Josephine

Zmarszczyła brwi słysząc wypowiedzenie człowieka-wulkanu. Czy on sobie drwi, czy po prostu nie chce sympatii?
- Och, nie no, nic się nie stało, tylko odpadła ci ręka. Po co komu są dłonie, no nie?

Ruszyła w stronę wejścia do ścieków i wpatrywała się w ciemność, próbując coś dostrzec. Natychmiast się cofnęła.
Nie ma zamiaru brodzić w wodzie z kanałów! Zaczęła iść wzdłuż ściany, może znajdzie inne wyjście.
- Zamierzasz tak tu sterczeć czy masz zamiar stąd wyjść? - Rzuciła do chłopaka oglądając się za siebie.

-Jestem satyrem, a moim celem jest dotarcie do jakiegoś źródła jedzenia, napitku oraz odpoczynku..-
Spojrzałem na ostrze..
Hmm.. Wolę zostać neutralny jak na razie, chociaż może być niebezpieczeństwem..

Carrie odetchnęła i uśmiechnęła się.
-To dobrze. Wydaje mi się, że jesteśmy jakiś kilometr od Sagi, czy coś koło tego. Ale poza tym to nie mam pojęcia, gdzie dokładnie.
Wydawało jej się, że nieznajome jest zdezorientowana. Przynajmniej tak wyglądała.
-Mów mi Carrie.

Początek

Emily, po wielu minutach łażenia ścieżką zauważyła malutkie promienie światła przenikające z sufitu w oddali.
Gdy przybliżyła się, zauważyła drabinę i właz kanałowy, przez który przenikało owe światło.

Kaeri postanowił nie przejmować się bólem i po prostu walił dalej lodem w cały pokój.
Prawda, w końcu ugasił pożar, ale konsekwentnie też zamroził cały pokój, i w tym samego siebie. Cały pokój stał się po prostu wielką kostką lodu.
Chłopiec nie ma dużo czasu. Nie może oddychać, a szok termiczny, jaki doświadczył natężył ból z ugryzienia i tamtego ognia co najmniej trzykrotnie.



Killet Nigredo

Killet odwrócił się do drzwi i Kaeri.

- I nawet ciało się zachowa... Będziesz super zombie, żeby dać ci jakieś słowa pocieszenia.

Westchnął i oparł się o ścianę, robiąc się nagle jakiś smutny i patrząc w szczochowate wody ścieków.



???

Postać nadal trzymała ostrze pewnie, ale jej pozostałe części ciała się odrobinę rozluźniły.

- Nie kłamiesz, ale wolisz zachować pewne tajemnice dla siebie.

- Mogę ci zapewnić to, czego chcesz razem z twoim bezpieczeństwem.

- Ale musiałbyś mi złożyć przysięgę. Jestem Wushan, i tworzę królestwo.

Spoiler

Oh! To jest wyjście? W KOŃCU!
Wdrapałam się po drabinie, próbując otworzyć właz (chyba że Emily może wejść bez problemu, to po prostu tak robi)

Woho, nie wiedziałem, że ma taki charakter! Po wyglądzie oceniałem ją na niepewną siebie dziewczynę. Najwyraźniej pozory mylą.

~No idę, idę..

Przyspieszyłem kroku idąc za dziewczyną. Usłyszałem niepokojące dźwięki z ścieżki na lewo.

~Chyba ktoś też ma pecha w życiu.

Powiedziałem bardziej do siebie. Tak więc - wybrałem się właśnie w miejsce dziwnych odgłosów.

~Zamierzasz tu tak sterczeć, czy masz zamiar stąd wyjść?

Powiedziałem, naśladując ton jej głosu i uśmiechając się.

-Więęęc, szukasz czegoś? Zgubiłaś się? Mogę Ci jakoś pomóc?
Carrie, powiedziała z leniwym uśmiechem, przenosząc ciężar z nogi na nogę.

Josephine

Skręciła w lewo za jej towarzyszem.
Wbiła wkurzone spojrzenie w chłopaka kiedy usłyszała że ją przedrzeźnia.
Po chwili odwróciła wzrok i próbowała się zasłonić włosami by ukryć uśmiech.
- Cwaniak z ciebie, co?

Przyspieszyłem.

~Cwaniak i złośnica.

Może tu jest właśnie wyjście?
Albo jakiś gościu ma kłopoty?

~Tego jeszcze nie było.

Początek

Emily wyszła z powodzeniem ze ścieków, przestawiając właz na bok opustoszałej ulicy Saga.
Właśnie, Emily znalazła się w Saga. Było tutaj strasznie cicho, jak na takie wielkie, zniszczone miasto.
Na śmietniku nieopodal, widziała jakąś zakapturzoną postać podrzucającą sobie co chwilę kość do grania.
Idąc w lewo byłoby wyjście z miasta.

Collin i Josephine idąc w stronę głosów zauważyłby, że nagle ustały. Stawały się coraz bardziej ciche... I nagle ich po prostu nie ma.
Napotkała na swojej drodze zasmuconego Killeta.



Killet Nigredo

Killet odwrócił się do Collina i Josephine.

- Hej. Przeżyłeś... i ty, dobrze was widzieć.

- Twój... przyjaciel jest w kłopotach. Słyszałeś te krzyki? Nie mogę za dużo sam zdziałać, i chyba coś się tam stało.

- Ugh... Czuję się za stary na to. Ufasz mi na tyle, żebym z tobą poszedł czy chcesz sam sprawdzić, eh?

Mówił dość zaniepokojonym i zmęczonym głosem. Odwrócił się w drugą stronę - dalej w ścieki i westchnął.
Zapalił kolejnego papierosa.

-Mhmm. Brzmi jak początek wielkiej współpracy..-
Powiedziałem dalej patrząc na ostrze, tuż po tym spojrzałem się na ,,Wushana''.

Spoiler

Tak! Nareszcie!
W tamtej chwili nie obchodziło mnie to, że jestem całkowicie oddalona od grupy z którą się obudziłam. Nie chciałam tam wracać, byłam już na powietrzu, a sama nie wiem co by mnie tam jeszcze spotkało, gdybym tam weszła jeszcze raz.
Skoro ten gostek, który nie miał ręki odmroził się, to powinien sobie poradzić. Chociaż.. strasznie szkoda było mi chłopaka który uratował mi dupę przed wybuchem. Miałam nadzieję, że nic mu nie jest, i wkrótce dostanie się na powietrze.. Z jego mocą powinien sobie.. poradzić..
Gdy w końcu postawiłam swoje nogi na ulicy miasta, ogarnęło mnie dziwne uczucie. Było tu, pusto..
W każdym razie, to nie był problem! Mogłam stąd wyjść, bo niedaleko było wyjście z tego miasta, chociaż gdy zobaczyłam dziwną, zakapturzoną postać podrzucającą kości do gry, stanęłam w miejscu przypatrując się jej z zaciekawieniem. Oczywiście byłam od niej trochę dalej, i nie zamierzałam tego zmieniać. Bałam się, że postać może zrobić mi krzywdę. Patrzyłam na gościa, ściskając trochę mocniej kamień i lampę, którą miałam w dłoni z tych obrzydliwych kanałów ściekowych. Patrzyłam na postać w oczekiwaniu na to, co dalej postąpi.

Wyczuwam jakiś spisek. Jestem pewien, że on miał z tym wszystkim coś wspólnego.

~Idziesz z nami.

Wolę nie ryzykować. To nie jest tak, że ufam mu jakoś szczególnie ale..

-O-oh...Ymmm. To może, gdzieś chcesz dotrzeć czy coś? No oczywiście jeśli chcesz możesz iść po prostu za mną czy coś.

Powiedziała zmieszana, czerwieniąc się na twarzy. No bo jak zareagować na taką sytuację?
Carrie odwróciła wzrok i potarła swój nadgarstek niepewna co zrobić.

Początek

Postać zwana "Wushan" nadal trzymała ostrze blisko szyi Fennocka.

Zakapturzony facet nadal podrzucał kością do grania, ignorując Emily.



Killet Nigredo

Killet zdawał się zniechęcony, i westchnął zmęczony.

- Ugh... No dobra.

Nadal paląc, wstał i wyprostował się w miarę, kierując się w prawo - stronę odwrotną od ścieżki z powrotem do parkingu.
Zaczął iść w tą stronę razem z Collinem.

- Hm... Mam moc wskrzeszania zombie, tak jakby co.

- Wiem, wiem. Nie polepsza to mojego wizerunku typowego bandyty, ale wolałbym powiedzieć.

I tak właśnie wrócił do swojego typowego garba.



Wushan

Postać nadal trzymała ostrze pewnie.

- Ja również.

- Powiedz tylko, że przysięgasz pomóc mi w moich celach. Możemy wtedy być pewni wszystkiego.

-Zależy jakie są twoje cele..-
Spojrzałem na tą postać, znowu patrząc na ostrze..

Spoiler

Przełknęłam ciężko ślinę. Uhh, w końcu wzięłam się na odwagę i podeszłam trochę bliżej gostka.
Kamyk i lampa to jakaś broń, może się przydać.

~Mhm.

Nie wiem czy dobrze zrobiłem. Co jeśli jestem zbyt naiwny?
Utrzymując jakiś odstęp od palacza, starałem się zachować ostrożność.