PROLOG
Dalekie Chmury
DZIEŃ 1

Ostatnia poranna bryza przemierza przez pola Gry Królów.
Wrony zakończyły swoje uczty i gody, a nad niebami zbierały się czyste chmury.

W trakcie rozmów, planów i harmidru, pewien pogłos rozległ się przez całą dolinę, odbijając się echem przez drzewa i góry.
Był to młody głos dyrektora Akademii, Telemacha!

- "PANNY I LORDOWIE!" -

- "Witam was -bardzo- serdecznie w tegorocznej Grze Królów!" -
- "Mam nadzieję, że wasze postoje w namiotach były wygodne, a śniadania zostały spożyte!" -

- "W tym roku mamy wiele nowych drużyn! W tym, Serimor i Huatzacan! Proszę właściwie ich przywitać w nasze skromne progi!" -
- "Przypomnę ostatni raz - Gra Królów to 3-dniowy turniej, w której przyszli wstrząsacze Kresu nauczą się strategii i walki," -
- "...I zapamiętają okropności wojen, przez które Kres cierpiał przez wiele stuleci!" -

- "Cel jest prosty - kontroluj flagę Akademii na środku pola bitwy przy zachodzie trzeciego dnia!" -
- "Zewnętrzna pomoc i śmiertelne ciosy są surowo zabronione!" -
- "Na wszelki wypadek, nasi medycy stoją w gotowości dla dobra naszych cudownych uczniów!" -

Krótka cisza nastała, gdy każdy z grupy kończył swoje przygotowania...

- "Mając to wszystko na uwadze, ogłaszam Trzynastą Grę Królów rozpoczętą!" -
- "Niech pogłos prastarych bitew da wam odwagę i siłę!" -

Zaraz po tym, uszy wszystkich obecnych wypełniło głośne dudnienie z wielkich rogów umieszczonych w Akademii i na szczytach gór.
Dla niektórych było to nieznośne, dla niektórych - inspirujące. Coś wielkiego się właśnie rozpoczęło.

Kto okaże się zwycięzcą?

...

Grupa Xochitl posunęła naprzód, idąc przez otwarte pola i prosto w stronę flagi.
W oddali zauważyli drugą grupę - czterech barwnych osobników marszujących w zwinnym tempie ku fladze.
Była to zapewne grupa Hoho. Nie minęło długo, zanim obydwie strony zauważyły siebie.

Ahuizotl przygotowywał swoją broń, a przeciwnicy zaczęli ostrożnie oddalać się w stronę wyżyn,
przygotowani na natarcie. W oddali widać było kształt małej wieży, na której posadzona była wielka flaga Akademii.

---

Drużyny Lany i Blaira starały się o przewagę wysokości, ruszając do wyżyn.
Przygotowując się do zasadzki, nie minęło długo, zanim uczniowie z Serimoru zaczęli swój marsz wzdłuż pagórków.

Niestety, spostrzegawczość i zwiad drużyny Lany popłaciły się, gdy Lucrece szepnął o grupie czekającej na południu.
Wydawało się, że obie strony miały świadomość o sobie. Co zrobicie?


---

Varnaviass i reszta wędrowali wzdłuż rzeki, nie widząc przeszkód na swojej drodze.
Małe zwiady potwierdziły, że drużyna Blaira nie kierowała się prosto do flagi.
Podobnie do Xochitl i Hoho, grupa Varnaviassa zauważyła fortyfikacje z flagą w dalekiej oddali.

Czy to takie proste?

---

Na samym południu mapy, Cerlic ogłasza plan ataku na Estalior. Jego drużyna wbiegła w gąszcze, i w końcu zastała drugą stronę, gdzie z obozowiska marszowała grupa czterech uzbrojonych rycerzy i szlachciców Królestwa. Jedna z postaci ujeżdżała białego rumaka.

Długowłosa dziewczyna w środku grupy była z pewnością następczynią do tronu Estalioru, Alice Vysaeng.
Przedstawiała się dumnie i protekcjonalnie pod złotymi ozdobami.

---

Drużyna Tvar'roga weszła w las na północy od obozu Alice, również trzymając oko na jej drużynę, i idąć wzdłuż linii drzew i krzaków.
Skaer poinformował swojego wodza o innej grupie, najpewniej tej z obozu Vendry.

---

Każdy gracz może teraz zdecydować się, co robić na większej skali, kontrolując ruchy swojej drużyny, zmieniając rozkazy do bitwy czy przyznaczając przedmioty. Może podjąć się ataku, iść w dany kierunek lub wycofać się ze spotkania.
Inne opcje są też możliwe - wszystko zależy od waszej kreatywności!

Xóchitl

Xochtil wpadła na plan, aby przeczekać pierwszy dzień bitwy o flagę. Choć nawet dla niej wydawało się to trochę "innym" pomysłem, niż to co najpewniej chciała reszta drużyny. Wyjaśniła, że mogliby uniknąć bitew pierwszego dnia w oczekiwaniu na osłabienie innych, a w drugim czy trzecim dniu przejść całkiem na ofensywę, gdy reszta przeciwników się zmęczy- ... ale wtedy zobaczyła grupę Hoho, i cały plan poszedł do bani.

Xochitl zaproponowała, żeby Ahuizotl razem z Chaatem poszli na przód, w kierunku obozu Tvar'oga, wraz z Itzkal która trzymałaby się parę set metrów od nich; w razie gdyby dwójka wpadła w tarapaty, Itzkal mogłaby doskoczyć do nich na pomoc.

Xohitl za to zatrzymałaby się obok lasku znajdującego się przy moście, starając się pozostać w ukryciu. Zastanawiała się czy ktokolwiek z Hoho podejmie się zasadzki na jej drużynę; w planach miała, jeżeli by ich zauważyła, szybko dołączyć do reszty swojej grupy; gdyby jednak nie zrobili tego w następnych 1/2 godzinach, sama ruszyłaby dołączyć do Itzkal.

Tvar'rog



Plan Tvar'roga:
Tvar'rog po wiadomości o drużynie Cerlica wpadł na trochę szalony plan...
Razem z swoją drużyną ruszyli na wschód do środkowego mostu.
-Nie wiem czy dyrektor za to nas polubi, ale.-
Po przejściu przez piękny drewniany most, postanowili go podpalić z łatwopalnych części leżących tu i tam.
-Efektywnie, odetnie to praktycznie cały lewy dolny róg mapy od rozgrywki.
Choć nie wiem czy dobrze tak zostawiać Vendrę w walkę sam na sam z kimkolwiek, ale i tak wyjdzie dla nas dobrze.

Poza tym, zobaczy się jak wyjdzie w praniu, haha!

Po tym, powinniśmy się skierować do fortyfikacji nieopodal flagi, lepiej niż walczyć na otwartym polu a i tak nie będzie się nigdzie schować.-

Varnaviass

Idąc przy rzece w swoim własnym tempie, drużyna Varnaviassa ze swoich mini zwiadów zauważyła, że Blair jakoś nie był przychylny ruszać na nich i poszedł gdzieś indziej, prawdopodobnie na Sylimarol. Póki co, ich droga była dosyć spokojna, co było wręcz dziwne.. Byli już całkiem blisko pierwszego mostu, a nawet zdążyli ujrzeć z daleka swego rodzaju fortece, prawdopodobnie a bardziej na pewno jest tam przetrzymywana flaga. Przyzwyczajony do kajdan, Varnaviass nie zmęczył się zbytnio, bacznie rozglądając się za zagrożeniem.
~Hmm. Widzicie kogoś..?
Stojąc już blisko mostu, Varnaviass porozglądał się z resztą swojej grupy nad możliwą zasadzką, ale z tego co było wiadome.. Albo ktoś już przeszedł, albo ni w cale. W tym momencie, szło zbyt łatwo, więc można by było wykorzystać tą szanse i.. Pozbyć się jednego z dwóch mostów. Oczywiście, pomysł dosyć podły i nie wiadomo, czy udałoby się go wykonać za zgodą akademii, ale na północy w Talrugu, nie takie rzeczy się robiło..
~... Jeżeli podpalimy ten most, odetniemy jedną z dróg, co powoli lub kompletnie zatrzyma tych po drugiej stronie.

...

... Jeżeli nie macie sprzeciwu, to ten..

Blair

Po dotarciu do wyżyn i rozpoczęciu przygotowań, ku mojemu zaskoczeniu (bądź nie zaskoczeniu), na horyzoncie pojawiła się drużyna Serimoru.
- Rzeczywiście. Pomyśleli o tym samym. - Stwierdziłem. Nie miało to tak wyglądać, zdecydowanie. To atak z zaskoczenia miał być naszą przewagą, dlatego też byłem trochę mniej przekonany o samym podjęciu tutaj walki.
Wydawało mi się jednak że naszą drugą kartą przetargową była walka dystansowa, której wydawałoby się że im brakowało, jednocześnie nie chciałem się pchać na otwartą walkę z Serimorem.
Ale był to całkiem dobry spot, który ciężko nie było wykorzystać by po prostu nie było nudno.
- Nie rzucamy się na nich. Jeżeli podejmą walkę to nie oszczędzajcie się. Damy im szansę, skoro się domyślili. - To chyba najbardziej neutralny wybór jaki mogłem dokonać, tak więc stałem na linii ostrzału razem z Yvon, stawiając Siegberta i Evorę na linii obrony, czekając spokojnie na ich decyzje.

- ISOLDA FJOTUNNER - VARTHII "WIELKI" VARKSON - MAERITH ANANDAK -

- "Hmm... Prawda. O jeden front mniej." - Varthii mądrze kiwnął głową.

- "Ahahaha! Szkody środowiskowe!" - Rybo-chłopak zaśmiał się niewinnie, unosząc pięść w górę.

- "Potem ruszamy prosto do flagi?" - zapytała Isolda, oglądając się wokół.

Varthii i Maerith zaczęli się zgadywać o zebranie paru patyków i kamieni, aby szybko podpalić jak największy obszar.

Varnaviass

Widząc, że wszyscy się zgodzili wziąć do roboty i pozbyć się jednego ze szlaków, Varnaviass postanowił pomóc im zbierać opał by wywalić to wszystko w kosmos jeszcze szybciej, a że posiada dosyć siły za same noszenie tych tajemniczych kajdanów.. Szybciej by to zeszło.

Ewentualnie, odwrócił się do Izoldy, która bacznie obserwowała otoczenie. Varna mruknął cicho pod nosem i się zastanowił, przy okazji badając teren wokół nich.
~.. Wygląda na to, że nie mamy większego wyboru. To otwarta przestrzeń, więc prędzej czy później ktoś nas zauważy.

... A wiadomo, że już lepiej walczyć przy budowlach niż w miejscu, w którym ciężko jest się schować przed jakimkolwiek atakiem.
Jeżeli sytuacja zrobi się nieciekawa, cofniemy się pod rzekę, gdzie powinniśmy w pewnym stopniu odzyskać utraconą przewagę.
.. Może być?
Kiwnął do Maeritha, który w pewnym sensie działał jak as, kiedy znajdowali się blisko zbiorników wodnych.. Nie wiedział, gdzie znajdowała się reszta z góry mapy, jak narazie, więc jedyne co pozostało po wypaleniu mostu w kosmos jest pójscie pod budowle od drugiej strony. Ale najpierw moscik!!

MAI PLAN!!

- ISOLDA FJOTUNNER - VARTHII "WIELKI" VARKSON - MAERITH ANANDAK -

- "He? Pewnie. Nie muszę być w wodzie, aby kopać tyłki." - krzyknął Maerith, pewny siebie i swoich umiejętności jako szermierz.

Każdy z drużyny Varnaviassa pracował niczym koła zębate w maszynie, gdzie Isolda, słabsza fizycznie,
raczej skupiała się na trzymaniu uwagi na otoczeniu.

Grupa powoli utworzyła stertę suchych patyków, trawy i desek, rozrzucając ją po moście i rozpalając proste pochodnie, w tym Isolda.

- "Hm... Inni zapewne zauważą dym."

Lana

Varnaviass

Po dobrej robocie, most prawdopodobnie zaczął fajczyć się jak stodoła, więc mogli się już chyba zbierać dalej w drogę. Komentarz Isoldy był jak najbardziej uzasadniony, lecz sam dym nie zmieni jak narazie zbyt dużo.
~Owszem, przez co pobudzi wszystkich jednocześnie.
.. Gdyby Cerlic już przeszedł, zdążylibyśmy ich zauważyć, na tak otwartym polu. A teraz przez to, że most mniej więcej padł..
Bazując na terenie, skorzysta z mostów skierowanych bardziej na północ, na których aż roi się od reszty.. Tval'róg, nowi Huatzacan.. Ta Alice..

~Jedyne co nam zostało, to pozostać czujni, w szczególności na tych z góry, lub Blaira i Serimor.. Chyba, że już wpadli na siebie. Póki co, można zgadywać.
Wio do budowli w stanie gotowosci.

Pierwsze godziny.

Drużyna Cerlica zaczyna ostrzeliwać ekipę Alice z Estalioru!

- AESTOUL REGINSMANE - AETHELLE GAVINRAD - ALICE VYSAENG - STELLA ARPOIS -

Jeździec Aestoul wyjrzał w linię drzew, z której usłyszał momentalne szelesty.
- "Alice! Chyba mamy towarzystwo!" -

Alice zatrzymała się, ściskając pięści i sięgając po swoją pięknie ozdobioną kosę.
- "Vendra!...W pozycje, szybko!" -

Niestety, Estalior nie miał szans na jakiekolwiek przegrupowanie, gdy z drzew wyskoczyli Nessa i Ludwik!
Nessa ruszyła naprzód, prosto w Aethelle - podczas gdy Ludwik wybiegł z prawej flanki, kierując się na konnego Aestoula!

Zza drzew, Cerlic i Nessa wymierzyli swoje bronie w resztę - Cerlic swój Złoty Rewolwer, a Lucielle swoją podręczną kuszę!

Tura 1/3

Cerlic oddaje strzał w Stellę, przebijając się przez jej pancerz i niszcząc jej Wytrzymałość! (1/1 HP)

Lucielle puszcza bełt ku Alice, która zwinnie go unika i rusza w stronę flanki! (3/3 HP)

Ludwik wziął głęboki wdech, uderzając swoim wielkim mieczem na ukos i przekręcił się w prawo, tworząc wielki rozprysk krwi i zostawiając wielką ranę na ramieniu Aestoula i części jego konia, który w wyniku paniki wypiął się na dwa kopyta i zrzucił Aestoula nieprzytomnego na ziemię! (0/1 HP)

Nessa i Aethelle weszli w bitwę wręcz - Nessa starając się zachować dystans ze swoim kijem nie spodziewała się silnego kopniaka Aethelle, który wyrzucił jej broń i pozwolił Aethelle na zadanie silnego ciosu w głowę swoją stalową buławą, nokautując ją! (0/1 HP)

Tura 2/3

Cerlic ponownie ostrzeliwuje z dystansu, tym razem a Alice. Pocisk trafia w płaszcz Alice, ale dzięki jej zwinności udaje jej się uniknąć obrażeń! (3/3 HP)

Stella i Alice ruszają na flankę, chcąc osłonić ciało Aestoula i skończyć z Ludwikiem!

Szeroki zamach kosy zmusił Ludwika do skoku w bok, po czym otrzymał silny cios w ramię od miecza Stelli.
Łapiąc się za krawiącą ranę i odpychając kosę Alice słabymi ruchami miecza, starał się trzymać na obronie, gdy otrzymał cios z opancerzonego łokcia w brodę, po czym odskoczył resztą sił z bitwy i wykonał odwrót do lasu, za Cerlica i Lucielle. (1/2 HP)

Lucielle stanęła w obronie Cerlica, aby dać mu więcej szans na ostrzał. Gdy Aethelle starała się biec ku drzewom, Lucielle wyciągnęła swoje noże i zaczęła omijać groźne ataki Aethelle, szukając odpowiedniego czasu i miejsca na zadanie ciosu. Gdy buława Aethelle zderzyła się ciężko z trawą, Lucielle prześlizgnęła się obok niej i wbiła jej noże w plecy, paraliżując ją i szybko nokautując z bitwy! (0/1 HP)

Tura 3/3

Stella zaczęła powoli wykonywać odwrót, z Alice i Lucielle związanymi w potyczce!
Lucielle wykorzystała okienka w szerokim ataku kosy Alice, aby wbić jeden z noży w jej tułów. Cios okazał się niezbyt głęboki, gdy Alice kopnęła przeciwniczkę z kolana i zderzyła koniec swojej kosy w jej brzuch, posyłając ją o metr z dala od niej i nokautując ją! (0/1 HP)

- "Diazga. To jeszcze nie koniec, filistrzy. Ruszamy, Stella!"

- "Sięęę robi..." - westchnęła zaskakująco nieformalnie jak na sytuację przystało, ruszając w las po drugiej stronie.

Cerlic, zbliżając się, aby uchronić poległych towarzyszy, wystrzelił kolejne dwa pociski z Rewolwera - z których jeden trafił w drzewo tuż obok głowy Alice, a drugi w jej plecy, przez co księżniczka jęknęła z bólu i zaczęła chować się za drzewa.

Koniec Bitwy

Cerlic +2 XP
Lucielle, Ludwik +1 XP

Alice, Aethelle, Stella +1 XP

...

Tvar'rog i jego drużyna bacznie obserwowali bitwę podczas ich marszu przez las. Gdy bitwa się skończyła, ruszyli z tempem i po dłuższym czasie dotarli do mostu bez większych przeszkód, łapiąc za suche drewno i kamienie aby rozpalać części mostu i powoli go rujnująć, przechodząc bezpiecznie na drugą stronę i tuż przed wieżą z flagą Akademii.

- "To na pewno jest legalne?" - Skaer zapytał, skonfliktowany.
- "Co z tego?! Tamci się leją, a my zdobędziemy flagę!" - Krzyknęła Yfira, rwąc deski z mostu i zapalając kolejne pochodnie w piromanicznym szale.

- "Honor nie polega na dawaniu przeciwnikom wygrać." - powiedział spokojnie Rokkur, oglądając stan mostu i trzymając się blisko Skaera jako jego ochroniarz na ten czas.
- "Oby nie doszło do niczego krwawego." - wspomniał na temat walczących armii Vendry i Estalioru.

...

W tym samym czasie, ekipa Xochitl wykonała taktyczny odwrót do lasów i rzeki, gdzie przejęli zachodni most i obserwowali sytuację, postanawiając czekać na odpowiedni moment. Po jakimś czasie, gdy drużyna Hoho wydawała się iść prosto ku wieży, Xochitl mogła dołączyć do Itzkal przy moście.

Ahuizotl i Chaat zaczęli robić prowizoryczne barykady i osłonę przed ewentualnym deszczem. Zaskakująco, pracowali razem, i to całkiem sprawnie.
Po jakimś czasie, Chaat wydał sygnał, dając znać reszcie, że armia Tvar'roga kierowała się do mostu, a po jakimś czasie, widzieli dym i walący się most w centrum pola bitwy.

...

Drużyna Varnaviassa goniła za rzeką bez większych przeszkód. Po części z pomysłu Varnaviassa, i po części przez zauważenie jednego z trzech mostów w dymie, sami zaczęli burzyć i palić most wschodni, spędzając trochę czasu na dokładną demolkę i później idąc w stronę wieży.

Po jakimś czasie, Varnaviass zauważył Tvar'roga i jego drużynę w niedalekiej oddali, idącego do wieży...

- "Hej! Czy to nie nasz księciu?" - zapytał Varthii, trochę żartobliwie nazywając Tvar'roga księciem.
- "Co robimy?" -

Czy to szybkie zjednoczenie okaże się błogosławieniem czy klątwą dla dwóch następców?

...

Na samej górze, w wyżynach pola bitwy, Blair zaczął umacniać swoją pozycję, sytuując strzelców za głazami i przygotowując się na ewentualny atak.
Yvon zapalił sobię mniejszą ilość złytu z nudów.

Drużyna Lany postanowiła wykonać odwrót, unikając drużyny Hoho na zachodzie i krążąć wokół wyżyn na różne sposoby - znikając z pola widzenia Blaira.

Południe mija, a słońce świeci nad doliną Gry Królów.

Xóchitl

Po zauważeniu jak drużyna Hoho nie miała w planach żadnej zasadzki na jej drużynę, Xochitl szybkim biegiem dołączyła do Itzkal po drugiej stronie mostu, szczerząc swoje zęby na jej widok.
" Itzkal ! "
Dziewczyna zawołała gdy była już trochę bliżej, po chwili gwałtownie zatrzymując się przy znajomej jej twarzy.
" Hoho zdecydowało się nas nie gonić... ruszyli prosto na wieże. "
" Jak wygląda sytuacja w pobliżu? Zauważyłaś inne drużyny? "

- ITZKAL -

Itzkal pomachała Xochitl, gdy ta szła przez most. Przedtem, była zajęta obserwowaniem płonącego mostu w oddali.
Jej oczy wędrowały w zamyśleniu na moment, po czym odpowiedziała znakami.
"Ci z Północy (Talrug) niedawno przechodzili w pobliżu. Jest prawdopodobieństwo, że spalili ten most."
Momentalnie obejrzała się za Chaatem i Ahuizotlem, którzy wyglądali na dalsze tereny za lasem.
"Jaki jest dalszy plan, dowódco?", wskazała pytająco, schylając głowę odrobinę na prawo.

Xóchitl

Oczy Xochitl powędrowały za wzrokiem Itzkal- spotykając się z płonącym mostem. Sama wydawała się być chwilę w zamyśleniu, jednak wybudziła się z tego dośc szybko gdy usłyszała swój tytuł.
" Nie mam pojęcia. " odpowiedziała szczerze, po czym odetchnęła. " Jeżeli zostały jakieś drużyny na dole, mogłybyśmy również spalić nasz most. Wydłużyłoby to im drogę do flagi. Myślałam nad przeczekaniem pierwszego dnia, a potem włączeniu się w walkę na środku. "
...
Zajrzała na twarz Itzkal, z chytrym uśmieszkiem. Wreszcie mówiąc, jakby to było zaproszenie do gry.
" Albo możemy wykończyć drużyny na południu, tak na rozgrzewkę. "

- ITZKAL -

Itzkal po krótkim skupieniu wypuściła z siebie cichy chichot, uśmiechając się.
"Drażliwy Pies (Ahuizotl) na pewno ucieszyłby się tym pomysłem."
Sama pomyślała o swoim zdaniu o tym planie, tuptając pazurami o ziemię.
"Sprawą życia i śmierci to nie jest."
"Będzie źle, jeżeli ten most się spali gdy wyruszymy na południe."
"Może lepiej by było zostać tutaj, i czekać aż sami wpadną w naszą pułapkę?"
Wskazała do gąszczy, drzew i mostu tuż obok jako ewentualny pomysł.

Xóchitl
Sama Xochtil zaśmiała się na wzmiankę o Ahuizotlu.
"To prawda! Pewnie nie spodoba mu się siedzenie i czekanie, ale możemy tak zrobić. Też o tym myślałam. "
" Zróbmy tak więc. " Powiedziała, uśmiechając się przyjaźnie, po czym zagwizdała tak, by przywołać do siebie resztę drużyny.

Wyjaśniła, że na ten czas mogą pozostać w pobliżu mostu, tak jak robili to wcześniej.
Itzkal służyłaby jako komunikator między Xohitl a Chaatem i Ahuizotlem.
Gdyby to możliwe, staraliby się pozostać jak najbardziej w ukryciu, tworząc jedne z prostszych pułapek gdzie to możliwe, a dalej, czuwając nad nadejściem innych graczy.

Blair

W moim założeniu, pozwalając Serimorowi na odwrót da nam o wiele większą swobodę jeżeli chodzi o poruszanie się po przestrzeni. Wątpiłem, że nie napatoczą się na drużynę Hoho, co możliwie mogłoby ich osłabić, lub nawet wyeliminować jedną z drużyn.
W powietrzu dało wyczuć się dym, widoczna ciemna chmura unosiła się ponad horyzont. Coś się paliło, i rzeczywiście było to niepokojące. Ciężko było dokładnie stwierdzić co to było.
- Co się tam odjebało? - Powiedziałem cichszym tonem. Dziwne, czy oni mieli dostępne jakieś ładunki wybuchowe?
Chociaż pewnie wybuch byłoby słychać, więc najpewniej coś podpalono.
Czy to las? Spojrzałem się na mapę, rozglądając się po okolicy. A może..
- To nie byłoby takie głupie. Spalić mosty.. - Jeżeli oczywiście to jest to, o czym myślę.
- Możemy tu zostać, i dalej czekać. Na pewno doszło już do jakiejś walki, ktoś na pewno już poległ. - Albo..
- Serimor może się gdzieś dalej czaić, albo wdali się w walkę z Hoho. Skoro Varnavass nie zdecydował się wejść w te strony, to pewnie czają się tuż obok flagi. Możliwe, że ten dym to też czyjaś, lub ich przynęta. -
...
- Chuj no, chyba mogliśmy się napierdalać. Jakieś inne przemyślenia, lub propozycje z waszej strony? -

- YVON RAI - EVORA RECETTE - SIEGBERT DE AIUTHAIE -

- "Nie ukrywam, że wygodniej byłoby w tej wieży!" - Yvon się przeciągnął, siadając ponownie na skale i przeglądając swoją kuszę.

- "Cierpliwość to cnota, i lepiej nie oblegać wieży od razu, wiedząc, że zapewne pełno drużyn już o nią walczy." -
- "Biorąc to pod uwagę... Mamy zamiar tu nocować?" - Evora uniosła brew ku Blairowi na moment, trzymając wzrok na okolicach.

- "Biorę pierwszą wartę." - wciął się Yvon, szyderczo - na co reszta zareagowała głośnym westchnięciem.

Siegbert pozostawał cichy, jak zawsze.

Blair

Westchnąłem cicho, będąc wyjątkowo podirytowany bezradnością.
- Na razie, ewentualnie spróbować posłać kogoś na jakieś zwiady. Wtedy możemy poczynić kolejny krok. -

Tvar'rog



-Myślę, że wszystko będzie w porządku. Choć mam nadzieję, że Alice się nic nie stanie.-
Tvar'rog rzucił, idąc dalej.
Niech Essa ma cię w opiece, Estalior.

Po chwili zobaczył dym w oddali, najprawdopodobniej z drugiego mostu.
-O! Widocznie wpadliśmy na ten sam pomysł!
Pewnie to rodacy, hah! Już do obozu nie wrócimy, mam nadzieję że się najedliście!
Zaśmiał się Tvar'rog z pełnych płuc, po czym po chwili się uspokoił i skupił.
-To oznacza, że pewnie są blisko.
Nie wiem jak to się potoczy, przypominając sobie nasze ostatnie pojedynki przez lata.-

No i jak pomyślał, tak ich zobaczył.
Westchnął i wbił miecz lekkim ciosem w ziemię, zostawiając go.
Zobaczymy jak to wyjdzie, najwyżej wycofamy się do fortyfikacji nieopodal flagi.
Poczekajcie tutaj.
Wyszedł kilkanaście metrów przed drużynę i założył ręce, czekając na Bezdusznego.