Spoiler

- A-auć.. -
Gdy poczułam silniejszy ból niż przedtem, skuliłam się jeszcze bardziej, lecz wiedziałam że nie mogę nic nie robić.
Wszystko tam marzło, a szansa była mała, żebym mogła cokolwiek zdziałać.
Chciałam wstać, chwiejąc się, Nie szłam dalej, patrzyłam, czy mogę coś zrobić z tej odległości.

Początek

Emily nie widziała za sobą parkingu, tylko ścieżki w ściekach, nic innego.

Fennock wyważył drzwi po nieudanej próbie ich otwarcia. Jego nogi powoli zaczęły się męczyć.
Za drzwiami był mały korytarz i wielka drabina prowadząca na górę.

W tym czasie, lód obok Kaeri powoli się roztapiał. Collin nadal był w pełni pokryty lodem.



Killet Nigredo

Killet po prostu patrzył na to wszystko.

- Może trochę spokojniej?...

- ...Mógłbyś pewnie każdego tam znokautować i ograbić.

- ...Jestem Nigredo, jakby co.

- Tam dalej powinno być wyjście... ngh, Powodzenia.

Killet kiwnął głową i się lekko uśmiechnął.
Schował ręce w kieszenie i rozglądał się przez jakiś czas, po czym zaczął patrzeć na podłogę.

Spoiler

- Obyście się wydostali, u-uh.. -
Zaczęłam iść w stronę światła. Bałam się o tych dwoje, ale miałam nadzieję że poradzą sobie..

W sumie nie potrzebne te emocje..
Już jestem bezpieczny raczej..
-W sumie, masz rację..
Nie idziesz dalej?-
Powiedziałem idąc powoli odwrócony tyłem do drabiny i przodem do Nigredo..
Uhh, zgaduję, że jak się wydostanę to potrenuję, i może jeszcze znajdę coś do jedzenia..
Zaburczało mi cicho w brzuchu..
O ile to jest wyjście..
Smutno mi z powodu tych ludzi, nawet ich nie znałem..
Ale moje życie jest na pierwszym miejscu.. Niestety.. hmm. Dobra, nie mogę się tym zadręczać..

Początek

Emily wędrowała ściekami aż do światła. Okazała się to być nadal rozpalona lampa naftowa przewrócona obok jakiegoś szkieletu.
Dalej tą ścieżką ścieki zdawały się... mroczniejsze.

Kaeri udało się przebić przez własny lód, ale było mu okropnie zimno i ledwo co czuł własne ciało.



Killet Nigredo

Killet podrapał się po głowie.

- Tu jest w miarę bezpiecznie.

- Zrobię tu sobie jakieś... kwatery i przy okazji będę patrzył jak inni wyjdą tą drogą.

- Uważaj tam na górze. Sam nie wiem, jak my się tu dostaliśmy.

Westchnął głośno.

-Hmm, ok..-
Wspiąłem się po drabinie, odwracając się i stojąc jedną nogą na schodku drabiny, oraz trzymając się ręką szczebla.
-Trzymaj się, i nie zgiń tu. Może się kiedyś spotkamy.. Imię? Fennock.-
Powiedziałem i wspinałem się dalej po drabinie.

Spoiler

- . . .-
Powoli podeszłam do lampy naftowej. Wzdrygnęłam się, tu był jakiś szkielet!
Strasznie bałam się co mogło być w głębi tego korytarza. Pomimo tego, wzięłam lampę i przy okazji wzięłam coś, czego ostrość w danej chwili mogłabym zmienić i bronić się. To był jakiś kamień.
Wtedy zaczęłam iść przed siebie.

Cholera. Co prawda zdołał ogarnąć sytuacje z "wybuchową" osobą, ale z powodu nadużycia swojej magii sam został uwięziony pod lodem. I wbrew pozorom sprawiało to u niego okropny ból, a kiedy to w końcu udało mu się wydostać chłopak trząsł się z zimna. Ledwo odczuwał on własne ciało, zostanie w miejscu które zamroził w jego stanie byłoby naprawdę głupią decyzją. Także więc idąc dosyć powolnie i bardzo ostrożnie zaczął kierować się w stronę przyuważonego wyjścia starając się zbytnio nie wysilać swojego ciała. Postanowił zostawić zamrożonego obecnie chłopaka, w końcu nie chcę znowu mieć okazji doświadczyć wybuchu, kiedy to lód miałby okazje się rozpuścić. Dodatkowo nie wie na pewno czy zamrożona osoba nie będzie chciała go przypadkiem zamordować, prawda?

Początek

Fennock zostawił Nigredo samego, sam wspinając się na powierzchnie. Wyszedł do takiej dziwnej budki i drzwiami na powierzchnie.
O dziwo, nie znalazł się w Saga ale z dobry kilometr poza miastem. Poza budką, opierając się o ścianę leżała nieprzytomna Catherine Neverdie.
Tak rychło w czas, że obudziła się gdy Fennock ją zaobserwował.

Kaeri powoli kierował się do wejścia do ścieków. Gdy tam dotarł, zauważył trzy drogi: w lewo, w przód i w prawo.
Mógł zauważyć odciski butów idące i lewą i prawą ścieżką.

Emily podniosła lampę i wędrowała dalej. Dookoła niej stawało się coraz ciemniej. Dobrze, że wzięła ze sobą tą lampę.
Nagle, rzucił się na nią jakiś anorektyczny, stary i nagi mężczyzna z wielką brodą. Złapał się za jej szyję i spróbował dusić.
Jęczał agresywnie.

Lawa cieknąca z Collina, z początku zamrożona powróciła do swojej normalnej formy i zaczęła stapiać lód dookoła, sama parując i gojąc ranę.
Collin czuł potężny ból od oderwania mu dłoni, ale mógł się już poruszać. Kątem oka zauważył oddalającego się Kaeri.

Spoiler

- AARGH -
W tamtej chwili zaatakowałam mężczyznę kamieniem zmieniając jego ostrość do takiego stopnia, by mógł coś uciąć normalnemu człowiekowi.

-Huh..-
Nie ma opcji, żebym się tu dostał sam po przepracowaniu..
Otworzyłem drzwi i rozejrzałem się..
-Zgaduję, że nie tylko ja tu się znalazłem przypadkiem, hmm..-
Powiedziałem częściowo do siebie, i dziewczyny..

Wychodząc na łąkę, rozglądałem się za oznakami życia, poszedłem w stronę lasu.

Kaeri wzdrygnął się słysząc odbijające się jęki jakiegoś mężczyzny dochodzące od prawej strony ścieków. Przynajmniej wiedział już którą drogą nie powinien iść.
Po bardzo krótkim namyśleniu się, ruszył ostrożnie w lewo. Chciał jak najszybciej wydostać się z tego miejsca aby następnie to rozgrzać się i ogarnąć wszystkie swe obecne rany.

Początek

Emily dźgnęła mężczyznę, nie celując. Udało jej się wbić wyostrzony kamień w ramię dziadka. Ten nadal się trzymał jej szyi z całej siły,
ale powoli ją tracił, krwawiąc z ramienia dość mocno.
- uaaaaRUAUAAAARGHhhh!
wydarł się, jak tylko mógł i ścisnął szyję dziewczyny jeszcze mocniej, sprawiając, że się zaczęła dusić.
Zapewne wystarczyłby jeden cios, aby już odtrącić faceta.

Oznaki życia na łące wynosiły: Fennock, Catherine, kilka królików, szybujące nad nimi kosy i jakiś cień za drzewami przy wejściu do lasu.

Kaeri wędrowała lewą stroną przez kilkadzieścia minut, aż w końcu zobaczyła Killeta stojącego obok metalowych drzwi ze zniszczonym zamkiem.



Killet Nigredo

Killet zwrócił oczy w stronę Kaeri.

- Tam jest wyjście. Gratulację w wygraniu loterii.

Zachichotał raz, kiwając głową w stronę metalowych drzwi. Otworzył je lekko, ewentualnie przepuszczając Kaeri.

Spoiler

AAAAA
Z przerażenia, i braku tlenu odkopnęłam mężczyzne z całej siły!

Spojrzałem na to wszystko..
Przygotowałem się na każdy wyjątek..
Najprawdopodobniej, jeśli mnie zaatakuje szybkim podbiegiem to wyskoczę w górę i lądując przygniotę go do ziemi..
Muszę się też upewnić, że to nie zwykła osoba, tylko ktoś niebezpieczny..
Te kosy pewnie coś oznaczają, starałem się też mieć na nie oko..
Zacząłem robić małe kroki, jakby nic się nie działo.. Wciąż zwracałem uwagę na cień i kosy...

Zrobiłem także parę oddechów i wydechów, na ochłodzenie organizmu..
Nie wiedziałem co w tej sytuacji zrobić, więc po prostu myślałem nad każdym scenariuszem na który się przygotowywałem, nie wiedząc czy to się zdarzy czy nie..

Zachowanie nieznajomego było oczywiście podejrzane, jednak chłopak był zbyt zmęczony żeby głowić się nad tym czy nie jest to pułapka lub jakiś inny przekręt. Wszedł więc przez drzwi myśląc tylko żeby jak najszybciej dostać się na powierzchnię.

Początek

Emily kopnęła mężczyznę z całej swojej siły, łamiąc mu żebro i odtrącając od siebie.
Przez chwilę, ani Emily ani anorektyk nie mogli nic zrobić, bo ta musiała złapać potrzebne powietrze, a ten właśnie miał złamane żebro
i od razu nie wstanie. Pora na decyzje. Co robić?

Fennock zauważył, że cienia już nie było. Niektóre kosy odleciały z powrotem do swojego gniazda w pobliskim drzewie.
Ta dziewczyna, Catherine też zdawała się być dość podejrzana w oczach Fennocka. Może ona też wie coś o tym całym wydarzeniu?

Catherine wpatrywała się w satyra jak ćma w lampę.

Kaeri wszedł przez drzwi, ale nie zastał tam drabiny.
Tylko... pokój z anorektycznym trupem i toną drewna.




Killet Nigredo

Killet szybko ZATRZASNĄŁ metalowe drzwi i odchylił zamek, żeby wyglądał znowu na naprawiony.
Wyjął klucz i jak najszybciej zamknął drzwi dzięki niemu.

- Twoją nagrodą jest... wiem, że trochę takie nadużywane, ale...

- Śmierć! Kha...

Zdusił śmiech i zapalił papierosa, trzymając ogień przez jakiś czas i wskrzeszając trupa.
Trup zaczął powoli ruszać palcami, a później jęknął trupio. A później RZUCIŁ SIĘ trupio na Kaeri, łapiąc go z całej siły za ramiona, wyglądając jak przytulas. Niestety ta teoria okaże się nieprawidłowa, gdy zombie wali głową o ramię Kaeri i próbuję się w niego wgryźć z całej siły!

Spoiler

Wzięłam coś, co było mi podręką (oprócz lampy) i znowu zmieniłam jego ostrość tak, by mógł coś uciąć i rzuciłam w głowę mężczyzny

Spojrzałem na Catherine..
Hmm, niee...
Wziąłem głęboki oddech, i ruszyłem przed siebie używając minimalnej mocy i biegnąc..
Nie mogę brać tego do ryzyka by zostać zaatakowanym z zaskoczenia, czasami patrzyłem przez ramię za siebie by sprawdzić czy coś się nie dzieje za mną..