Początek

Emily podniosła kamyk, naostrzyła go dość mocno i z całej siły rzuciła nim w głowę starca.
Kamień przebił jego głowę i uśmiercił go, wydając ostatnie bardzo agresywne starcze jęki.
To było coś.

Fennock oddalał się już od Catherine w stronę lasu. Nic nadto ciekawego nie znalazł, jak na razie.

Biegłem dalej, rozglądając się za czymkolwiek ciekawszym od liści i drzew..

Spoiler

Ciężko dysząc, biorąc lampę zaczęłam uciekać do miejsca, gdzie znalazłam szkielet i tą lampę.
Chciałam jak najszybciej wydostać się stąd, bałam się jak cholera, miałam nadzieję że jestem niedaleko wyjścia.
Bo tylko tego pragnęłam w tamtym momencie.

Carrie wyszła z pomiędzy drzew na polanę. Uśmiechnęła się do siebie, patrząc na kosy na drzewie. Było spokojnie i były ładne drzewa kolorowe, dwójka ludzi, liście kolorowe i jakaś budka. 'Z-zaraz! Dwójka ludzi? Ale od miasta jest kilometr!' pomyślała dziewczyna nieświadomie przechylając w bok głowę.
Nim zdążyła zareagować, chłopak wbiegł w las, zostawiając dziewczynę samą.
Carrie, nie chcąc by tamta się zgubiła, ani nic w tym stylu wyszła z cieni drzew.
- Hej. Wszystko dobrze?
'Jak może być cokolwiek dobrze, kiedy leży się pod jakąś budką, w lesie, pozostawiona przez chłopaka?'

Początek

Fennock, biegnąc tak szybko nie mógł zobaczyć zbyt wiele detalów.
Jak na razie, po prostu widział drzewa, głazy i kwiaty obok niego. Nic nadto ciekawego.
Oprócz szelestu kopyt o trawę i ściółkę leśną, to było bardzo cicho...

Emily wróciła z łatwością do szkieletu. Mogła wybrać drogę wprost, wrócić do miejsca z anorektycznym facetem lub wrócić w stronę wejścia na parking.

Kaeri wiedział, wiedział że nie może ufać temu debilowi. Ale nie, musiał akurat wyłączyć w ów momencie swe logiczne myślenie i zaufać mu. Przeklął w swoich myślach za to, iż dał się mu tak łatwo złapać niczym ryba na haczyk.
- Uh... ok? - Rzucił trochę głupawo, jakby "nie ogarniając", a następnie dotknął truposza starając się zamrozić truposza, przede wszystkim jego głowę i dłonie. Nie chcę go oczywiście całościowo zamrażać aby nie nadużyć swych mocy.

Spoiler

Poszłam do wejścia na parking, może tam będzie jakieś inne rozwidlenie? Modliłam się o to w duchu, żeby tak było, i doprowadziło mnie do wyjścia.

Spowolniał i wziął parę oddechów, by odpocząć i dać jego nogom też odpocząć..
Rozejrzałem się dookoła by zanalizować sytuację..

Początek

Kaeri został ugryziony z całej siły szczęki zombie tuż zanim chłopiec mógł zamrozić jego głowę.
Auć.
Zombie, przyczepiony szczęką do ramiona Kaeri był unieruchomiony kompletnie i nic nie robił. Jakby po prostu umarł.

Emily wróciła obok wejścia na parking. Znalazła tam Collina bez jednej dłoni i drogę prowadzącą w lewo i wprost.

Fennock się zatrzymał. Odpoczął. Było chill. Przyglądając się otoczeniu mógł porównać sobie większość drzew do drzew podobnych do akacji.
Widział też, że ktoś niedawno szedł drogą od prawej do lewej w tym lesie.




Killet Nigredo

Killet wrzucił cichaczem zapalonego na nowo papierosa do pokoju za kraty w metalowych drzwiach,
gdy Kaeri zmagał się z zombiakiem.

Po kilkunastu sekundach pokój zaczął płonąć intensywnie, paląc skórę i ciuchy Kaeri, jak i zombiaka z zamrożoną głową.

- Ciekawa moc. Szczerze, to wszystko to wyszło lepiej, niż się spodziewałem.

- Co ja robię... Nudnym złoczyńcą jestem, co nie?

Zakrył czoło dłonią, oddalając się lekko od metalowych drzwi.

- Ale teraz nie mam papierosa. Fuck....

Syknąłem z bólu. Co ja takiego zrobiłem w poprzednim życiu, że jestem teraz tak karany?
Fakt, że straciłem dłoń nie jest zadowalający, ale przynajmniej jeszcze żyję.
Wziąłem kilka głębokich oddechów i postanowiłem ruszyć do wyjścia. Jestem sam.
Zno~
Kiedy podniosłem wzrok znad ziemi zauważyłem znajomą dziewczynę. Myślałem, że uciekła z pozostałymi.

Ruszyłem śladami osoby, idąc powoli i oddychając gotowy na wszystko..
No, teraz to na pewno mnie nikt nie goni..
Szedłem lekkimi krokami, rozglądając się..

Spoiler

Gdy zobaczyłam Collina, w przerażeniu przez tamtą sytuacje uciekłam do wejścia na wprost

Josephine
Josephine obudziła się na zniszczonym parkingu i usiadła wycierając twarz i ubrania z szarego pyłu betonu.
Pierwszą rzeczą którą zobaczyła była dziura w podłodze znajdująca się niebezpiecznie blisko jej głowy,
a że nie widziała żadnej innej drogi, niewiele myśląc wskoczyła do niej.
Nie była to najlepsza decyzja i poobijała sobie kolana, ale hej, przynajmniej jeszcze żyje, chociaż nadal nie widzi stąd wyjścia! lekko kulejąc zaczęła iść przed siebie.

Początek

Josephine obudziła się najpóźniej z całej gromady. Ominęło ją... dość sporo.
Zobaczyła wejście do ścieków nieopodal jej jak i Collina, wulkan, któremu brakowało dłoni.
Widać było dokładnie, że dużo się tutaj zadziało.

Emily w tym czasie poszła ścieżką na wprost od wyjścia z parkingu.
Jak na razie, nic ciekawego nie widziała, ale ścieżka prowadziła dalej i dalej, prawie bez końca, jak się zdawało.
Na szczęście lampa naftowa umożliwiała jej zobaczyć cokolwiek w tym mroku.

Podążając za tropem, Fennock zauważył na dosłownie maks. dwie sekundy białowłosą postać z rogami i bogatą szatą idącą w ten sam kierunek,
co Fennock, ale tak jakby po prostu zniknęła. Gdy satyr mrugnął, zobaczył przed sobą tą samą osobę, z długim i smukłym ostrzem wycelowanym tuż obok szyi Fennocka. Te rogi okazały się być po prostu częścią ornamentu, którym jest maska. Na ciele wojownika były liczne bandaże z nasiąkniętą krwią. Największy z nich był owinięty na całym prawym ramieniu, który nie trzymał ostrza.



???

Postać wzięła lekki wdech i powiedziała delikatnym głosem:

- Chciałbym się spytać, kim jesteś i jaki jest twój cel?

Niewzruszony wojownik trzymał pewnie ostrze tuż obok gardła Fennocka, dając znak, że to on decyduje nad jego losem w tym momencie.

Haah? Nie przypominam sobie żebym widział wcześniej tą dziewczynę.
Może po prostu jestem ślepy, mhh

~...

Przez chwilę ją obserwowałem.
Dzisiaj totalnie nie mam humoru..

Spoiler

Przełknęłam ciężko ślinę. Wzięłam kamień do obrony i szłam przed siebie.
Jak coś mnie napadnie - to będę się broniła.
Oświetlałam sobie drogę lampą.

Josephine

Josie była trochę przytłoczona tą całą scenerią. Nigdy nie była rannym ptaszkiem, ale czy naprawdę aż tyle działo się kiedy spała?
Stanęła jak wryta wpatrując się w człowieka-wulkan. Ta ręka, a raczej jej brak wyglądało strasznie boleśnie.
Podeszła do chłopaka starając się utrzymać dystans.
- Wszystko w porządku? Ty, uh... Twoja... Nie masz ręki. - Wypaliła niezbyt bystro

Dlaczego ze wszystkich osób to musi być on? Ten typ mógł sobie wybrać każdą inną osobę z tej grupy, ale nie. To musiał być cholera on! Chłopakowi odrobinę puściły nerwy, kiedy to zauważył rozprzestrzeniający się ogień. On nie zamierza tutaj zginąć! Nie chcę zostać tutaj żywą pochodnią, bo jakiś debil postanowił grać "złoczyńcę". Starając się ignorować ból w ramieniu oraz zmęczenie postanowił to ponownie użyć swojej zamrażającej magii aby zamrozić pokój a tym samym ugasić pożar. Wiedział, że nadmiar magii może zagrozić mu ponownym zamrożeniem, ale czy miał jakiś wybór? Nie. Tylko w ten sposób może uratować swoje cztery litery. Przy okazji również starał się narobić hałasu, (walenie w ścianę, ewentualnie krzyk) może ktoś usłyszy to i postanowi mu jakoś pomóc? Może ktoś z tej grupy jest.. dobry?

Otworzyłem usta, a następnie szybko je zamknąłem. Gdyby dziewczyna wiedziała co się tutaj stało, pewnie także uciekałaby jak reszta. Ta wizja nieco poprawiła mi nastrój. Wyobraziłem to sobie w dosyć zabawny sposób.
Machnąłem ręką

~Mały wypadek

Powiedziałem to tak, jakby nic się nie stało. A wcale nie czułem się dobrze z powodu utraty ręki