Feal

Feal budząc się w tym niezbyt naturalnym środowisku, nie pamiętając, od razu się przestraszył i spanikował..
Złapał się za głowę, próbując sobie cokolwiek przypomnieć oprócz swojego imienia, lecz nic nie wchodziło ani nie wychodziło z głowy.
I nagle Hyacinth podszedł do niej, czegoś się pytając.
-Co jest kur....
Od razu z instynktów wyjebał z full pety liścia Hyacinthowi, ale potem skumał, że to niezbyt przyzwoite..
-Ahh.. Kurna. Sorry.-
Feal następnie złapał go za ramię, żeby się nie wyjebał..
-Wszystko ok?-

Pip mógł jakoś poczuć pośrednią intensywność ciśnienia w powietrzu i mógł wywnioskować, że byli gdzieś wyżej w terenie. Wiatr pochodził z gór na północ. Rudy odwrócił się do Pipa gdy ten zwrócił się do niego:
- Nie, nie... Jest w porządku. Nie róbmy większego zamieszania. - szybko zaczepił ponownie wzrok na bliskich oczach i twarzy Cynthii.

Widząc, że Cynthia nie odrzuciła jego pomocy, odetchnął z ulgą, i niezręcznie się uśmiechnął, zbliżając się bardziej do niej aby opatrzyć jej oko:
- To... dolegliwość. Spróbuj się zrelaksować. Wszystko będzie dobrze.
Jakoś tak wymierzył ten bandaż wzdłuż twarzy Cynthii i później odwinął trochę więcej, odrywając tą część.
Sam pozwolił sobie odchylić trochę głowę Cynthii lekkim pchnięciem.
- Odchyl lekko głowę...
- I...-
THWACK
- AAA-aaa! - Rudas dostał po mordzie od wilkołaka, wywalając od siebie bandaż i trzymając swoje ręce już przy sobie, sycząc lekko z bólu. Okazuje się, że ten człowiek nie jest zbyt silny fizycznie. Wzdrygnął się, gdy Feal złapał go. Poprawił okulary wolną ręką i wziął głęboki wdech, opanowując się. Wydech, i wdech.
- Tak, tak... Aj... - nieco zdezorientowany okularnik na ten moment nie mógł skupić się na stanie Cynthii.

A gdy o niej mowa...
Lewe oko Cynthii łzawiło, i świeciło się na intensywną czerwień. Jej głowa zaczęła coraz bardziej boleć - niczym młot walący o jej wnętrze co chwilę.
Klękaj, klękaj, klękaj, klękaj!
Mów, mów, mów, mów!
Zaczęła powoli tracić kontrolę nad swoimi akcjami, a głosy w głowie zakłócały te z zewnątrz.
Płomienie zaczęły zbierać się koło dłoni Cynthii... Rudowłosy w końcu spojrzał na jej stan, i głośno westchnął, wyglądając na zdenerwowanego.
- Cholipka. - usiłował się wstać jak najszybciej, i sięgnął po swój łuk...
- Rozproszcie się!- Ehm... Mówcie na mnie Hyacinth!

Spoiler

Cynthia, dość zdezorientowana, postanowiła nie stawiać oporu mężczyźnie i posłusznie wykonywała jego polecenia.
Do czasu.
Hiacynth dostał w mordę od dziwnego wilkołaka. Cindy chciała jakoś zareagować, pomóc rudemu chłopakowi, lecz nagle pojawiły się bardzo niepokojące głosy w głowie, które zakłóciły kompletnie te z zewnątrz. Pojawił się również ten okropny ból głowy, a kobieta powoli traciła nad sobą panowanie. Bała się. Gdy płomienie zaczęły zbierać się koło dłoni Cynthii, postanowiła spróbować jakoś zareagować.
- PRZESTAŃ!! KIMKOLWIEK JESTEŚ, NIE RÓB IM KRZYWDY!! - Kobieta usiłowała podnieść się z ziemi, trzymając się za głowę obiema dłońmi. Użyła Woli Ludzkiej, by spróbować zamknąć nieszczęsne, lewe oko.

Feal

-No e.. Przepraszam jakoś tak wyszło.. Miej się dobrze, do wesela się zagoi.-

Po tym Feal zdezorientowany, tym co się dzieje z Cynthią podszedł do niej.
-Ty babka, wszystko z tobą ok..?-
Wyciągnął do niej prawą rękę z lekko zadziwioną miną.

No więc, Reyri przysłuchiwał się to przez chwilę Hyacinthowi, ale nawet ten rudy koleżka im dużo nie powiedział prócz jakiegoś łącza między przestrzeniami, które brzmiało odrobinę niewiarygodnie dla niego lecz to już z resztą. Gdy rudzielec zaczął się zajmować kobietą to odwrócił on na chwilę swój wzrok w inną stronę, z racji że nie intrygowało go ta jakaś "procedura" z jej okiem. Ba, nawet była dla niego troszeczkę przerażająca. Niestety jak mogło mu się wydawać sytuacja szybko się pogorszyła, kiedy Bóg wie co zaczęło się z ów babką dziać. Rudzielec nakazał się im odsunąć, no i to uczynił chodź bardziej z swojej woli, bo w końcu nie chciał zostać celem jej ognia. Oczywiście nie każdy to uczynił,bo jakiś.. Kot? Pies? Nietoperz? No po prostu jakiś furry zwierz podszedł do niej bliżej, zdezorientowany.
- Hej.. Myślę, że ta babka raczej Ci teraz nie odpowie zwierzakowaty... -

] Po odpowiedzi rudego on przytakował po czym wstał z małym trudem, i odruchowo trzepotnął peleryną. Widocznie są w górach. Nagle Wstał Jeżozwierz i walnał rudego, przez co Pip patrzył. Z zaciekawieniem? A może ze zaimponowaniem? Jeden kij, ale wsm miał prawo Jeżozwierz, gdyż też nie czuje się pewnie. Po wydarciu się rudego by się odsunąć od wziął kilka (może naście) kroków do tyłu, ale przyciągało go to, że Cynthia świeciła. Ćme ciągnie do światełka. Więc Pip, w kompletnie nowym ciele, próbował walczyć z pokusą. Nie wiedział co się dzieje tej z okiem, ale nawet jeśli jej nie znał...Martwił się. O siebie też. Więc stał kilkanaście kroków wsm za Simpem.

H y a c i n t h

Oczy Hyacintha szybko skanowały chaos wokół Cynthii, trzymając się swego łuku z tyłu i analizując sytuację...
Wolną dłoń wyciągnął w stronę Cynthii, jakby starając się ją uspokoić, mówiąc głośnym, poddenerwowanym szeptem:
- Cśś! Cichutko! Spokojnie!

Gonił wzrokiem Amali, która uciekała z pola widzenia...
Wtedy, jedna Sebiri zaczęła wykonywać jakąś modlitwę i dzwonić dość znajomym dzwonem, wydając bardzo głośne, ale znośne dźwięki. Wokół Liski ulotniła się aura dobra, która wraz z wolą Cynthii wypędziły tymczasowo wpływ demona na dziewczynę i sprawiając, że płomienie zniknęły...
Hyacinth spojrzał na Liski z uniesioną brwią.
- ...No dobra- szybko, trzeba zakryć czymś to oko. - kiwnął głową; uwolnił łuk ze swojego objęcia i wyszukał wcześniej zgubionej rolki bandaża, biorąc ją i ostrożnie podchodząc do Cindy...

Amali chowała się w tym czasie za drzewem... Wokół niej było zaskakująco więcej drzew, ale też i dalsza dróżka prowadząca w dół wzgórza.
Stamtąd, słyszała z daleka jakieś ciężkie stąpania, i bijącą się o siebie stal... Odgłosy były coraz głośniejsze.

Spoiler

Cynthii, z pomocą Liski udało jej się opanować demoniczne oko. Cynthia osunęła się na ziemie, próbując się opanować i zrelaksować
Uniosła głowę ku ziomeczkowi który walnął Hyacintha, odpowiadając mu cichym głosem.
- Nie jest dobrze. -
Westchnęła, licząc że ból głowy zaraz ustanie. Zamknęła oczy siedząc na trawie, licząc że nie wyrządzi już większych szkód.
- Powiedz co mi jest, Hyacinth. - Spytała, trochę drżącym głosem. - Nie chciałam zrobić wam krzywdy. Nie panuję nad tym, przysięgam. - Stwierdziła, otwierając prawe oko. Co prawda, płomienie zniknęły, ale zdążyła zauważyć że towarzysze oddalili się od kobiety o znaczną odległość.

Widząc, że udało się opanować sytuacje chłopak odetchnął z ulgą. Szczerzę przez chwilę myślał, że nawet ten rudzielec nie będzie w stanie opanować tej babki, której się stało Bóg wie właściwie co. Dostrzegając, że wszyscy się no w miarę uspokoili i zaczęli sobie spokojnie, normalnie gadać postanowił sam również się wtrącić.
- Szczerzę cieszę się, że zdołałaś wrócić do swojego "normalnego stanu" i nie spalisz nas przy najbliższej okazji. I żeby nie było, nie jestem urażony na Ciebie za to co się wydarzyło.. Cokolwiek to było. - Wypowiedział w kierunku dziewczyny.

Ostatecznie światełko wydobywane przez liski coraz bardziej było mocniejsze, przez to większy boner przyciągniecie do światełka. Zaczął podążać za światełeczkiem, kiedy to zahaczył o Alexa. Pip się otrząsnął, za to alex po prostu czuł że Pip był no.. Mięciutki przez puch. Sam Alex więc nie poczuł że dostał kurde tarana, bo Pip szedł powoli. Ćmodziak popatrzył się na Alexa, przepraszająco.

~A..! Pip przeprasza! Pip się zawiesił!

Powiedział Ćmodziak, Ostatecznie Ta z tym okiem chyba została naprawiona, a ten lisek zrobił kawał dobrej roboty. Pip podchodząc trochę bliżej do tamtej grupki instynktownie poruszył czułkami, i poczuł że metal się obija gdzieś, czy jakośtak. Nie ogarniał na początku co to, więc pomyślał że to po prostu efekt tego KOZACKIEGO DZWONECZKA LISIASTEJ!! Ostatecznie dotarł do rudego.

~Czy wszystko będzie lepiej z nią teraz, Panie Hyacincie..? Ta pani z dzwoneczkiem odwaliła super duper robotę, więc musi być lepiej, Pip to wie!

Powiedział miłym głosem, lekko przestraszony. Nigdy nie widział czegoś takiego jak to co ta loszka z okiem zrobiła! Ogólnie wszystko teraz jest dla niego nowe, bez kitu.

Feal

-O czym wy kurna pieprzycie.. Przecież nic się nie stało. -
Powiedział to nie wiedząc że jakieś dziwne płomienie przed chwilą zaczęły się w okół niej pojawiać.
-Dobra, doktor ty przejmujesz sprawę. Ja nie wiem co się do cholery z nią stało że jej oko się zaczęło świecić. -
Powiedział zauważając Hyacintha i oddalił się od Cynthii.
Następnie podszedł do Alexandra i walnął leciutko w jego zbroję - klatkę piersiową
-Wy ludzie na prawdę nie macie serca. Człowiek tej samej rasy co ty ma problemy a ty nawet nie podejdziesz dopóki nic się nie stanie. Weź się kurwa w garść a nie w swojej zbroi udajesz mężnego rycerza. -
Powiedział zdenerwowany i następnie odszedł od niego od razu oraz zaczął się rozglądać co go otacza i co ważniejsze jak się tu dostali i czemu nic nie pamięta.

H y a c i n t h

Hyacinth patrzył trochę zdezorientowany na gadki każdego osobno, i w końcu kiwnął głową, podchodząc do Cynthii, łapiąc ją za łeb i zawiązując bandaż na jej głowie, zakrywając jej lewe oko na ten czas. Phew!
- Nie byłem znany za człowieka z największym sercem w mojej rodzinie. - rzucił trochę nonszalancko w odpowiedzi do Feala.
- Ale, już dostałem od ciebie w łeb - jesteśmy kwita. - wstał, i wyprostował się, rozglądając się wokół...

Feal nie zobaczył nic nowego oprócz ścieżki za Hyacinthem, która prowadziła w dół wzgórza, między wijącym się lasem.
Hyacinthowi trochę zajęło pomyślenie o odpowiednich słowach do swojej odpowiedzi dla Cynthii...
- Eh... - w, -tobie-, jest... Jakby to ująć...
- Jest... w tobie... no... Taka druga dusza, jest... razem z tą... teraaaz? Ehh? - najwyraźniej trudno było mu to ująć, a jego dłonie gestykulowały na różne dzikie sposoby wszędzie wokół.
Westchnął głośno.
- Tak... zdaje się, że nasza Sebiri uratowała sytuację. Bez niej moglibyśmy mieć nieprzyjemną sytuację, naprawdę.
Przetarł tył swojej szyi raz i spojrzał się za siebie, na drogę prowadząca z dala od ołtarza.
- Chodźmy. Jesteśmy blisko wroga. Jeśli ich kruki nas już wykryły, możemy być w tarapatach.
Odwrócił się do reszty, oczekując na ich kooperacje i sam powoli zaczął iść wzdłuż ścieżki.

Feal

Przykucnął rozglądając się..
-Mhhm.. Świetnie..
Powiedział po wypowiedzi Hyacintha o byciu kwita.
Następnie wstał i odwrócił się do niego..
-Wrogowie? O czym to znowu..?-
Powiedział zadziwiony, co się w okół niego odwala..
Złapał się ponownie za głowę próbując coś sobie przypomnieć, lecz po kilku sekundach porzucił to zadanie i zaczął iść za Hyacinthem.

Spoiler

- Druga dusza? W oku? -
Cynthia była trochę zdezorientowana. Wydawało się że tylko jej zdarzyło się coś tak pechowego, pomimo tego cieszyła się że reszta nie ma żadnej niechęci do kobiety przez jej przypadłość. Sama była również wdzięczna Sebiri która pomogła wyrwać się z dziwnego opętania
Kiwnęła głową do Hyacintha, wstała z ziemi i otrzepała swoją sukienkę z brudu który na niej został. Ból głowy i drgawki już minęły, przez co zdecydowanie ulżyło kobiecie. Ruszyła więc za rudym chłopakiem. Cindy czuła się też dziwnie z uczuciem zakrytego, lewego oka, chociaż było to lepsze niż nagłe ataki bólu głowy i brak kontroli nad własnym ciałem.

Wyjaśnienie Hyacintha dotyczącego tego co właściwie się stało z tą dziewczyną szczerzę brzmiało dla niego... no debilnie. Lecz, kiedy wziął pod uwagę, że jeden z jego towarzyszy wygląda jak ćma, a drugi jak jakieś nietoperzo-pieso-coś to właściwie dlaczego nie miałaby istnieć osoba z duszą w jej oku? No i z resztą on też do końca "normalny" nie jest, bo w końcu ma królicze uszy i no cóż. Gdy rudzielec zaczął nagle gadać o jakiś pobliskich wrogach chłopak rzucił mu zaciekawione spojrzenie i miał już zadać mu pytanie, ale niestety futrzak już to uczyni. Zdając sobie z tego sprawę westchnął on cicho i po chwilce ruszył powoli za Hyacinthem. Nie żeby posiadał jakiś inny obecnie wybór prócz tego.