Trochę ją zgięło w pół, gdy ten zaczął bawić się w jakąś grę. Wzięła głęboki oddech na uspokojenie, żeby zaraz go nie walnąć w łeb i odpowiedziała.
~2.
Położyła dłonie na swoich biodrach, kontynuując
~I nie dotykaj trupów tutaj, jeszcze przeniesiesz na siebie jakieś zarazki czy inne choróbsko. Ten tutaj nie zginął bez powodu, a żadnych większych ran raczej nie ma.

Stewart Scalehunter

Stewart cicho przyjął pomoc i razem opatrzyli nóżki Mithris.
Stewart westchnął, rozglądając się...

- ...Oczy szeroko otwarte. Nie wiadomo, co to było. Może się nadal tu kręcić.

Powoli wstał i otarł się ze śniegu.

Przewróciła oczami, zażenowana zachowaniem dwójki.
~Śpij w pokoju - pożegnała trupa tymi słowami i niespiesznie ruszyła spacerkiem do grupy, nawet nie starając się dogonić Shekko i Lewisa.
Ostatecznie, nie mogąc się powstrzymać, krzyknęła za nimi
~...LESZCZE I TCHÓRZE!
Potem splunęła śliną na ziemię i zaczęła tuptać dalej.

Lewis, wreszcie dotarłszy do grupy, wziął kilka wdechów po jakże wyczerpującym sprincie i obejrzał się za siebie, dostrzegając Sileę i Sekko. Zignorował słowa ryby, jedynie prychnął. Lewis po prostu nie chciał umierać!
Na słowa Stewarta szybko zwrócił na niego swój wzrok.=, kiwając.
- W-w lesie jest jakiś wilkołak! Ogromny, z rogami. Co to ma być? -

Jean zaniepokoiła się gdy dwójka towarzyszy przyszła z powrotem do ekipy, cała przerażona jakimś wilkołakiem. Zaczęła się poważnie martwić o starszą kobietę, ale w końcu odetchnęła z ulgą gdy ta powoli zaczęła pojawiać się na horyzoncie.
~...to co teraz? Gdzie mamy iść?
Zapytała, nieco przybita zaistniałą sytuacją. Nie chciała żeby wilkołak ich tu zaraz pożarł i pragnęła chociaż na chwilę znaleźć się w bezpiecznym miejscu.