Cyril spojrzał z podziwem na młodego Adelheida, ruszając swoimi uszami.

Zapewniam cię, panie, że ludzie nie głodują tak jak uważasz, jednak jeżeliby posiłek nie został spożyty, trafi on do właściwych osób.

Doradca zdawał się mówić prawdę, a sam jakby ożywił się na moment. Po chwili Satyr zbliżył do siebie kielich trochę upitego miodu pitnego do swojej piersi, bawiąc się nim.

Eden poszukuje złota, jednak chciałbym usłyszeć co ci zainteresowani sojuszem mają również do zaoferowania.

Tanri-kiza patrzyła z kamienną twarzą na Cyrila, załamując się wewnętrznie z każdym wypowiedzianym zdaniem.
Czy on naprawdę zrobił te uczte, tylko po to, aby pokazać nam miód, nawet nie dając nam zjeść, przechodząc od razu do 'biznesu'. Od początku planował, aby oddać jedzenie dla władców, poddanym...
Sułtan załamywał się nad zachowaniem gospodarza.
Jak on w ogóle myśli, że my nie wiemy, że on kłamie. Podróżując tutaj, widziałam wystarczająco, aby twierdzić, że bardzo potrzebują jakiejkolwiek pomocy, lecz...

Baccakis oferuje wymianę. Prawowite nam ziemie lądu Kholas w zamian za trzy szlaki handlowe sprzedające złoto.

Naga powiedziała stanowczym tonem głosu, kładąc nacisk na słowo wymiana. Nie zamierza zawierać sojuszu.

~ S A V A__S E R E F A M ~
Sava uniósł brew po ofercie Tanri. Nie spodziewał się takiego czegoś - ba, nawet o tym nie pomyślał. Upokarzające.
Kiwnął głową, wydając stanowczy chuch z nozdrzy i patrząc na Cyrila odwrócony do niego niczym słup, oczekując jego odpowiedzi.

Cyril gwałtownie spojrzał na Tanri-kizę, jakiś gniew w jego oczach. Satyr wziął długi łyk miodu, zastanawiając się nad ofertą jaszczurki.
Nie miał innego wyboru.

Daj nam 6 miesięcy na przeludnienie ludu, i pakt o nie-agresji na 15 lat.
Przez czas 10 lat, szlaki handlowe będą działać.

~ S A V A__S E R E F A M ~
Savie zrobiło się żal chłopaka. Spojrzał bardziej ponuro na Cyrila.
Brzmiał, jakby stracił kompletnie duszę. No cóż, nie jego miejsce, aby osądzać. Choć może...?
Dalej siedział, usatysfakcjonowany potencjalną wygraną dla Baccakis, ale na zewnątrz wydawał się bardziej ponury.
Wziął cichy, ale głęboki wdech i popił trochę tego miodu, jakby od samego stresu wywołanego przez intensywność konwersacji.
Nie mógł zaradzić temu, że czuł się trochę niepotrzebny - co gorsza; czuł, jakby przez jego wstrzemięźliwość do tych obrad, Tanri i cały kraj coś traci. Te myśli nie dawały mu spokoju. W końcu, bezczynność nie pozostawia spraw w bezruchu.

Lewa brew Tanri-kizy zadrżała lekko.

Kholas to jest nie tylko miasto, lecz również lud. Możemy zorganizować referendum, czy ludzie chcą iść, czy nie.
5 lat to jest moja granica dobroduszności.

Cyril odstawił pusty kielich na stół.
Zażądałaś ziemi, więc ziemię dostaniesz. Lud to inna sprawa, na inną wymianę. 7 lat.

Uwierz mi, powinieneś się cieszyć, że zgadzam się na referendum. Powiedziałam 5 lat, zdanie mojego nie zmieniłam.
Sułtan patrzył na Cyrila z kamienną twarzą.

Karukat wziął kielich z miodem i napił się odrobinę..
-Mógłbym, twojej królowie, zaoferować propozycję taką.. Ja podpiszę pakt o aliancji, i jak będziesz pod atakiem to ci pomogę. A ty w zamian ustalisz stały import twojego solidnego drewna i budulca do mojego kraju.-
Napił się znowu miodku, odstawił kielich i oparł się o siedzenie..
-Co o tym sądzisz?-

Urati słuchała zaciekłej wymiany zdań między Cyrilem, a Tanri w lekkim stresie. Ten pierwszy wydawał się być już nieźle zmęczony tym wszystkim, a jaszczurka była dalej mocno zdeterminowana aby dokonać wymiany na swoich zasadach.
Po wtrąceniu się i podaniu swojej propozycji przez Karukata, kobieta spojrzała na niego z lekko podniesionymi brwiami.
Bo... czy sojusz z Eden na pewno będzie dobrym pomysłem? Ten kraj ledwo zipie...
~...
Chciała zapytać partnera czy jest przekonany co do swojej propozycji, ale byłoby to nie dość, że trudne w towarzystwie innych władców, to także nieodpowiednie.

Cyril pochylił się do reszty, łapiąc za widelec i bawiąc się nim. Po chwili niespodziewanie, z hukiem wbił go w stól.

Otrzymasz referendum, tak jak chciałaś, za to szlak będzie istniał przez 10 lat.

Satyr widocznie miał już dość wykłócania się z Nagą. Wziął głęboki wdech i opadł na krzesło, przeczesywując ręką swoje włosy. Po sekundzie utkwił poważny wzrok na Ak'karukacie.

Tak, panie. Jeżeli chcesz, jeszcze dziś można ustalić detale co do eksportu, prywatnie, po radzie.

Następna, Sigfrid. Cyril kiwnął głową, z przyjaznym wyrazem twarzy co do kobiety.

Jesteśmy zaszczyceni. Czym byłabyś zainteresowana od Edenu, pani?

-Z chęcią..-
Zmacał swoją maską, patrząc na Sigfrid.

Wziął kielich i znowu się napił, podnosząc przez chwilę maskę ukazując swój orczy podbródek.

Spoiler

Przysłuchiwała się ona to całej rozmowie bez żadnego to niepotrzebnego słowa. Nie chciała się obecnie wtrącać, szczególnie że jeden nieprawidłowy ruch mógłby mieć bardzo to niekorzystne skutki w tej już wystarczająco napiętej rozmowie. W końcu brak królowej spowodował swoje. I nawet jeżeli ów temat już został rozstrzygnięty to Caesiilia nie mogła zaprzeczyć, że jej nieobecność była zaprawdę intrygująca rzeczą. W końcu było to... podejrzane jeżeli można by było tak to ująć. Ale nie to było teraz ważne, bo jak usłyszała Sigfrid postanowiła to złożyć propozycję Edenowi co było dobrym czasem na wtrącenie się do rozmowy po tak długiej chwili nic nie mówienia.
- Ah.. Jeżeli nie jest to strapieniem to myślę, że Ymiren byłby przede wszystkim to zainteresowany niczym innym niż drewnem jeżeli się nie mylę oczywiście. - Rzuciła to spokojnie, wiedziała że Sigfrid nie byłaby by raczej zainteresowani ani miodem ani to winem, który był to przez Eden oferowany.

Sułtan spojrzał na Cyrila, mrużąc lekko oczy.
No cóż. Jego wybór.

Tanri dopiero teraz, wzięła kielich z miodem w swoją dłoń i spokojnie napiła się łyczka. Nie zamierzała na razie nic mówić.

Cyril kiwnął głową do Sigfrid.

Eden za to, obroną w czasie wojen. Na ile lat życzycie sobie zapewnienie wam drewna?

Hmm...

Cyril zatrzymał się w myślach, osadzając się na krześle z ręką opartą na swojej głowie, a oczami skupionymi na rogach Sigfrid.

Myślę, że 10 lat byłoby odpowiednią decyzją na zapewnienie wam wystarczającej ilości drewna, patrząc na fakt, że nasz przyjaciel również jest nim zainteresowany.
...
10 lat dostaw, a wzamian 15 lat zapewnienia Eden obrony w czasie wojny. Czy jesteście przychylne się zgodzić?