie i nie mogłem zasnąć, pomimo moich starań. Ciągle wierciłem się i warczałem, nie byłem spokojny. Podniosłem się i ruszyłem dalej. Co innego mi zostało? Chyba nic. Szedłem powoli, by nikogo nie skrzywdzić ani nie przestraszyć.

Miedziany Upadek

Gdy wyszli z obozu, Miedziany Upadek bez słowa wskazał ogonem towarzyszom miejsca, gdzie mają polować.
Nie czekając skoczył w kępę malin i zaczął poszukiwania zwierzyny, był obojętny czy go posłuchają czy nie.

Kiedy zwietrzył sierpówkę, momentalnie przypadł do ziemi i zaczął się skradać. Chwilę później ukazał mu się owy ptak szukający pożywienia.
Kocur puścił się pędem w jego stronę i przycisnął sierpówkę łapą gdy ta rozkładała skrzydła. Szybko przegryzł jej kark i ujął ją w zęby.
Wykopał niewielki dołek i upuścił do niego zwierzynę. Przysypał sierpówkę ziemią i ruszył dalej.

Mglisty Ogon

Kotka ruszyła w stronę krzaków jeżyn. Otworzyła pysk, aby lepiej zwietrzyć zapach zwierzyny. Po kilku chwilach wyczuła zapach wiewiórki. Przypadła do ziemi i kierując się tropem, zaczęła skradać się do dość tłustego zwierzęcia.

Mglisty Ogon skoczyła na wiewiórkę. W tej samej chwili gdy zwierzątko podrywało się do biegu, kotka zatopiła zęby w jej karku. Wykopała dołek i delikatnie ułożyła w nim martwe już zwierzę. Zasypała dołek i wyskoczyła zza krzaków jeżyn, po czym ruszyła dalej.

Błotnisty Krzyk postanowił poszukać reszty kotów, samemu będzie mu trudno. Szedł po lesie bez wielkiego szumu, gotowy wyskoczyć z krzaków witając się z resztą. Nagle wyczuł ptaka, lecz nie tracił na niego czasu i dalej szukał reszty. W końcu postanowiłem poszukać pożywienia.

Po posiłku postanowiłem ruszyć dalej, oczywiście szukałem nie tylko kotów, ale i wody.

Kiedy się już napiłem, postanowiłem już na nic nie zwracać uwagi oprócz kotów. To był mój cel, i czułem to.

Miedziany Upadek

Przechodząc przez piaszczystą rozpadlinę zauważył ruch w ściółce leśnej. Opadł do pozycji myśliwskiej poruszając się w stronę popielicy.
Gdy zwierzę było na długość ogona, z głębi lasu rozległ się głos jednego z wojowników klanu pioruna.
Miedziany upadek rozpoznał Zimnego Strumienia wołającego na zebranie. Nim się obejrzał, popielica zniknęła mu sprzed pyska. Kocur zaklął pod nosem i wrócił po sierpówkę.

Uznał, że nie ma sensu czekać na resztę patrolu skoro rozpoczyna się zebranie, więc po tym jak odniósł ptaka na stos zdobyczy,
znalazł sobie miejsce na brzegu tłumu, usiadł i owinął ogon wokół łap.

Mglisty Ogon

Kotka strzepnęła ogonem, gdy usłyszała krzyk Zimnego Strumienia. Miała właśnie złapać mysz, ale ta uciekła spłoszona.

Kotka wróciła do obozu, trzymając dość dużą wiewiórkę w pysku. Odniosła ją na stos zwierzyny i ruszyła w miejsce zebrania klanu.
Skinęła głową Bladej Gwieździe, a następnie ruszyła usiąść w zacienionym miejscu. Przyglądała się chwilę Miedzianemu Upadkowi. Po chwili skierowała spojrzenie szmaragdowego oka w stronę przywódczyni. Owinęła ogon wokół łap i czekała na resztę kotów.

Borsucza Stopa

Kotka mruknęła gniewnie. Dopiero wyszła, a już musi się wracać!
Zrezygnowana trzepnęła ogonem, kiedy nornica, którą już prawie złapała, uciekła.
Mruknęła coś pod nosem jeszcze raz, i pobiegła do obozu.

Powoli wszyscy się zbierali. Borsucza Stopa usiadła na swoim zwyczajowym miejscu, z tyłu, gdzie było, jej zdaniem, o wiele wygodniej niż tam będąc ściśniętym obok innych kotów.
Przeleciała wzrokiem po zgromadzonych. Wszyscy wydawali się być, albo zdenerwowani trochę, albo podekscytowani.
Co się dziwić. Wszyscy na to czekali.

Usłyszałem krzyk i szybko ruszyłem w tamtą stronę, nie zwracając na nic i nikogo uwagi, szybko pędziłem w tamto miejsce, nawet przy zakrętach. Nawet jeśli upadał.



Umiejscowił się przy jakimś drzewie z kotami. Nie było mu ciasno, za to trochę przeszkadzało mu bardzo puszyste futro. Podczas biegu trochę mocniej zranił rany, przez co mocno go bolały, a tej z boku, leciało trochę krwi. Na nosie tylko go bolało.