Pierworodni: Ostateczna Gra

Tvar'rog

-Oczywiście, że pasuje. Niesamowicie pachnie.-
Tvar'rog wstał i zwrócił się do siłującej się dwójki.
-Dobra, kończcie zabawę prędzikiem! Jadło niedługo będzie.
Podszedł do nich i obserwował ich intensywny "trening".

Tvar'rog

Dernière modification le

#22

Blair

- Nie, nie. Jest w porządku. Nie będzie czasu by zapalić później pewnie. - Stwierdziłem krótko do Evore, zakładając nogę na nogę. Czułem już powoli działanie zioła, co trochę rozluźniło mnie w środku i przestało aż tak przejmować się przebiegiem tej bitwy.
- O czym rozmawialiście tak w ogóle? - Przy okazji zerknąłem na rozrysowaną mapę, mimo że byłem pod wpływem zioła to starałem się zachować powagę w tej sytuacji. - Jakieś postępy, wieści, kiedy mnie nie było? -

#23

Lana

Lana przyjrzała się cieniowi, po czym powoli podniosła się, i wyruszyła w stronę wyjścia namiotu spokojnym krokiem.
- Dzień dobry, Lucrece. Z jakiego powodu tu czekasz? -

Lana

#24

- SKAER ASKUVERTH - YFIRA ULFSKAR -

Tvar'rog napotkał dwójkę przy końcu swojej bitwy - Yfira trzymała Skaera pod pachą, gdy ten starał się żałośnie wydostać z jej chwytu.
- "Weź! Daj spokój! Gdybyś nie-" -
- "O, cześć, szefie!" - niezręcznie się uśmiechnął, nadal się wiercąc.

- "Ludzie z dworu są tacy słabi!" - Yfira puściła Skaera, który natychmiastowo zaliczył glebę przez zachwianie.
Ten szybko się podniósł... - "Na Essę, zero kultury, przysięgam!" -
- "Na odchód ci kultura?- Eh, nieważne, idę jeść." -
- "Jak się spało, Tvar?" - mocno klepnęła przyszłego wodza po ramieniu, mijając go i idąc prosto do Rokkura.
Skaer powoli się zebrał do kupy.

#25

Varnaviass

Varnaviass przebudził się nagle w środku swego namiotu, uporczywie łapiąc się klatki piersiowej. Sen który miał.. Podchodził pod kategorię koszmarów, ale niestety to co było w nim zawarte, natychmiastowo zaczynało wypływać z jego wspomnień.
Po kilku sekundach, nie pamiętał już nic co nękało go tak strasznie podczas snu, lecz efekt był nadal widoczny, bowiem Varnaviass trząsł się jeszcze przez pewien czas. Zerknął kątem oka na swe kajdany, wpatrując się w nie przez jakiś czas po czym po prostu westchnął, czując się dosyć nieswojo w tym momencie.
-... Ehh..-
W tej przygnębiającej ciszy mógł nazbierać parę myśli o tym wszystkim, bowiem byli w samym środku dosyć wielkiego wydarzenia.. Nawet jeżeli nie udawało mu się wygrywać za każdym razem, gdy przystępował do niego, same potyczki budziły w nim adrenalinę.. Szczególnie jeżeli to były potyczki z Tvar'rogiem.
Póki co, jest on dosyć daleko od nich, więc ma jeszcze dosyć czasu na to wszystko.

Varnaviass postanowił wstać, i z charakterystycznym dźwiękiem kajdan wyjść ze swojego namiotu, głównie kierując się do środka ich obozu. Co prawda, nie wyglądał na najlepszego do zaczynania w rozmowie, lecz wiedział, że morale są bardzo ważne, a rozmowa z resztą czasem konieczna. Usiadł więc przy ognisku i wpatrywał się w dogasający ogień, nie ukrywając że widział on w nich swój klan, przez co poczuł się znów nieswojo z tym faktem. Dorzucił więc trochę drewna do środka, aby wzbudzić ogień by mógł jeszcze chwile sobie popalić.
Następnie, usiadł na jednym ze zbitych siedzeń, i przyglądał się narastającemu ogniu, wpadając w lekki trans póki ma jeszcze czas odpoczywać..
-..Hmm..

Varnaviass

Dernière modification le

#26

- YVON RAI - EVORA RECETTE - SIEGBERT DE AIUTHAIE -

- "Yvon znowu przeceniał swój koślawy cel." -

- "Hejjj, tak się odpłacasz za pomoc wczoraj? Poza tym, ćwiczyłem." - dodał Yvon, niezręcznie.

Siegbert westchnął, popijając herbatę.

- "...Byliśmy na zwiadach, i sytuacja nie wygląda najlepiej. Chociaż mogłoby być gorzej." -
Evora wskazała na własny obóz, a następnie odstąpiła palce, aby wskazać na obozowiska Lany i Varnaviassa.
- "Mordercze kukły i jacyś dziwni z Północy." -

- "Te 'kukły' to Fictomary, dziękuję bardzo." -
- "Zamknij się." - Evora rzuciła ostro, a Yvon zaśmiał się pod nosem.
- "FICTOMARY mają zabójcze bronie, i wydają się skupieni na szybkim pozbyciu się opozycji." -
- "Za to ci z Północy wydają się władać jakimiś utajonymi mocami. Ich dowódca nosi tytuł 'Bezdusznego'." -
- "Taa, wiesz - nasz koleżka z klasy, Bezduszny. Nic wielkiego" - powiedział Yvon, pełny sarkazmu.

#27

- VARTHII "WIELKI" VARKSON -

2,4-metrowy olbrzym, Varthii zaczął wyglądać ze swojego namiotu, patrząc na brata rozpalającego ognisko.
Po chwili, potrząsnął głową i podszedł do Varnaviassa. Z jego wielką formą, nie mógł być do końca dyskretny.
Klępnął go delikatnie po plecach i potem zasiadł obok niego.
- "Hej. Wszystko w porządku, stary?" - uśmiechnął się pocieszająco.
Mimo tego, że Varthii był o wiele większy od Varnaviassa, to był on najmłodszy z trójki Varksonów.
Podobnie do brata, wpatrywał się w rozpalające się ognisko.

#28

Tvar'rog

Tvar'rog westchnął i poczekał aż Skaer się zbierze.
Doceniam twój entuzjazm ale zostaw go na przeciwników, Yfira.-
Odwrócił się na chwilę do przechodzącej obok niego "wilczycy".
-Spało mi się świetnie, dziękuję za troskę. Zgaduję, że tobie także?
Odwrócił się po tym do Skaera i wrócił z nim do ogniska.
Nie daj się łapać przez nią i bierz ją na odległość, następnym razem dasz radę.
Powiedział cicho do dworzanina, klepiąc go lekko po plecach i zasiadł do jedzenia razem z grupą.

-No, to jakie są wasze aspiracje na Gry Królów tego roku?

Tvar'rog

#29

- LUCRECE -

Bez-ustny błazen ukłonił się delikatnie na widok księżniczki, i sam wprosił się odrobinę w progi namiotu,
- "Wasza wysokość..." -
- "Tak, czy wasza wysokość czuje się na siłach, aby podjąć się Gry Królów?" -
Jego głos nie posiadał konkretnego źródła, i wydostawał się zza maski na kilka stron wokół.
Nie brzmiał nadto przerażająco, ale był to pewien styl, do którego trzeba się przyzwyczaić.

#30

Varnaviass

Pogrążony w transie, na początku nie słyszał kroków pewnego giganta, w tym czasie rozmyślał nad tym, kto jeszcze uczestniczy w tej jakże "zabawie edukującej". W końcu, kroki wybudziły bezdusznego, który obrócił swoją głowę i zobaczył nikogo innego, jak swojego brata. Po tym, jak Varthii poklepał jego plecy, mały uśmiech pojawił się na twarzy Varnaviassa, po czym natychmiastowo kiwnął głową i zasugerował, że jest okej.
~Ta, na spokojnie. Miałem jakiś głupi koszmar, ale to nic.

...

... Jak reszta?
Varnaviass po krótkiej ciszy którą prawdopodobnie zaczął przez poprzednią odpowiedź, postanowił spytać się o resztę grupy, bowiem to Gigant prawdopodobnie wie najlepiej, jakie nastroje mają. Być może robią coś ciekawego, w końcu prędzej czy później będą musieli wyruszać do "brutalniej zabawy". Odpoczywają, robią zwiady, a może najzwyczajniej trenują?

Varnaviass

#31

Cerlic

Blondyn westchnął wzruszając ramionami, ciężko było odpowiedzieć na takie pytanie.
- Eh, niestety muszę zawieść, ale nie. Planowanie takich rzeczy to nie moja działka- Powiedział krzyżując ramiona i cicho wzdychając. Szkoda, że nie ma łba do planów jak Blair.
- Chodź na pewno będziemy musieli uważać na tego gościa z Talruga. Inaczej dostaniemy lanie. - Szczerzę łatwiej byłoby jakby wiedzieli więcej o ich przeciwnikach.

Cerlic

Dernière modification le

#32

- SKAER ASKUVERTH - YFIRA ULFSKAR - ROKKUR REIKNISON -

- "Nigdy lepiej." - Yfira odpowiedziała Tvar'rogowi.

W tym czasie, Rokkur wykładał kawałek mięsa na prowizoryczny, prosty stół, sięgając po tasak nieopodal.

- "Tak, wiem, wiem..." - pomasował swoje czoło, wzdychając. - "...Dzięki." -

...

Grupa zebrała się przy ognisku - każdy dostając po sporej części tłustej Dziczyzny z sosem ala-czosnkowym.

- "Wygrać." - odpowiedziała wprost Yfira, wgryzając się w mięso.

- "Osobiście, mam nadzieję, że będzie to godna lekcja dla każdych uczestników." -
- "Gra Królów to świetna okazja na szlifowanie swoich umiejętności." -

- "Pfft- Też!- Chcę wygrać." - rzucił Skaer nieśmiało.
- "Heh! Powodzenia!" -
- "..." - Skaer oblizał palce, skupiając się bardziej na jedzeniu.

#33

Blair

Bezduszni z północy, i śmiercionośne marionetki. - Brzmi jak coś do wykonania. - Stwierdziłem.
- Dobrze jest. Wiemy coś o nich przynajmniej, nie może być za łatwo w końcu. - I to chyba jedyne co mogłem dobrego stwierdzić o naszych szansach, ale przewagą każdego z nas było to, że praktycznie nikt o sobie nie wiedział, więc niekoniecznie znał swoje słabsze strony.
- Nie bałbym się aż tak tych marionetek, ale nie zamierzam lekceważyć tych północnych. - Rozciągnąłem się lekko, zakładając nogę na nogę.
- Zawsze może nie wyjść, ale gramy to do końca. I chuj, nieważne jakiej oni sobie tam techniki nie użyją. -
...
- A Cerlic? -

#34

Lana

Księżniczka lekko zirytowała się brakiem konkretnej odpowiedzi na jej pytanie, ale przytaknęła głową w stronę Lucrece.
- Powiedziałabym że tak, owszem. -
Głos błazna nadal był dla Lany dość nietypowy, jednak mniej więcej się już do niego przyzwyczaiła.
- Mówiąc o tym, gdzie jest teraz reszta? Dobrze byłoby ustalić plan akcji. -

Lana

#35

- VARTHII "WIELKI" VARKSON -

Varthii kiwnął głową, i potargał lekko włosy brata.
- "Wszystko będzie w porządku, wariacie." - powiedział ze zrozumieniem i afirmacją.

Spojrzał za siebie na moment.
- "Ah, ci dwaj? Chyba poszli na yy... ryby? Sam nie wiem. " -
- "Sorka Var, nie udało mi się ich przetrzymać, heh." - podrapał się po głowie.

Ognisko zaczęło się rozsądniej palić, ogrzewając dwóch braci. Nie, żeby tutejsze klimaty były jakkolwiek zimne, ale i tak było przyjemnie.

#36

Tvar'rog

Tvar'rog zaczął się zajadać razem z grupą, nie za bardzo odpowiadając im przez chwilę.

...

-No, to macie do wyboru, jak chcecie wygrać to nie wychodzicie z obozu przez następne 2 dni.
Jak to dla was brzmi? Hahah!-
Odpowiedział z kawałkiem mięsa w ustach i zaczął się dalej zajadać.

Tvar'rog

Dernière modification le

#37

- LUCIELLE PIRZKALL -

- "Nessa pewnie coś wymyśli. Ponoć wie więcej o naszych przeciwnikach..." - wzięła kolejny łyk kawy, dokończając ją.
- "A, właśnie, ponoć drużyna Estalioru jest po drugiej stronie tego lasu." - rzuciła od niechcenia, lecz prędko uśmiechnęła się, pakując rzeczy i kierując się do wyjścia z namiotu - spojrzała na Cerlica z śmiertelną powagą.

- "Moglibyśmy ich osobiście wyeliminować." -

Lud Lucielle był dośc mocno zraniony poprzez okupację i imperializm Królestwa Estalioru w dawnych czasach, będąc wykorzystywany do gorszych robót i czasem jako mięso armatnie na liniach frontu. Symboliczna zemsta uszczęśliwiłaby ją niezmiernie.

#38

Xóchitl

Zaciekawiona cała sceną, nie mogła się powstrzymać i z uniesionymi w górę uszami podbiegła przed Chaata, trochę nerwowo patrząc na swojego nauczyciela.
" Hej, hej, um. Pytanie. Czemu..." Zamyśliła się przez sekundę, po chwili szepcząc z nutą zdumienia w stronę Chaata.
" Czemu on jest cały mokry???"

Xóchitl

#39

- YVON RAI - EVORA RECETTE - SIEGBERT DE AIUTHAIE -

- "Zrozumiane." -
- "Cerlic siedzi na drugiej stronie rzeki, zaraz za Północnymi i lasem. Nie wiem, czy go prędko spotkamy." -

- "...Czemu nie ruszymy od razu po flagę?" -

- "Ponieważ. Zrobimy z siebie cel." -
- "Hmph." -

Evora przewróciła oczami, prostując się i siadając wygodnie przy stole.
- "Sugerujesz natarcie na jedno z obozowisk, Evoro?" -
- "Jest to... jedna z opcji. Ostatecznie, to Blair zdecyduje, co robimy." -

Siegbert założył ramiona, trochę zdenerwowany sytuacją.

#40

Blair

Zerknąłem na mapę przez chwilę, rozmyślając o wcześniej wspomnianej opcji.
- To nie takie głupie. Ale nie wątpię że oni też mogą o tym myśleć. - Stwierdziłem, przyglądając się chwilowo twarzom moich towarzyszy.
- No dobra, przypuśćmy że się chcemy na to zdecydować. W takim razie, kto byłby potencjalnym celem? - Przekrzywiłem głowę i wbiłem wzrok w mapę. - Obok siebie mamy tych północnych, i marionetki. Marionetki wchodzą w grę, ale jeszcze dalej mamy ich. - Wskazałem palcem na "Hoho", którzy znajdowali się chyba za pagórkami. - Ale wtedy poszlibyśmy trochę w ciemno, mogą spodziewać się ataku. Szczególnie że nic o nich nie wiemy. -
...
- Tak czy siak, zwijałbym się stąd jak najszybciej. Nie chcemy być łatwym celem, nie wierzę, że nikt nic nie planuje. -

English	Français
Português do Brasil	Español
Türkçe	Polski
Magyar	Română
العربية	Skandinavisk
Nederlands	Deutsch
Bahasa Indonesia	Русский
中文	Filipino
Lietuvių kalba	日本語
Suomi	עברית
Italiano	Česky
Hrvatski	Slovensky
Български	Latviešu
Estonian

Langue