[1]Fanfiction ©
[2]Postacie ©
[3]Informacje
[4]Aktualizacja
[5]Polecane Fanfiction©

a dit :

(©) by Tomiek

Prolog(część 1)-Widząc ciemność

-Czemu tutaj jest tak ciemno?!-powiedział czyjś zdziwiony głos.
-Co to za miejsce?Czy ja...-tu istota nie wiedziała co powiedzieć.
-Nie,napewno nie zjadł mnie kot!Jeszcze wczoraj...no tak!Poszedłem spać-wykrzyknął jak można było się domyśleć głos młodego samczyka myszy "Grasshopper".
-Więc ja...ja śnię?-młody osobnik odpowiedział sobie w myślach,nie będąc do końca pewnym.
-No dobrze,ale czemu tutaj jest tak ciemno?Przypadkiem nie powinno mi się coś śnić?-mysz była zdezorientowana.
W pewnej sekundzie przeszył go przerażający strach,mając wrażenie,że jest jakimś dzieckiem,które kilka metrów od niego siedzi skulone w kącie.
Nagle usłyszał płacz, był to dziecięcy płacz.Długo nie myślał.Wpadając na coś kilka razy pobiegł tam,gdzie podpowiadała mu intuicja...


Prolog(część 2)-Widząc światło

-Nic nie widzę...,przydałoby się światło!-młody samiec był zirytowany tym,że nie może znaleźć drogi do zapłakanego dziecka.
Ku swojemu zdziwieniu z ciemności wyłoniło się jasnożółte światło...światło czyjejś nocnej lampki,które oświetliło jak się okazało czyjeś pomieszczenie.
-Moja wyobraźnia jest dziwna.-pomyślała mysz,biegnąc już lekkozdyszana w stronę schowanej postaci koło szafki nocnej,na której stała świecąca lampka.
K-kim...jesteś?-zapytał głupio młodziak,wiedząc,że ludzie,przynajmniej zwykli nie rozumieją zwierząt.
W głębi duszy czuł,że dziecko odpowie mu na dręczące go pytania.
-Hę?-burknęło dziecko,po czym dodało:
-Ktu to jest?Pokaż się!
-T-tu jestem!Siedzę na twojej stopie.-powiedziała niepewna siebie młoda mysz.
Dziecko wyjrzało spod kolan nadal skulone,patrząc na szarą myszkę z białym,jak śnieg brzuszkiem i ciemnoniebieską chustą przywiązaną na szyi.
-J-jednak mnie słyszysz!-wykrzyknął głośno zadowolony z siebie,wciąż nieśmiały samczyk.
Dziecko wytarło zapłakane oczy,mówiąc:
-Dziwi cię to?Tutaj zwierzęta i ludzie potrafią się porozumiewać,lecz...-tu dziecko przerwało i znów zaczęło płakać.
-Czemu płaczesz?Co się stało?-przejęła się mysz.
-J-ja straciłam swojego przyjaciela Pana Gricka.Zabrali go,Oni go zabrali!-powiedziała jak można było sie domyśleć zasmucona dziewczynka.
-Nie płacz...proszę-mysz szybko podeszła bliżej i polizała ciepłym,wilgotnym języczkiem dłoń dziewczynki,jakby chciała powiedzieć:"Wszystko się ułoży,pomogę ci w tym.",lecz nadal miała mnóstwo pytań.Młody samiec chciał ją jeszcze o coś zapytać,ale zauważył,że usnęła.Po chwili położył się obok niej.Zasnął.Oddychali spokojnie z lekkim uśmiechem na twarzy,jakby znali się od dawna.


Rozdział 1(część 1)-Nowy dzień

Nastał ranek.Promienie słońca prześwitywały przez zniszczoną zasłonę koloru pomarańczy,ocieplając chodź trochę pomieszczenie,w którym spała mysz i dziewczynka.Padał śnieg,zaczęła się zima.Mysz powoli się budziła,lekko ziewnęła i otworzyła zaspane oczy.Rozejrzała się i zdziwiona zauważyła,że nadal jest w tym pomieszczeniu.
-Czy ja nie powinnienem się obudzić?O co w tym chodzi?-pomyślał zakłopotany samiec,po chwili dodając:
-Mam pomysł!Obudzę dziewczynkę i wszystko mi ona wyjaśni.
-Hej obudź się proszę,to nie może czekać!-powiedział szybko młodziak.
-Ekhem,ekhem- młoda dziewczyna kaszlnęła i przewróciła się na drugi bok.
-N-no szybko...wstawaj!Nie żartuje sobie!-ponaglał ją młody samczyk.
-Hę?C-co się stało?-odpowiedziała zaspana dziewczynka,po chwili wstając.
-Musisz mi odpowiedzieć na kilka pytań...proszę!-powiedziała zdenerwowana mysz,dopowiadając:
-Najpierw chciałbym wiedzieć jak masz na imię,bo nie wiem ,jak zwracać się do ciebie.-powiedziała ciekawska mysz.
-Nazywam się Eliza...,a ty droga myszko jak masz na imię?-grzecznie odpowiedziała.
-N-nazywają mnie Hugon-odpowiedziała mysz.
-Więc Hugo...-przerwała,dodając zaraz:
-Mogę cię tak nazywać?-powiedziała z miłym uśmiechem na twarzy.
-O-oczywiście Elizo-uśmiechnęła się mysz.
-Do rzeczy...o co chciałeś mnie zapytać?-powiedziała Eliza.
-Czemu ja nadal śnię?Nie powinienem się już dawno obudzić?-powiedział zmartwiony Hugon.
-Wiesz...sczerze to sama nie wiem.Pamiętam tylko,że bardzo chciałam,aby ktoś mi pomógł odnaleźć
Pana Gricka i pokonać tych wstrętnych ludzi,którzy zabierają naszych Towarzyszy Duchowych.
Przez nich "u nas" panuje nieporządek i chaos.
-Wstrętnych ludzi?Towarzysze Duchowi?Co to jest i gdzie znajduje się "u nas"?-odparł mający wiele pytań Hugo.


Rozdział 1(część 2)-Rozmowa

-Miałam na myśli ludzie z północy,są bezwzględni i silni...porywają Towarzyszy,aby czerpać z nich siły duchowe-odpowiedziała wciąż zasmucona Eliza,pamiętając o porwaniu Gricka.
-To przez nich panuje chaos?-Hugon chciał dowiedzieć się jak najwięcej.
-Tak...niestety.-odparła dziewczynka,dodając szybko z żalem na twarzy,jakby to była jej wina,że Ludzie z północy tutaj przybyli:
-Więcej o nich nie wiem.
-N-no dobrze...,a co to za miejsce i gdzie mieszkasz Elizo?-wciąż pytał młody Hugo.
-To miejsce jest małym miasteczkiem,które zwie się Miastem Yahy(czyt. Jahy),leżące obok głównego miasta Puresoul-powiedziała z dumą Eliza.
-Towarzysze duchowie to zwierzęta-duchy,które pojawiają się wraz z narodzeniem dziecka i są przyjaciółmi do końca życia,nic więcej nie wiem na ten temat,ponieważ miałam dowiedzieć się więcej wraz z ukończeniem 15lat...niestety mam dopiero 13.-odpowiedziała od razu na następne pytanie,jak się okazało nastolatka.
-Czyli wychodzi na to,że ja nie śpie,tylko w jakiś oczywiście magiczny sposób przeniosłem się do kompletnie nieznanego mi miejsca i nie wiem co dalej robić-powiedział zdenerwowany Hugo,który jak na realistę-mysz przystało nie wierzył w inne,bardzo odległe "światy".
-Chyba...tak-powiedziała zmartwiona stanem Hugona Eliza,mówiąc jeszcze z lekkim,pobłażliwym uśmiechem na twarzy:
-Może wyjdziemy na spacer i nabierzesz świeżego powietrza na dalsze rozmyślenia?Co ty na to?
-Hmm...to jednak dobry pomysł,przy okazji dowiem się jak wygląda twoje rodzinne miasteczko-odpowiedział już nieco spokojnieszym,ale za to podekscytowanym głosem samczyk.


Rozdział 2(część 1)-Przygotowania

-Pójdz na dół schodami i poczekaj,a ja zaraz przyniosę Ci czapkę i szalik,bo na dworze jest zimno.-powiedziała ciepłym głosem Eliza.
-Dobrze.-odpowiedział Hugo.
Dziewczyna zaczęła szukać rzeczy dla samczyka,a Hugo zszedł po schodach na dół.Zauważył,że na pierwszy rzut oka w domu oprócz Elizy nikogo nie było.Czekał na przyjaciółkę zastanawiając się gdzie są Jej rodzice.
-Widocznie poszli do tak zwanej pracy,jak to "u mnie" robili dorośli ludzie.-pomyślał lekko zaniepokojony.
-Hugo!-krzyknęła dziewczynka.
-Co się stało?!Nic ci nie jest?!-wystraszyła się mysz.
Nie nic,a co miało się stać?!-krzyczała z góry Eliza.
-To dobrze,ale nie strasz mnie tak następnym razem!Myślałem,że coś ci się stało!-powiedział wrażliwy samiec.
-Przepraszam,już nie będe,a przy okazji znalazłam szalik i czapkę...już idę!-odpowiedziała.


Rozdział 2(część 2)-Pierwsza zima

Eliza szybko zeszła po schodach,wręczyła ciepłe ubrania Hugonowi i sama zaczęła się ubierać.Sciągnęła z wieszaka kremowy płaszcz z futerkiem i włożyła go na siebie,potem ubrała białą czapkę i rękawiczki.Sam Hugo czekał już ubrany koło drzwi.
-Elizo no chodź,prędko...proszę!Nie mogę się doczekać wyjścia!-krzyknął samiec.
-Już jestem.-otworzyła drzwi,otwierając drogę białemu kolorowi śniegu.
Zamknęła drzwi od domu na klucz i razem wyszli.
-Przypomniało mi się,że nigdy nie wychodziłem na dwór w czasie zimy.Tu jest tak pięknie.-powiedział Hugo,patrząc w oddali na pokryte śniegiem domy,drzewa i krzaki,które tworzyły piękną panoramę miasta.
-Z daleka jest piękny widok,zgadzam się-powiedziała nastolatka.
-Nie wiedziałem,że twój dom znajduje się dalej od innych mieszkań-powiedział lekko zasmucony Hugo.
-To nic...przynajmniej tu je...było cicho,dopóki...no wiesz...-odparła zawiedziona Eliza.
-Tak,wiem.Przykro mi.-odpowiedziała mysz.
-Co się stało,to się nie odstanie.Prawda?Chodź oprowadzę cię po miasteczku i opowiem legendę o nim.-powiedziała,chwytając lekko Hugona za karczek i kładąc go delikatnie na swoim ramieniu.


Rozdział 2(część 3)-Popatrz...miasteczko Puresoul

-Wygodnie Ci?-powiedziała wymuszonym uśmiechem Eliza.
-Tak,bardzo.-odpowiedziała mysz,nie zdając sobie sprawy z uśmiechu dziewczyny.
-To dobrze...Jak widzisz w naszym małym miasteczku jest kilkanaście domów jednorodzinnych i kilka bloków...szarych,zniszczonych bloków.Przynajmniej domki ładnie wyglądają,ale jak długo jeszcze?-opowiadała nastolatka Hugonowi.
Hugo nic nie odpowiadała,tylko spoglądał tu na domki rodzinne,tu na bloki i na niebo...
Wydawało się takie lekkie,czyste,bez żadnej skazy i miało jasnobłękitny kolor.
-Spoglądając w niebo nie pomyślałbym,że ten jakże normalny świat jest pogrążony w chaosie-pomyślał samiec...,jak poźniej się okazało "głośno".
-T-tak,masz rację-odpowiedziała Eliza,patrząc na zdziwioną młodą mysz.
-J-ja znowu myślałem na głos?Przepraszam.-powiedział speszony Hugon.
-Yhym-burknęła dziewczynka,dodając po chwili:
-To teraz czas na...opowieść o naszym mieście i tajemniczej myszcze,która miała piękne,długie białoróżowe włosy.
-Białoróżowe włosy?-powiedział zdzwiony samczyk.
-Tak,ponoć takie miała.-odpowiedziała Eliza
-Mam głupie pytanie...czy Ona żyje?-powiedział zaciekawiony Hugo.
-Nie wiadomo...-odparła Eliza i zaczęła po chwili opowiadać.


Rozdział 3 (część 1)-Narodzona

Kilkadziesiąt lat temu nie było tu żadnych ludzi i budynków mieszkalnych,tylko zielone polany,rozciągające się aż po horyzont,a gdzie niegdzie drzewa i krzewy owocowe.W gęszczu trawy mieszkała kolonia mysz...zdrowych,przyjaznych mysz,które współżyły z naturą.
Któregoś razu urodziła sie białobrązowa samiczka,mająca kilka kępków białoróżowych włosów na głowie.
Czas mijał...i mijał,drzewa co wiosnę zakwitały,potem rodziły owoce i na zimę znowu były krzywe,gołe i nudne,pozbawione życia.
Myrshka,bo tak miała na imię różowowłosa mysz dorastała,jak każdy z kolonii,aż w końcu stało się coś nieoczekiwanego.Samiczka siedząc oparta o pień drzewa przypadkiem stworzyła małą,białą duszyczkę o kształcie podobnym do młodego niedźwiadka,który gonił motyla.Sama nie dowierzała,wpatrując się w zwierzę znadujące się kilka centymetrów nad jej łapkami.Nagle młody niedźwiedź obrócił się w stronę Myrshki mrążąc zabawnie młode oczy,po czym uśmiechnął się i zniknął,tak szybko jak się pojawił.
Myszka nie wiedziała co robić,ale głęboko czuła,że jeszcze spotka ją coś tak niezwykłego.Po chwili namysłu postanowiła wrócić do domu i pobawić się z innymi młodymi myszami ze stadka,aby spróbować zapomnieć o tym incydencie.


Rozdział 3(część 2)-Zachwiany grunt


-Podaj do mnie!-powiedziała jakaś młoda mysz.
-Nie,bo do mnie!-powedziała inna.
-Hahaha!Ona jest moja!-krzyknęła Myrshka,zabierając kulkę zrobioną z trawy i błota spod nóg kremowej myszy.
Myrshka okiwała wszystkich i z dużym impetem strzeliła w bramkę zrobioną z pajęczyny...trafiła.
-Dzisiaj mam szczęście.-powiedziała.
-Brawo.-powiedziała ta sama kremowa mysz.
-Dziękuje.-uśmiechnęła się Myrshka,po chwili dodając:
-No to gramy dalej,tak?
-Oczywiście-krzykneli równocześnie wszyscy grający.
Po chwili mysz z czarnym futerkiem zabrała komuś piłkę i podała do Myrshki.
Już miała strzelać,gdy ziemia się nagle zatrzęsła.
-To jest zły znak-pomyślała różowowłosa.
-C-co się dzieje?-jęknął młody samczyk.
-Lepiej wracajmy do domu.-powiedział ktoś inny.
Nieoczekiwanie nad trawą pojawiły się jakieś duże kształty.
-Na ramieniu każdej z tych istot można było zauważyć czarną,jak otchłań bez dna mysz z rogami i maską gazową.
-T-to ludzie!...Uciekać!-Krzyknęła przerażona biała mysz.
-Muszę coś zrobić!-pomyślała Myrshka.
-Już wiem!-dodała.
Samiczka spróbowała przywołać jakąś postać,tak jak to zrobiła z niedźwiadkiem,tylko tym razem większą i silnieszą.Zamknęła oczy i wyobraziła sobie wychodzącego z trawy ogromnego węża,z wdzięcznym kapturem i czarnymi oczami.Widziałą stworzenie wyraźnie...widziała jak się zbliżało,a po chwili było koło niej.
Strasznie bolała ją głowa i poczuła cieknącą,ciepłą krew z nosa.Otworzyła oczy i prawie upadła.
Przestraszona przez olbrzymią kobrę.Chciała uciekać,aby bezpiecznie schować się w trawie,gdy poczuła zimną stal na karku.Zemdlała.


Rozdział 4(część 1)-Różowa kokardka i czarnoczerwony hełm
~Na stronie 2.


Rozdział 4(część 2)-Chwila radości
~Na stronie 3.

Postacie:

• - Główni bohaterowie
• - Bohaterowie pierwszoplanowi
• - Bohaterowie drugoplanowi
• - Bohaterowie epizodyczni


•

a dit :

Młody samiec z gatunku myszy "Grasshopper"(pl."Konik polny").
Ma na imię Hugon(większość zwraca się do niego "Hugo"),potrafi rozważnie myśleć,jest nieśmiały,wrażliwy i potrafi pomóc.Zaprzyjaźnił się z Elizą.

•

a dit :

Pan Grick, sędziwa mysz i przyjaciel dziewczynki.
Na razie nic więcej o nim nie wiadomo,ponieważ został porwany.

•

a dit :

Eliza,dziewczynka,której zabrano Towarzysza Duchowego Pana Gricka.
Bardzo się o Niego martwi.
Przyjacielska,odważna i wrażliwa osoba.
Polubiła Hugona.

•

a dit :

Ludzie z północy.

•

a dit :

Myrshka,młoda mysz,która mieszka na polanie.
Lubi naturę,jest wrażliwa i mądra.Posiada ciekawe umiejętności magiczne.
Postać na razie małoznana.

•

a dit :

Towarzysze duchowi ,którzy opętali ludzi i dzięki ich pomocy próbują władać nad światem.

•

a dit :

Zła do szpiku kości,co kłuci się z jej różowymi dodatkami.
postać na razie małoznana.

•

a dit :

Współwięzień Myrshki,ciężkoranna.
Postać na razie małoznana.

Aktualizacja-16.02.14r. o godz. 18:01


Dodano nowy banner.

Polecane Fanfiction:

Topic-467323 Dzieje Draco Refqium;

Topic-510491 Przygody dwóch myszek;

Topic-450799 Niesamowite przygody Patkalla;

Topic-583230 Mechaniczny Szaman.

Informacja:
Fanfiction'y napisane są w przypadkowej kolejności!
Podlegają też prawom autorskim(©)!