Zinwa

Zinwa się zastanowiła. Kucnęła lekko znowu, uśmiechając się.

- Czy zgadzasz się, że tak się postępuję z istotami, które się komuś nudzą?

Eironeia mogła wyczuć coś niezbyt normalnego kryjącego się w duszy Zinwy, dzięki jej magii. Mogła odgadnąć, że korzysta ona z mroczniejszych typów magii, podobnie jak ona sama.

Eiro wzdrygnęła się. Istotnie, wyczuła coś.
— Co? — przez chwilę musiała przebuforować to, co usłyszała — No, niby nie — Przynajmniej tak jej się wydawało — Ale akurat tego raczej czeka teraz coś lepszego

Zinwa

Ludzkość decyduje o swoim losie.
Cokolwiek mówisz, zgadzam się!
...

- Mogę się spytać, skąd to wiesz?

Espa i Akeyo spali w tawernie nieopodal..

Deko

Tymczasem gdy wszyscy rozmawiali Deko niósł mały stos książek, co chwilę popełniając zły krok.. Nagle ponownie się potknął i zza swych spadających zdobyczy z biblioteki tuż przed upadkiem zauważył Zinwę, która zrobiła na nim dziwne wrażenie z ubioru, tuż po tym od razu się na nią wywalił.

Varanar Alroy

Alroy nie wiedziała, czy czarnowłosy kieruje się w stronę straganów lecz mimo tego nadal zaczęła za nim łazić w nadziei, że może jej nos znajdzie znajomy zapach ryb w tym dużym, nieznanym jej mieście. W sumie, ciuchy też by się przydały. Schowała łuskowate ręce do swoich kieszeń w poszukiwaniu swoich monet.

Wzruszyła ramionami
— Zgaduję! Ale myślę, że wszystko, co zrobiło w swoim życiu dobre, albo niezłe rzeczy dostanie nagrodę! A ten nie zrobił nic złego, chyba nie miał jak nawet? Bo to robak? Więc nie ma jak robić złych rzeczy? Więc to raczej dla mnie pewne, że będzie mu lepiej? — rozgadała się dosyć beztroskim tonem żywo przy tym gestykulując.
Trochę umarła wewnętrznie, kiedy jakiś typek wywrócił się z toną książek na jej rozmówczynię.

Zinwa

Gdy Deko upadł na Zinwe, wydawało się i dla Deko i dla Eiro, że Zinwa zniknęła, a chłopak upadł po prostu na ziemię.
Po sekundzie, mogła być zauważona pod dachem domu Eiro, prze ścianie i za dziewczyną.
Skrzyżowała ramiona i patrzyła na upadłego Deko.

- Rozumiem! - uśmiechnęła się.

- ...Hm.

Deko

-Huh..?-
Co się stało? Widziałem jakąś osobą spadając na nią, ale nigdzie jej nagle nie ma.. Uhh, boże..
Rozglądnąłem się, następnie wstawając, spojrzałem na Eironeię i Zinwę..
Uchwyciłem się za głowę..
To była jakaś magia, czy mi się przewidziało? Poza tym, jaka?
-Umm.. Co się stało?-
Spytał Deko, pomijając słowo ,,pani'', którego zbyt bardzo nie lubiał.
jJakiej magii ona użyła? Nie znam żadnej takiej..

Felix Blackwulf

Spojrzał na chwilę na Alroy.
- Hm. - zaczął od razu coś pisać w notesie, w trakcie zerkając na nią ponownie.

Po jakimś czasie, znaleźli jakiś bardzo biedny stragan z rybami. Tak wygląda szczera robota.
- Hmm... Wiesz może, które z tych ryb są najlepsze? - patrzył na dostępne ryby, i później spojrzał na Alroy, oczekując jakiejś odpowiedzi.

Były trzy dostępne:

Fis'ra - Nazwa pochodzi ze starej mowy syren, co znaczy "Ryba Słońca". Zdaje się być dość pospolita. Z doświadczenia Varanar wiedziała, że jest to ryba, która nie ma zbyt wielkiego smaku (przynajmniej, surowa)

Piskorz Aly - Bardzo małe ryby, które smakują jak kurczak

Karp - Karp

WOAH, CO TO KARP?

Starała się udać, że zniknięcie Zinwy nie zrobiło na niej wrażenia. Mimo wszystko jej usta otworzyły się na chwilę i przyjęły wygląd litery "o".
Po chwili, której potrzebowała do otrząśnięcia się, zaczęła się zastanawiać, czy to "rozumiem" było wyrażeniem aprobaty dla jej poglądu, czy tylko przytaknięciem mającym za zadanie zakończenie tematu.

Zinwa

Zinwa westchnęła.

- Spotkamy się w stoczniach! - kiwnęła głową.

Radośnie zaczęła sobie iść w stronę wybrzeża Renki.

Deko

Nie ma takiej opcji..
Pomyślał Deko z zaciemnionymi zdziwieniem oczami podążające za Zinwą, które jak w miarę się ona oddaliła, zaczęły spoglądać na Eironeię
-Uhh..?-
Tyle potrafił na razie z siebie wydobyć patrząc na Eiro..
...
Deko nagle odwrócił się, i zaczął zbierać książki, już nie patrząc na Eiro..

Uznała, że mimo tego, że jest kobietą, to nie wypada jej siedzieć i patrzeć jak biedny człowiek zbiera książki. Nie dość, że walnął w twardą ziemię, to nadwyręży sobie plecy. Eiro wydawało się, że przez parę sekund udało im się złapać kontakt wzrokowy.
Kitsune zebrała się w sobie dość szybko, podniosła tyłek z kamienia i zaczęła pomagać zbierać książki.

Deko

Po tym jak Eironeia pomogła podnieść jedną książkę, Deko spytał: -Umm, jak się nazywałaś?-

Akeyo

Akeyo obudził się w tawernie, i by ominąć żadnych nieprzyjemnych sytuacji wyruszył od razu z niej..
Nie znał tego miasta za dobrze, chociaż cały dzień w nim przebył.. Co z tego, że w stoczniach..
Wiedział, w jakim kierunku jest stocznia. Więc ruszył w losowy inny kierunek niż tamten, zapamiętując drogę którą wyruszył zaczął się rozglądać po mieście i oglądać jak zachowują się ludzie.

Ludzie w Renki zaczęli się powoli zbierać do centrum miasta na tą 'egzekucję'. Cały dzień przeważnie starsi gadali o niej. O egzekucji, i o dziwnych przybyszach z 'Kharmy'. O wilku mowa...



Kilia

Kilia schowała właśnie swój miecz i zaczęła wychodzić z jednej uliczki przy której był Akeyo. Podniosła worek wypełniony jakimś jedzeniem.
Fel' powinien już wracać. Ale sprawdziłabym, kogo tam zabijają. Westchnęła.

- Oni wszyscy idą do centrum, ta? - zapytała się każdego w okolicy.

Kitsune szybko wcisnęła książkę w ręce chłopaka.
— Eironeia! — powiedziała z dużym entuzjazmem i jeszcze większym uśmiechem.

Deko

-Mhmm! Dziękuję Eironeio, w każdym razie muszę już iść..-
Powiedział i pobiegnął truchtem Deko z książkami, tuż po tym zwolnił bo książka mu spadła, podniósł ją i poszedł dalej!


Akeyo

-Mhmm tak,chyba?-
Powiedział Akeyo patrząc na Kilię..
Hmm, coraz głębiej w ,,środowisku'' ludzi, coraz dziwniejsze osoby..
Skoro wszyscy tam idą.. To też idę popatrzeć..
Akeyo zaczął brać powolne kroki do centrum..

Eiro kiwnęła głową. Patrzyła jeszcze trochę na odchodzącego Deko, jakby pilnowała czy nie zdąży się zabić, nim zniknie za horyzontem. Na szczęście nie potknął się o własne nogi i nie umarł. No cóż. To raczej dobrze, bo Jua na pewno nie chciałaby zastać jakiegoś trupa pod własnym domem. Kitsune otrząsnęła się i zmrużyła oczy. Przypomniało jej się o egzekucji. Ojciec zwykle kazał jej chodzić na takie wydarzenia, by przygotować jej psychikę do zmierzenia się z okrucieństwem władzy, bogów i losu. Posłuszna jego woli, skierowała się do centrum

Kilia

- Mhm. - Kilia zaczęła iść tuż za Akeyo.

P O D R Ó Ż N I C Y

Prawie godzina minęła. Stado istot zebrało się w centrum, gdzie był podest strzeżony przez dwóch wielkich gwardzistów i sami skazani: Młody dorosły, blady mężczyzna z fioletowymi oczami i w większości siwymi włosami. Nosił na sobie jakieś brązowe łachy. Wokół niego wirowała delikatna mroczna aura. Uśmiechał się trochę, spoglądając na każdego zebranego. Druga osoba to była... strasznie dziwna osoba. Podobna do rusałek lub drzewców z bajek, dziewczyna której całe ciało zostało zastąpione dziwnymi białymi drzewcowymi częściami z kilkoma lazurowymi liśćmi. Obok niej stał dość chudy i wystraszony facet z siekierą, który cały czas przyglądał się tej dziwnej istocie. Trzecią skazaną osobą był długowłosy rudy facet z krótką brodą i grubymi brwiami. Był dobrze zbudowany i miał sporo poparzeń na ciele. Nosił jakieś długie białe łachy które wyglądały jakby założył na siebie dywan.

Każdy zaczął od razu szeptać do siebie na temat skazanych. Zdawało się, że większość oczu było skierowanych na mistyczną dziewczynę.