Spoiler

- Rogi? -
Kobieta zaczęła dotykać się po głowie, zdziwiona że rzeczywiście coś takiego było.
- Hmpf. - Nie chciała jeszcze wspominać o swojej amnezji. Nadal nie wiedziała po co tu jest, i zdecydowanie nie chciała zaprzyjaźnić się z dziwnym mężczyzną. Cóż, nie mając innego wyboru, ruszyła za nimi. Bycie posłusznym w stosunku do nich było chyba na razie jedynym wyjściem. Odgarniała kosmyki włosów ze swojej twarzy, wciąż rozglądając się po pomieszczeniu.

Gdy zaczęliśmy już wyruszać Cynthia puściła Pip, nie potrzebując pomocy. Ćmodziak zrozumiał i zaczął iść za innymi podczas tej cichej drogi. Żeby się czasem nie wygrzmocić na ziemię bo równa nie była, Pip złapał Liski za Rękę (uncensored hand holding), po czym spokojnie sobie szli wszyscy. Po wbiciu do obozu i zobaczeniu głów, Pip przestał trzymać sebiri i próbował patrzeć w dół, unikając kontaktu wzrokowego z umarłymi. Wydał ciche "uuu.." i zupełnie niekomfortowo zatrzymał się tam gdzie inni. Nagle Pan Hulm wziął Cynthie i Hyacintha, a Cynthia pożegnała ich tylko kciukiem w górę, więc Pip wierzył że ma wszystko pani pod kontrolą. Gdy popatrzył do góry i zobaczył giga sad Panią Sebiri, która prawie można rzec płakała, to po słowach grzyba Pip też chciał coś dopowiedzieć.

Pani Cynthia wie co robi, Pip jej ufa! A do Pani Liski bardziej uśmiech pasuje, wie pani?

Wymusił współczujący uśmiech i tapnął Panią lekko w plecy (NAD DUPĄ) by odwagi dostała no! Po tym przejechał wzrokiem po całym obozie. Nie jest tu zbytnio fajnie, noo nie jest. Ćmodziak będąc nie pewnym zapytał się Best Pani.

To co Pip ma teraz robić..? Gdzie ma się Pip udać?

SpoilerStatystyki

7/7 MHP

10/10 MMP

0G
0$

0/10 1 LVL

0 EXE

15 SPD

EQ
-
-
-
-
INV 0/9
-
-
-
-

SPELLBOOK
Klasa:

-Forma Ćmy - Passive - Forma Ćmy ma statystyki zależne od Poziomu i umiejętność lotu
: 3 HP, 2 MP, 1 DMG, 20 SPD
: +2 HP, +2 MP co Poziom

-Zwinność - Passive - Większa szansa na unik. Unik zwiększa twoją szansę na wykonanie ataku krytycznego

-Warstwy - 2 MP - Zyskaj +3 MHP do końca następnej bitwy
-
-
-

Miejsce, w którym się znaleźli po tej jakże długiej wędrówce wywołało u nie go nie małe obrzydzenie. W końcu tyle krwi, głów i ciał, ugh. Przynajmniej w środku obozowiska nie było jeszcze tak tragicznie. Gdy Hulm powiedział grupce, że jest to ich "nowym domem" Reyri cicho westchnął, odrobinkę zły, że mężczyzna śmie nazywać to miejsce ich domem. I co było ciekawe, mężczyzna nie dość tego postanowił, że Cynthia ma pójść z nim i rudzielcem z jakiegoś bóg wie powodu. Oczywiście dziewczyna z nim poszła, ale z tego co chłopak zdołał zaobserwować rogata wiedziała co w tym przypadku zrobić. I generalnie nie pozostawało mu nic innego niż wierzyć w to, że się jej jakoś powiedzie, bo obecnie innego planu prócz jej nie posiadali. Słysząc, że ich grupka zaczęła mówić o tym co robić i zdecydowała żeby pójść do ogniska postanowił ruszyć za nimi. Nie to żeby głodny lub coś, a nawet jakby był to i tak nie chciałby jakiegoś żarcia od tych typów.

H u l m | Iller

Hulm, Hyacinth, Iller i Cynthia wszyscy powędrowali do namiotu medyka. Medykiem był starszy, chudy facet z bardzo poważną i martwą miną.
Hyacinth został postawiony na przetrzepanej macie, i zaczął zostawać sprawdzany - głównie to, co zostało z jego prawej ręki.
Iller przyglądał się dość odrażającym ranom z uśmiechem. Hulm przysiadł sobie gdzieś obok, czillując sobie i nie przejmując się tym zbytnio.
- Powiedz mi, kochanie - kim dla ciebie jest Hyacinth? - złożył dłonie pozornie z nerwów przed sobą mówiąc do Cynthii, nadal patrząc na operowanego Hyacintha.

Remi pojawiła się w podobnych okolicznościach do reszty - z niewyraźnym snem o swoim przyszłym życiu, nowym ciałem i pamięcią tylko swojego imienia. Została znaleziona przez pobliski patrol z Onslaught i dzięki jej błyskotliwości i charyzmie udało jej się uniknąć egzekucji, zostając przyjęta do sił Czarnych Psów. Dowiedziała się, że Hulm jest ich liderem i że pracują dla Bractwa Stali - od jutra ma otrzymywać zlecenia i wyruszać na mniejsze zadania wraz z innymi, za które zostanie wynagrodzona w formie Glisu, a później nawet potencjalnie lepszego statusu u Czarnych Psów.

Siedziała przed ogniskiem w centrum obozu, jako jedyna. Okazało się, że nie była najlepiej przystosowana do chłodu tego regionu.
Na ognisku smażyły się dwie wiewiórki. Nic szczególnego, i raczej nic nadto smacznego.

...Grupa (wyłączając Cynthię) podeszła do człowieka-myszy, a Remi na pewno to zauważyła.

Spoiler

- Znam tylko jego imię, ale można powiedzieć, że uratował mnie i moich znajomych, od których mnie tu rozdzielono. -
Odpowiedziała, trochę zdezorientowana takim pytaniem. Może Cynthia była bardziej związana z Hyacinthem niż uważała?
W każdym razie, kobieta nadal nie podejrzewała o cóż może chodzić, dlatego chciała się tego dowiedzieć.
- Dlaczego o to pytacie? - Spytała, splatając ręce przy ciele, chwile wpatrując się w rudego.

Feal

Feal wchodząc do tego obozu nie był aż tak wzruszony tymi ciałami i ogólnym wyglądem ,,bazy'' Bractwa Stali lecz było to dla niego odrobinę niepokojące.
Po tej całej farsie z Hulmem i Cynthią grupka podeszła do ogniska a Feal usiadł na przeciwko Remi
-Dobra.. Jak jesteście głodni, to chodźcie tutaj!
Pomachał do resztki grupki i spojrzał się na Remi przez chwilę.
A to kto? Nie wygląda zbytnio jak ,,Czarny Pies''
-To jedzenie.. Y-yy. Twoje jest?-

Gdy inni wkraczali do obozu dziewczyna praktycznie zamarzała, nawet jeżeli siedziała przy cieplutkim ogniu- mało jej to dawało, co widać było przez jej drżące z zimna ręce które cały czas starały się bardziej zacisnąć płaszczyk do ciała w obronie przed zimnem. Przedtem przez jakiś czas wpatrywała się na grupę jeszcze jej nieznajomych i... dziwnych na jakiś sposób... ludzi? Chyba? Może?

Z chwilą gdy Feal dosiadł się do ogniska Remi patrzyła na niego z jakimś... chłodnym wzrokiem? W końcu wzięła wdech i skrzyżowała swoje nogi, badając z bliska nieznajomego.

- No, no! Głodni...? -
- Pewnie, że moje! Widziałeś tu kogoś innego, zanim się dosiadłeś? -

Dziewczyna rozpoczęła rozmowę w jakimś stopniu podirytowanym głosem gdy zdała sobie sprawę, że ten zaprasza swoją bandę na jej śniadanie! ŚNIADANIE!

... ale po minucie rozluźniła się, pochylając się nieco w stronę jednej z dwóch ofiar na śniadanie. Bardziej była w tym momencie skupiona na obserwowaniu wiewiórki, która według niej - miała być zjedzona dopiero wtedy, gdy idealnie się podsmaży!

- Jasne, częstujcie się. Ale ta jest moja!
A tak poza tym, co z wami? Zgarnęły was psy czy co? -

H u l m | Iller

- Mam to w dupie. - dodał cicho Hulm, wpatrując się z dala w trenujących żołnierzy.
Iller się cicho zaśmiał pod nosem.
- Ah... cudownie.
- Nie bój się, Cynthia. Chcę tylko wiedzieć więcej o tobie - w końcu, mamy zostać przyjaciółmi!
- Będę się modlił za jego zdrowie.
W tym czasie, podano jakąś miksturę Hyacinthowi - a następnie odcięto mu większość reszty prawej ręki, szybko tamując krew i dodając jakieś inne wywary i zioła. Lewa ręka Hyacintha trochę drżała podczas tej operacji...

A w ogóle to debil jestem. Zapomniałem.

Każdy otrzymuje 1 EXP za tamtą bitwę oprócz Alexa, Feala i Liski, którzy otrzymali 2 EXP

Spoiler

- Czemu miałabym zostać twoją przyjaciółką? -
Zmrużyła oko, przekręcając delikatnie głowę w lewo. Irytował ją fakt że brunet od razu myślał, że Cynthia zamierza się z nim zaprzyjaźnić, pomijając już Hulma, którego starała się ignorować. Nie planowała zostawać tu na dłużej.

Docierając do ogniska pierwszą rzeczą jaką chłopak zauważył prócz smażących się wiewiórek to to, że jedyną osobą która znajdowała się w tym miejscu była jakaś dziewczyna. I co ciekawe nie była to jakaś zwyczajna babka, bo z tego co zauważył miała ona uszy, dokładniej to mysie.
- Czyli jest więcej ras ze zwierzęcymi uszami, eh? - Rzucił cichutko sam do siebie z założonymi rękoma. O ile był stosunkowo blisko ogniska nie zamierzał siadać, bo i tak nie był on w końcu głodny, ani nie było mu zimno czy coś.

H u l m | Iller

Iller odwrócił się do Cynthii, podtrzymując uśmiech - za jego głową poleciały jego bujne czarne włosy.
- Haha! Wybacz, wybacz. Po prostu tak dobrze się dogadujemy~
Zerknął na operację Hyacintha...
- W tym świecie, człowiek bez sojuszników to człowiek martwy. - zbliżył się odrobinę do Cynthii i chciał ją delikatnie pogłaskać po prawym policzku. Byli prawie tego samego wzrostu.
Później szybko odwróciłby się, zasłaniając swoje plecy ogromną warstwą czarnych jak smoła włosów i odchodząc z powrotem do twierdzy.
- Nie minie długo zanim to wspomnisz, Cynthio.
Hulm odprowadzał go wzrokiem, zmęczony jego gadaniem... Napluł na ziemię takim solidnym glutem śliny.
- Tfu! Pierdolenie. Pomyśleć, że ta pizda kiedyś będzie królem.

Spoiler

Kobieta dała się niechętnie pogłaskać po twarzy przez chłopaka z bujnymi włosami. Cóż, sama Cynthia nie umiała stwierdzić po czym twierdzi że dogadałaby się z kimś takim. Odruchowo sprawdziła, czy bandaż zasłaniający oko się nie luzuje, wzdrygając się lekko gdy nagle Hulm napluł na ziemię. Chyba się nie lubią. Rzuciła ostatnie spojrzenie odchodzącemu chłopakowi, cicho wzdychając, i mając nadzieję że operacja Hyacintha przebiegnie bez komplikacji.

Feal


-Mhmm..
Oczywiście ten tutaj sprawił, że jesteśmy tutaj..-
Wskazał na Alexandra z zadowolonym z siebie uśmieszkiem.
-Jak zwykle, z resztą..
W każdym razie, ty jak tu się dostałeś?-
Spytał się Remi, uważając, że to chłopak.

H u l m

Hulm przykuł uwagę reakcji Cindy, unosząc brew.
- Hmph. - zerknął później na ranę Hyacintha, która już nie wyglądała tak okropnie dzięki umiejętnościom medyka.

Iller

Iller chodził sprężystymi i radosnymi krokami ku twierdzy, rozglądając się po obozie. Jego uwagę przykuła Remi i jej nowi przyjaciele!
- Aha-!
Szybko zmienił kurs i powędrował do nich. Ukłonił się do nich, przerywając wszelką konwersację.
- Witam, przyjaciele! Cynthia wspomniała o swoich lojalnych kompanach.
- Mam nadzieję, że się dogadamy~
Odwrócił się do Remi, schylając głowę lekko w lewo.
- Jesteś Remi, prawda? Hulm wspomniał o słodkiej myszce w obozie.
Splótł dłonie przy sobie, ruszając palcami trochę nerwowo, oglądając resztę postaci z uniesionym łbem, zauroczeniem i radością.
- Aaa!~
Po tym krótkim zewie, ucichł się i chrząknął cicho.
- Na imię mi Iller.